BİR YAŞAM GRAFİĞİ OLARAK RUS EDEBİYATINDA “GÜNLÜK METİNLERİ”

Günlük metinleri (дневниковая проза), gerçek yaşamın içinden edebiyata uzanan mahrem anlatılar olarak tanımlanır. XIX. yüzyılın ortasına kadar bağımsız bir metin türü olarak kabul görmeyen bu metinlere arada kalmış bir tür nazarında bakılır. Ortaya çıkışından, bir metin türü olarak kabul edilişine uzanan tarihsel süreçte Rus edebiyatında günlük metinlerine dair pek çok arşiv oluşur. Nitekim zata mahsus bir anlatı türü olarak XVIII. yüzyılda edebiyat sahasına giriş yapan günlük metinlerinin XX. yüzyıl Rus edebiyatındaki rolü tarihsel süreçten ayrı tutulamaz. Bu çalışmada, kişisel yaşama dair bilgiler sunan günlük metinlerinin Rus edebiyatındaki gelişim süreci her dönem içinde kaleme alınan eserler özelinde, tarihsel bir perspektifle, genel bir çerçevede ele alınmıştır.

“The Literary Diary” in Russian Literature as a Life Graph

The literary diary is defined as an intimate narrative that extends from real life to literature. These texts, which were not accepted as an independent text genre until the middle of the 19th century, are perceived as a coexistent genre. In the historical process, from its emergence to its acceptance as a genre of text, many archives in Russian literature are formed, about the literary diary. As a matter of fact, the role of the literary diary, which entered the field of literature in the 18th century as a narrative genre, cannot be separated from the historical process in the 20th century literature. In this study, the development process of the literary diary which provide information about personal life, has been handled with a historical perspective, within the context of the works written in each period of Russian literature.

PDF

___

Bahtin, M. M. (2000). Avtor i geroy v estetiçeskoy deyatelnosti: K filosofskim osnovam gumanitarnıh nauk. Peterburg: Azbuka.

Can Emir, B. (2019). Rus edebiyatında Birinci Dünya Savaşı (Tarihsel Perspektif Işığında), İstanbul: Değişim Yayınları.

Çopur, L. (2006). Rus kültür tarihinde Raskol dönemi ve bu dönemin mücahidi Avvakum (hayatı ve eserleri). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.

Feynberg, İ. L. (1976). Çitaya tetradi Puşkina. Moskva: Sovetskiy pisatel. İnanır, E. (2003). Rus edebiyatı incelemeleri Kiev Rusyası’ndan XVII. Yüzyıla, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yayınları.

Kazanski, N. (2009). İspoved kak literaturnıy janr. G. M. Bongard-Levin & İ. H. Urilov (Ed.) Vestnik istorii, literaturı, iskusstva T.6 (ss. 73-90). Moskva: Sobraniye.

Kolobov, V. V. (2017). Dnevnik pisatelya kak dokument epohi (na materiale dnevnika A. V. Jigulina). 15 Ağustos 2019 tarihinde http://www.science. vsu.ru /dissertations/5022/%D0%90%D0%B2%D1%82%D0%BE%D1%80 %D0%B5%D1%84%D0%B5%D1%80%D0%B0%D1%82_%D0%9A%D 0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D0%B2_%D0%92.%D0 %92. pdf adresinden erişildi.

Kolyadiç, T. M. (1999). Vospominaniya pisateley XX veka (evolyutsiya, problematika, tipologiya) 2 Eylül 2019 tarihinde defile:///C:/ Users/User/Desktop/ 172704-www.libfox.ru.pdf adresinden erişildi.

Lermontov, M. (2000). Zamanımızın bir kahramanı (Çev. S. Satar). İstanbul: Oda Yayınları.

Mamonov, A. V. (2013). Dnevniki M. M. Prişvina 1940-1943. Rossiyskaya istoriya, 13, 148-168.

Miheyev, M. Yu. (2006). Dnevnik v Rossii XIX-XX veka – ego-tekst ili pred-tekst 2 Eylül 2019 tarihinde http://www.lib.ru/PLATONOW/miheev_ platonov. txt. adresinden erişildi.

Miheyev, M. Yu. (2007). Dnevnik kak ego-dokument (Rossiya, XIX-XX). Peterburg: Vodoley.

Nagibin, Yu. (1996). Dnevnik. Moskva: Knijnıy dom.

Nikolyukin, A. N. (2001). Literaturnaya entsiklopediya terminov i ponyatiy. Moskva: İntelbak.

Prohorov, G. M. (2007). İgumen Daniil i yego “Hojeniye” v Svyatuyu zemlyu. G. M. Prohorov (Ed.) “Hojeniye” İgumena Daniila v Svyatuyu zemlyu v naçale XII v. (ss.270-338). Peterburg.

Robinson, A. N. (1991). Avvakum (liçnost i tvorçestvo). A. N. Robinson (Sost.) Jitiye Avvakuma i drugie yego soçineniya (ss. 306-360). Moskva.

Romaşkina, M. V. (2014). Dnevnik: Evolyutsiya janra. Sovremennıe problemı naukii obrazovaniya, 6, 12-24.

Romaşkina, M. V. (2016). Dnevnik kak literaturnaya forma (S. Kirkegor, M. Yu. Lermontov, F. Kafka, A. Kamyu, J-P. Sartr). 7 Eylül 2019 tarihinde https://dlib.rsl.ru/viewer/01006651958#?page=1 adresinden erişildi.

Rudziyevskaya, S. V. (2002). Hudojestvennıe vozmojnosti i istoki janra dnevnika pisatelya. Vestnik literaturnogo instituta im. A. M. Gorkogo, 1, 85-92.

Savkina, İ. L. (2001). Pişu sebya: Avtodokumentalnıe jenskie tekstı v russkoy literature pervoy polovinı XIX veka. Tampere: University of Tampere.

Surkov, A. (Sost.) (1964). Kratkaya literaturnaya entsiklopediya. T.2. Moskva: Sovetskaya entsiklopediya.

Toporov, V. N. (1989). Dva dnevnika (Andrey Turgenyev i İsikava Takuboku). L. B. Alayev vd. (Ed.) Vostok-zapad. İssledovaniya. Perevodı. Publikatsii. (ss. 78-100). Moskva: Nauka.

Yegorov, O. G. (2003). Russkiy literaturnıy dnevnik XIX veka. İstoriya i teoriya janra: İssledovaniye. Moskva: Flinta. Nauka.

Yeroşkina, O. N. (2015). Dnevniki Olgi Feodorovnı Berggolts kak svidetelstvo istorii formirovaniya novoy sovetskoy inteligentsii. Klio, 10 (106), 24-32.

Zayonçkovski, P. (1976). İstoriya do revolyutsionnoy Rossii v dnevnikah i vospominaniyah, Moskva: Kniga.