Amerika’da Hizmetiçi Eğitimde Uygulanan Mesleki Gelişim Uygulamasının İncelenmesi ve Türkiye’ye İlişkin Öneriler Kent Education Excellence Partnersip (KEEP) Örneği

Araştırmada ABD Ohio Eyaleti Kent State Üniversitesi koordinatörlüğünde yürütülen Mesleki Gelişim Okulları uygulamalarını araştırmacının gözlemleri, öğretmen ve öğretim üyelerinin görüşleri doğrultusunda değerlendirerek, Türkiye’deki öğretmen hizmet içi eğitimine yönelik olarak öneriler sunulması amaçlanmıştır. Araştırma nitel bir durum çalışmasıdır. Mesleki Gelişim Okulları uygulamasının bir örneği olan Kent State Excellence Partnership (KEEP) uygulamasına ilişkin olarak programın ana unsurlarından olan iki öğretim üyesi ve uygulamaya katılan 17 öğretmenin görüşleri alınmıştır. Ayrıca doküman analizi ve uygulamaya ilişkin olarak gözlemler de yapılmıştır. Araştırmada veriler nitel veri toplama yöntemlerinden biri olan yarıyapılandırılmış görüşme tekniği ve anket ile toplanmıştır. Öğretim üyeleri ile yapılan görüşmelerden elde edilen veriler ve öğretmenlere yazılı olarak gönderilen anket soruları “içerik analizi” tekniği kullanılarak çözümlenmiş ve araştırmacı tarafından yorumlanmıştır. Programın uygulama süreci araştırma sürecine gözlemci olarak katılan araştırmacı ve Kent State Üniversitesi’nde doktora yapan bir asistanla birlikte gözlemlenerek iki ayrı gözlem raporu tutulmuştur. Gözlemler arasında önemli farklılıklar olmadığı görülerek iki rapor tartışılarak tek rapora indirilmiştir. Araştırma sonucunda, öğretim üyeleri, mesleki gelişim okulu uygulamaları ile öğretmenlerin mesleki gelişimi ve öğrenmeleri için öğretmenlerin bir araya geldiklerini, ney i nasıl öğrenme istediklerine ilişkin olarak kararlarının kendileri tarafından verildiğini, karşılıklı etkileşime dayalı bir öğrenme sürecinin oluştuğunu belirtmişlerdir. Uygulamaya katılan öğretmenler ise, KEEP uygulamasının en önemli yararının üniversite ve okul işbirliği olduğunu ve diğer öğretmenlerle işbirliği halinde çalışmaları olduğunu ifade etmişlerdir. Ayrıca öğretmenler, bu işbirliği sayesinde öğrenme - öğretme sürecine ilişkin farklı bakış açıları kazandıklarını, yeni arayışlara yöneldiklerini ve farklı okullardaki öğretmenlerin öğretim pratiklerini görerek birbirlerini zenginleştirdiklerini belirtmişlerdir. Araştırmacının gözlemlerine göre de mesleki gelişim okullarında öğretmenler, araştırmacı, uygulayıcı, dinleyici ve öğrenme sürecinin planlamadan uygulamaya kadar aktif bir katılımcısı olarak kendilerini, meslektaşlarını ve okullarını geliştirebilme olanağına sahip olabilmektedirler.

Investigation of the In-service Teacher Training Programs in the United States and Recommendations for Turkey: The Case of Kent Education Excellence Partnership (KEEP)

In the current study, the purpose was to evaluate the professional developmentschool applications conducted under the coordination of Kent State University in theUSA on the basis of the researcher’s observations and the faculty members’ opinions tocome up with suggestions for the in-service teacher training programs conducted inTurkey. The study is a qualitative case study. Being an example of the professionaldevelopment school applications, Kent State Excellence Partnership (KEEP) programwas evaluated by seeking the opinions of two faculty members who are among the mainelements of the program and of 17 teachers having participated in the program.Moreover, document analysis and observations were conducted to evaluate theapplications. The data of the study were collected through the semi-structured interviewtechnique, and a questionnaire. The data collected through the interviews conductedwith the faculty members and teachers’ written responses to the questionnaire itemswere analyzed by using the “content analysis” technique and then interpreted by theresearcher. The application process of the program was observed by the researcher, whowas in the position of a participant observer, and an assistant doing doctorate in KentState University and thus, two separate observation reports were written. Recognizingthat there are no significant differences between the observations, two reports werecombined into a single report through discussion. The findings of the study revealed thatthe faculty members are of the opinion that teachers come together for professionaldevelopment and learning within the context of the professional development schoolapplications, that participating teachers make their own decisions about what they wantto learn and that they learn in a learning process based on reciprocal interac tion. Theteachers having participated in the program stated that the most important contributionof KEEP applications is the creation of a university-school partnership and theirworking in cooperation with other teachers. According to the observations of theresearcher, in professional development schools, teachers find opportunities to developthemselves, their colleagues and schools as practitioners, researchers, listeners andactive participants in the planning and implementation of the learning process.

