KUR’ÂN’DA NAMAZ VAKİTLERİ VE İNSAN EVREN İLİŞKİSİ

Kur'ân dikkatle incelendiğinde namaz vakitleri konusunda tafsilatlı bilgi verdiği görülmektedir. Ayrıca, namaz vakitleri ile vakitleri belirlemenin evrensel ölçeği durumunda olan güneş, ışınlar, ziya, nur, gölge, menâzil, mîzân, gece ve gündüz kavramları arasında doğrudan bir ilişkinin olduğunu Kur'ân'dan öğreniyoruz. Bir başka dikkat çeken husus ise namaz vakitlerinin belirlediği beş mertebenin âlemde var olan bütün mevcudatın ortak özelliği olmasıdır. Namazın tarihçesinin insanla eşit olduğu gerçeği, vakitlerindeki ilişkiyi beraberinde taşıyan bir hakikattir. Vakitlerin ezanla ilanı, vakitlerle sembolleşen makamlar; tevhidi, nübüvveti, içinde aynı kavramları faal hale sokan, dünya hayatını tanzim edip ahirete hazırlayan namaza daveti ses dalgalarıyla yeryüzüne, göklere öteler ötesine taşımaktadır. Kutuplar ve ekvatordaki namaz vakitlerinin belirlenmesinde Kur'ân'ın belirlediği ölçeklerin sağlıklı okunması ile beş vaktin orada da işlediği, konu ile ilgili çalışmalardan ortaya çıkan bir hakikattir. Bu çalışma ile evreni idare eden kanunun esasta tek bir kanun, yansımasının ise çokluk olarak tezahür ettiği insanlığın dikkatine sunulmaktadır.

Salah Times and the Relations between Man and the Universe in Quran

When we examine Quran closely, it is seen that detailed information is given about the salah times. Moreover, we learn from Quran that there is a direct relation between salah times and sun, sunrays, light, radiance, shadow, distances, libra, night and day which are the universal scales to set the times. Another attention-grabbing case is the fact that the five positions set by the salah times are the common trait of the whole beings in the world. It is a fact carrying the relation of times that the history of salah is equal to the that of humanity. The announcements of salah times with azan and the makams symbolizing the salah times carry the invitation to the salah, which activates oneness, prophethood, and different notions inside itself, regulates the worldly life and prepares people for the afterlife, with sound waves to the earth, the sky and to the furthest realms. It is also a fact coming to the light as a result of the studies done on the subject that the five salah times work both for the two poles and for the ecuador if the scales specified by Quran are used wholesomely. In that case, it must be presented with this study to the attention of humanity one more time that it is obvious that the law of the universe which governs the universe is actually just one law and its reflection appears as multiplicity.

PDF

___

Abdulbâkî, M. F. (1982). el-Mu‟cemu‟l-müfehres li elfâzi‟l-Kur‟âni‟l-Kerîm, elMektebetü‟l-İslâmiyye, İstanbul.

Bayındır, A. Ekvatordan kutuplara namaz ve oruç vakitleri www. Süleymaniyevakfı.org/…ve…/ekvatordan-kutuplara-namaz-veorucvakitleri. htm; Beydâvî, K. N. (ts.). Envâru‟t-tenzîl ve esrâru‟t-te‟vîl, Mısır.

Bilmen, Ö. N. (1970). Büyük İslâm İlmi Hali, Bilmen Yayıncılık.

Bintu‟ş-Şâti‟, A. (1986). et-Tefsîru‟l-beyânî li‟l-Kur‟âni‟l-Kerîm, Dâru‟l-Me‟ârif, Mısır.

Bolay, S. H. (1989). Âlem. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, c. II, ss. 357-360, İstanbul.

Cessâs, E. (2008). Ahkâmu‟l-Kur‟ân, Dâru‟l-Fikr, Beyrut.

Cevherî, İ. (1306). Tâcu‟l-Luğa ve Sıhâhu‟l-„Arabiyye, Libya.

Çetin A. (1995). Ezan. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, c. XII, ss. 36-38, İstanbul.

Ebu‟s-Su‟ûd. (2010). İrşâdu‟l-„akli‟s-selîm ilâ mezâyâ‟l-Kitâbi‟l-Kerîm, Dâru‟lKutubu‟l-„İlmiyye, Beyrut.

Ferâhidî, E. (1988). Kitâbu‟l-'ayn, nşr. Mehdî el-Mahzûmî- İbrâhîm es-Semerrâî, Beyrut.

