NOTRE-DAME DE PARİS ROMANINDA ENGELLİ VE ÖTEKİ ALGISI: QUASİMODO ÖRNEĞİ

Yıkılmak istenen bir katedralin öyküsü olan Notre-Dame de Paris Türkçe çevirisiyle Notre Dame’ın Kamburu romanı, Quasimodo kahramanıyla öylesine özdeşleşmiştir ki hemen hemen her dilde Notre Dame’ın Kamburu olarak tercüme edilmiştir. Bir gözü kör, bir ayağı topal, sağır ve çirkin olan kambur Quasimodo, psikolojik derinliğine inilen ilk engelli kahramanlardan birisidir. Orta Çağ döneminin engellilere bakış açısını 19.yüzyıl romantik geleneğiyle ele alan Victor Hugo’nun bu tarihi romanında, toplumun dışsallaştırdığı Quasimodo’nun ötekileşme süreci toplumun ve yazarın bakış açısından hareketle psiko-sosyolojik açıdan ele alınacaktır.

The Perception Towards Handicapped People and the Other in the Novel Called Notre Dame de Paris: Sample of Quasimodo

Being a story of a cathedral which is about to be demolished, Notre-Dame de Paris, has identified with the character called Quasimodo and it has been translated into almost all languages as “Hunchback of Notre-Dame”. Hunchbacked Quasimodo, whose one eye is blind, one foot is crippled and who is also deaf and ugly, is one of the first handicapped characters who has been psychologically analyzed. In this novel of Victor Hugo, which shows us with respect to romantic traditions of the 19th century the point of view towards handicapped people, the process of being othered of a handicapped person will be told.

___

Akarsu, H.T. & Erdoğan, N. (Ed.) (2006). Edebiyatta mimarlık, İstanbul: Yem Yayınları.

Baybal, M. S. (2015).Yahudilik ve Hristiyanlığın engellilere bakışı. Mütefekkir Aksaray Üniversitesi İslami Araştırmalar Dergisi, sayı 4 s,20)

Bayrakçı, K. (2009). Proust, Yakup Kadri ve Giraudoux’nun “Sodom ve Gomore” adlı yapıtlarında ötekilik ve kimlik sorunu üzerine. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 60)

Burcu, E. (2015). Engellilik Sosyolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.

Durmuş, M. (2014). Ömer Seyfettin’in alıntılarında kendilik bilinci ve öteki. Ankara: Karadeniz Dergi Yayınları

Hugo, V. (2008). Notre-Dame’ın Kamburu. Yılmaz, Buket. (Çev.) İstanbul: Antik Dünya Klasikleri.

Hugo, V. (2006). Notre-Dame de Paris. http://fr.groups.yahoo.com/group/ebooksgratuits. Adresinden erişildi

http://www.larousse.fr

İnal, T. (Ed.). (1985).Victor Hugo. Ankara: Şafak Matbaası.

İnal, T. (Ed.). (2003). Frankofoni. Bizim Büro Basımevi

Kerman, Z. & İnal, T. (Ed.). (1985).Türkiye’de Victor Hugo 1862-1980 yılları arasında Türk edebiyatında

Victor Hugo, Victor Hugo. Ankara: Şafak Matbaası

Kleinau, T. (2018). Une existence Estropiee ?! Les personnages handicapés dans la littérature européenne et ce qu´ils nous disent. 15.05.2018 tarihinde (www.anpihm.fr/wa_files/une_existence_estropiee.pdf) adresinden erişildi.

Millas, H. Türk ve Yunan romanlarında öteki ve kimlik. İstanbul : İletişim Yayınları.

Mory, E. (2007). Les sourds dans La littérrature. Connaissances Surdités .26-27 Acfos.Org/Wp-Content/.../Lessourdsdanslalitt_Revue21.Pdf Adresinden Erişildi

Onur, F. H. (2003). Öteki sorunsalının alterite kavramı çerçevesinde yeniden okunması üzerine bir deneme, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2, 256.

Segond, L. (2010). De la déficience. Paris : L’Harmattan.

Şen, M. (1990). Victor Hugo Notre - Dame'in kamburu (1). S. Ü. Fen - Ede. Fak. Edebiyat Dergisi, Sayı 5,

Uluç, G. (2009). Medya ve oryantalizm yabancı, farklı ve garip…öteki. İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.

Ünal, A. G. (2011).Türk çocuk edebiyatında engellilik. İstanbul: Evrensel Basım Yayın