PDF

___

Aydoğan, İ. (2002). MEB İlköğretim okulları yönetici ve öğretmenlerinin personel geliştirmeye ilişkin görüşleri (Kayseri ili örneği). Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Barber, M. & Mourshed, M. (2007). How the world's best-performing school systems come out on top. London: McKinsey and Company.
Ben-Peretz, N. (1990). The teacher curriculum encounter. Albany, NY State University. New York Press.
Benedum, C. (2004). Relationships between groups and strategies for shared decision making. http://benedumcollaborative.wvu.edu/r/download/29366
Bolam, R. (1993). Recent developments and emerging issues in the continuing Professional development of teachers. London: GTC.
Çakıroğlu, J., Doğan, N., Çavuş, S., Bilican, K., & Arslan, O. (2011). Öğretmenlerin bilimin doğası hakkındaki görüşlerinin geliştirilmesi: Hizmet içi eğitim programının etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 127-139.
Darling-Hommand, L. (1994). Professional development schools. New York: Teachers College presss.
Darling-Hammond, L. and COBB, V.L. (1995). Teacher preparation and professional development in apec members: A Comparative study. USA: US Department of Education.
Darling-Hammond, L., & Mc Laughlin, M. W. (2011). Policies that support professional development in an era of reform. Kappan, 92, (6), 81–92.
Demirkol, M. (2004). İlköğretim okullarında öğretmenlere yönelik okul temelli hizmet içi eğitim etkinliklerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Durmuş, E. (2003). Sınıf Öğretmenlerine yönelik düzenlenen hizmet içi eğitim etkinliklerine ilişkin öğretmen görüşleri (Ankara İli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Early, P. & Bubb, S. (2004). Leading and managing continuing profesyonel development. develeoping people, developing school. London: Paul Chapman Publishing A SAGE publications.
Gökdere & Çepni (2004) Üstün Yetenekli Öğrencilerin Fen Öğretmenlerinin Hizmet İçi İhtiyaçlarının Değerlendirilmesine Yönelik Bir Çalışma; Bilim Sanat Merkezi Örneklemi. GÜ Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 1-14.
Gürşimşek, I. (1998). Öğretmen eğitiminde yeni yaklaşımlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. (4), 25-28
Hallinan, M.T. & Khmelkov, V. T. (2001). Recent developments in teacher education in the United States of America. Journal of Education for Teaching, 27, (2), 175-185.
Holmes Group. (1990). Tomorrow's schools: Principles for the design of professional development schools. East Lansing, MI: Author. SP 032 871
İlğan, A. (2013). Öğretmenler için etkili mesleki gelişim faaliyetleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 41-56.
Kaya, S. & Kartallıoğlu S. (2010). Okul temelli gelişim modeline yönelik kordinatör görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi. 10(2), 115-130.
Kofman, E. & Green, N. (1993). Appropriate research in professional development schools. The American Educational Research Association Annual Meeting, April.
Levin, B.B. & Rock, T. C. (2003). The effects of collaborative action research on preservice and experienced teacher partners in professional development schools. Journal of Teacher Education, 54, (2), 135-149.
Mitchell C & Sackney L (2001). Profound improvement: Building capacity for a learning community [Online]. Available from: http://www.sagepub.com [2007, July 11],
Mizell, H. (2010). Why professional development matters. Oxford: Learning Forward.
Özen, R. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin hizmet içi eğitim programlarinin etkilerine ilişkin görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 141–160.
Panich W. (2012). Learning by Doing. Bangkok: Siam Commercial Foundation, 2010. Teachers’ Learning for Students in the 21st Century. Bangkok. Sodsri- saridwong Foundation.
Teitel, L. (1997). Professional development Schools and Transformation of Teacher Leadership. Teacher Education Quarterly.
Toule J.C., Louis KS (2002). The role of professional learning communities in international education. In: K. Leithwood & P. Hallinger (eds), Second international handbook of educational leadership and administration. Dordrecht: Kluwer.
Uçar, R. (2005). İlköğretim okullarinda görev yapan yönetici ve öğretmenlerin meb hizmet içi eğitim uygulamalarina ilişkin görüşleri (Van İli Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
Ulubey, Ö, Yıldırım, K. & Aykaç, N. (2016). Lise Öğretmenlerin Mesleki Gelişim Okulu Uygulamalarına Yönelik Görüşleri. III nd International Eurasian Educational Research Congress. 31 Mayıs-3 Haziran 2016, Muğla.
UNESCO (2012). Unesco strategy on teachers (2012-‐2015). [Available online at http://unesdoc.unesco.org/images/0021/002177/217775e.pdf]. Retrieved on April, 9, 2013.
Wong, P. L. & Glass, R. D. (2009). Prioritizing urban children, teachers, and schools through professional development schools. State University of New York Press, Albany.