Gazâlî, E. (ts.). İhyâu 'ulûmi‟d-dîn, Dâru‟l-Ma‟rife, Beyrut.

Izutsu, T. (ts.). Kur‟ân‟da Allah-insan&İslâm düşüncesinde ıslah, trc. Süleyman Ateş, Yeni Ufuklar Neşriyat, İstanbul.

İbn Kayyim el-Cevziyye, E. (1988). et-Tıbyân fî aksâmi‟l-Kur‟ân, Beyrut.

İbn Kesîr, E. (1978). Tefsîru'l-Kur'âni'l-'Azîm (Tefsîru İbn Kesîr), Dâru İhyâi'tTurâsi'l-'Arabî, Beyrut.

İbn Kuteybe, E. (1978). Tefsîru ğarîbi'l-Kur'ân, nşr. es-Seyyid Ahmed Sakar, Beyrut.

İbn Manzûr, E. (1990). Lisânu'l-'Arab, Beyrut.

Kalın, F. (2005). Felsefe ve bilim ışığında Kur‟ân‟da zaman kavramı, Rağbet Yayınları, İstanbul.

Aliyyu‟l-Kârî. (2009). Şerhu'l-fıkhi'l-ekber li Ebî Hanîfe en-Nu‟mân, thk. Mervân eş-Şi'âr, Dâru‟n-Nefâis, Dımaşk. Kerem, http://www.diniyazilar.com/2011/04/ezan.

Komisyon. (2005). Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu, Ankara. Komisyon, Yeni Hayat Ansiklopedisi, Doğan Kardeş Yayınları.

Kurtubî, E. (1988). el-Câmiʻ li ahkâmi'l-Kur'ân, Dâru'l-Kütüb'l-'İlmiyye, Beyrut.

Muhammed Reşid Rıza. (2011). Tefsîru'l-Kur'âni'l-Hakîm, (Tefsîru'l-Menâr), Dâru'l-Kutubi'l-'İlmiyye, Beyrut.

Nursî, S. (2011). Sözler, İstanbul.

Okçu, A. (2009). Kur'ân'a göre evrenin insana musahhar kılınışı, Salkımsöğüt Yayınları, Erzurum.

el-İsfahânî, R. (ts.). el-Müfredât fî garîbi‟l-Kur'ân, nşr, Muhammed Seyyid Gîlânî, Dâru‟l-Ma‟rife, Beyrut.

Râzî, F. (2009). et-Tefsîru'l-Kebîr (Mefâtihu‟l-Gayb), Dâru'l-Kütubi‟l-'İlmiyye, Beyrut.

Sâbûnî, M. A. (2010). Safvetu't-tefâsîr, el-Mektebetu'l-'Asriyye, Beyrut.

Sâmî, Ş. (1978). Kâmus-ı -Türkî, Çağrı Yayınları, İstanbul.

Sinanoğlu, M. (1999). İbadet. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, c. XIX, ss. 233-235, stanbul.

Tabâtabâî, M. H. (1417). el-Mîzân fî tefsîri‟l-Kur‟ân, Müessesetu‟n-Neşri‟l-İslâmî, Kum.

Taberî, M. (2010). Câmiʻu‟l-beyân „an te‟vîli âyi‟l-Kur‟ân, Dâru‟l-Hadîs, Kahire.

Yaşaroğlu, M. K. (2006). Namaz. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, c. XXXII, ss. 350-357, İstanbul.

Yazır, E. H. (1971). Hak dini Kur‟an dili, Eser Kitabevi, İstanbul.

ZamahŞerî, C. (ts.). el-Keşşâf „an hakâiki‟t-tenzîl ve „uyûni‟l-ekâvîl fî vucûhi‟t-te‟vîl, nşr. Mektebetu Mısır.

Zâvî, T. A. (ts.). Tertîbu‟l-kâmûsi‟l-muhît „alâ tarîkati‟l-misbâhi‟l-münîr ve esâsi‟lbelâğa, y.s.

Zebîdî, M. M. (1306). Tâcu‟l „arûs min cevâhîri‟l-kâmûs, Dâru Libya, Bingazi.

Zeccâc, (1988). Me‟âni‟l-Kur‟ân ve i‟râbuhu, nşr. „Abdulcelîl „Abduh ġelebî, Beyrut.

Zuhaylî, V. (1990). İslâm fıkhı ansiklopedisi, trc. Y. Vehbi Yavuz, İstanbul.