Örgütsel adalet ve motivasyon ilişkisi: Adıyaman üniversitesi örneği

Örgütsel Adalet, kamu kurum ve kuruluşlarında ve özel işletmelerde, işgören motivasyon düzeyi üzerinde oldukça etkili bir faktördür. Örgütsel adalet ile motivasyon arasındaki ilişkinin düzeyini belirlemek amacı ile Adıyaman Üniversitesi’nde ampirik bir çalışma yapılmıştır. Bu çalışmada örgütsel adalet; dağıtımsal adalet, prosedürel adalet ve etkileşimsel adalet alt boyutlarında ele alınmıştır. Çalışma sonucunda örgütsel adalet ile motivasyon arasında doğru orantılı bir ilişki olduğu, işgören motivasyonunu olumlu/olumsuz etkileyen faktörler bulunduğu tespit edilmiştir. Ayrıca işgörenlerde meydana gelen olumsuz tutumların tekrar olumlu tutumlara dönüşmesi için yapılması gerekenlere yönelik çözüm önerileri sunulmaya çalışılmıştır.

Organizational justice and motivation relationship:Tthe case of adiyaman university

Organizational Justice is fairly influential factor acting on the workers’ motivation level in the public institutions and establishments and private businesses. An empirical study has been carried out in the Adıyaman University in order to determine the level of the relationship between organizational justice and motivation. In this study, organizational justice has been handled from the distributional justice, procedural justice and interpersonal justice approaches. At the end of the study it has been determined that there’s a direct relation between organizational justice and motivation and there are factors that affect the worker motivation positively or negatively.

PDF

___

Altıntaş, F. Ç. (2006). “Bireysel Değerlerin Adalet ve Sonuçları İlişkisinde Yönlendirici Etkisi: Akademik Personel Üzerinde Bir Analiz.” Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt 7, Sayı 2:19-40.
Aybay, R. (2008). “Adalet, Hukuk, İnsan Hakları”, Ankara Barosu Uluslararası Hukuk Kurultayı, I. Cilt, 8-11 Ocak, Ankara.
Aykut, S. (2007). “Örgütsel Adalet, Birey-Örgüt Uyumu ile Çalışanların İşle İlgili Tutumları: Pendik İlçesi Örneği.” (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ayverdi, İ. (2010). Misalli Büyük Türkçe Sözlüğü. Ankara, Kubbealtı Yayınları.
Baransel, A. (1993). Çağdaş Yönetim Düşüncesinin Evrimi. Klasik ve Neoklasik Yönetim ve Örgüt Teorileri, Birinci Cilt, 3. Baskı. İstanbul, Avcıol Basım Yayın.
Barnard, C. (1994). The Functions of Executive. Cambridge, Harward University Press, Massachusetts.
Bies, R. J. and Moag, J. F. (1986). “International Justice” Communication Criteria of Fairness Research on Negotiations in Organizations, Vol. 1: 43-55.
Bolat, T., Seymen A. O., Bolat O. I. and Erdem, B. (2008). Yönetim ve Organizasyon. Ankara, Detay Yayıncılık.
Çakır, Ö. (2006). Ücret Adaletinin İş Davranışları Üzerindeki Etkileri. Ankara. Kamu-İş Kamu İşletmeleri İşverenleri Sendikası Yayını.
Çelik, M. and Duran, H. (2011). “Toplam Kalite Yönetimi ve Örgütsel Bağlılık: Adıyaman Emniyet Müdürlüğü Örneği” Akademik Bakış Dergisi, Sayı 24, Makale No:11.
Çelik, M. (2011). “A Theoretical Approach to the Job Satisfaction”. Polish Journal of Management Studies(PJMS), Volume 4, p:7-15.
Chen, H. F. (2010). “The Relationships of Organizational Justice, Social Exchange, Psychological Contract, and Expatriate Adjustment: An Example of Taiwanese Business Expatriates.” The International Journal of Human Resource Management, Vol.21, No. 7, p:1090-1107.
Demirel, Y. and Seçkin, Z. (2011). “Örgütsel Adaletin Bilgi Paylaşımı Üzerine Etkisi: İlaç Sektörü Çalışanlarına Yönelik Bir Araştırma.” Bilig Dergisi, Sayı 59: 99- 119
Doğan, H. (2002). “İşgörenlerin Adalet Algılamalarında Örgüt İçi İletişim ve Prosedürel Bilgilendirmenin Rolü.” Ege Akademik Bakış, Cilt 2, Sayı 2: 71-78.
Duran, H. and Çelik, M. (2011). “Demografik Özelliklerin Örgütsel Bağlılık ve İş Tatmini Üzerindeki Etkileri: Adıyaman Emniyet Müdürlüğü Örneği” NWSA - New World Sciences Academy Dergisi, Cilt 6, Sayı 2, Makale No:4C0099.
Etzioni, A. (1964). Modern Organizations. New York: Printice-Hall Press.
Frazier, M. L., Johnson, P. D., Gavin, M., Gooty, J. and Bradley, S. D. (2010). “Organizational Justice, Trustworthiness, and Trust: A Multifoci Examination.” Group & Organization Management Journal. Vol. 35(I): 39-76.
Güçlü, N. (2003). “Örgüt Kültürü.” Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 6: 147-159.
Gündoğdu, A. O. (2003). Hak ve Adalet. Adalet konulu sempozyum, Muğla Üniversitesi, 9-11 Eylül, p:.4-5, Muğla
Gündüz, M. (2004). Türkiye’nin Toplumsal Sorunları. Ankara, Anı Yayınları.
Güriz, A. (2007). Hukuk Felsefesi, 7. Baskı. Ankara, Siyasal Kitabevi.
Iyi, S. (2008). “Adalet, Hukuk, İnsan Hakları.” Ankara Barosu Uluslararası Hukuk Kurultayı, I. Cilt, 8-11 Ocak, Ankara.
March, J.G. & Simon, H. A. (1958). Organizations. New York, John Wiley Press.
Moorman, H. (1991). “Relationship Between Organizational Justice and Organizational Citizenship Behaviors: Do Fairness Perceptions Influence Employee Citizenship?” Journal of Applied Psychology, Vol.76: 845-855.
Ölçer, F. (2005). “Departmanlı Mağazalarda Motivasyon Üzerine Bir Araştırma.” Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı 25, 4. Makale.
Özdevecioğlu, M. (2003). “Algılanan Örgütsel Adaletin Bireylerarası Saldırgan Davranışlar Üzerindeki Etkilerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma.” Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı 21: 77-96.
Özkalp, E. and Kırel, Ç. (2004). Sosyolojiye Giriş, Eskişehir, Anadolu Üniversitesi Bilimsel Araştırma Çalışmaları Vakfı Yayınları.
Schein, E. H. (1970). Organizational Psychology. New Jersey, Prentice-Hall Inc Press.
Şimşek, M. Ş. and Çelik, A. (2009). Yönetim ve Organizasyon. Konya, Eğitim Akademi Yayınları.
Taylor, F. W. (1911). Principles of Scientific Management. Ankara, Adres Yayınları.
Walumbwa, F. O., Russell, C. and Chad A. H. (2009). “Organizational Justice, Voluntary Learning Behavior, and Job Performance: A Test of the Mediating Effects of Identification and Leader-Member Exchange.” Journal of Organizational Behavior, Vol. 30: 1103-1126.