LİSANS DÜZEYİ ÖĞRENCİLERİN KENTLİLİK BİLİNCİNİN FARKLI GÖSTERGELER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Kentlilik bilinci kente özgü maddi ve manevi değerleri içeren tutum ve davranışlar bütünüdür. Kentinkendine özgü homojen olmayan yapısı sebebiyle kentte yaşayan bireylerin kentlilik bilinci düzeylerifarklılık göstermektedir. Ayrıca bireyin kentlilik bilinci üzerinde bireysel, ekonomik, sosyal ve fizikifaktörler de etkili olmaktadır. Bireyin kentsel aidiyet, mekânsal aidiyet, kent kurumlarına katılım, kentsorunlarıyla ilgilenme ve kentsel farkındalık düzeyi ise kentlilik bilinci göstergelerini oluşturmaktadır.Bireyin kentlilik bilinci göstergeleri düzeyi kentlilik bilincini etkileyen faktörlere bağlı olarak değişiklikgöstermektedir. Çalışmanın amacı; Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Çanakkale kent merkezinde farklıfakültelerde eğitim gören lisans düzeyindeki öğrencilerin kentlilik bilinci düzeylerini belirlemektir.Çalışma nicel araştırma yöntemi anket tekniği ile gerçekleştirilmiştir. Çanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiÇanakkale kent merkezinde eğitim gören lisans düzeyindeki 498 öğrenci araştırmanın örnekleminioluşturmaktadır. Çalışmada kentlilik bilinci kentsel aidiyet, kent kurumlarına katılım ve kentsel farkındalıkfaktörleri çerçevesinde SmartPLS hazır yazılımı ile analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda araştırmayakatılan Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi lisans düzeyi öğrencilerinin kentlilik bilinci düzeyinin farklıolduğu sonucuna ulaşılmıştır

ANALYSIS OF URBANITY AWARENESS OF UNDERGRADUATE STUDENTS IN TERMS OF DIFFERENT INDICATORS

Urbanity awareness can be defined briefly as a whole set of attitudes and behaviors that include material and spiritual values specific to the city. The attitudes and behaviors that an individual can acquire by being aware of living in the city characterize the urbanity awareness of the individual living in the city. Due to the non-homogeneous structure of the city, the urbanity awareness levels of individuals living in the city will also differ. In this case, individual, economic, social and physical factors will be effective on the urbanity awareness of individual. Urban belonging, spatial belonging, participation in urban institutions, dealing with urban problems and the level of urbanity awareness of individual will constitute urbanity awareness indicators. The level of urban awareness indicators of the individual varies depending on the affecting factors to urbanity awareness. Purpose of the study is to determine the urbanity awareness levels of undergraduate students studying in different faculties of Çanakkale Onsekiz Mart University in the city center of Çanakkale. The study was carried out with the quantitative research method survey technique. Çanakkale Onsekiz Mart University 498 undergraduate students studying in the city center of Çanakkale constitute the sample of the research. In the study, urbanity awareness was analyzed with SmartPLS ready software within the framework of urban belonging, participation in urban institutions and urbanity awareness factors. As a result of the analysis, it was concluded that the urbanity awareness level of Çanakkale Onsekiz Mart University undergraduate students participating in the research is different.

PDF

___

Baran, M. ve Yılmaz, A. (2011). Göçebelikten yerleşik hayata geçişte, beritan aşireti konutlarında aidiyet duygusu. e-Journal of New World Sciences Academy, 6(4), 1645-1656.
Batmaz, N. Y. ve Gürer, A. (2016). Kırıkkale ilinin kentlilik bilinci bağlamında değerlendirilmesi üzerine bir araştırma. 4. Uluslararası Kentsel ve Çevresel Sorunlar ve Politikalar Kongresi, 163-177.
Beyaz, D. ve Aydemir, Ş. (2008). Kentlilik bilinci ve mekân Trabzon kenti örneği. Planlama Dergisi, 3, 49-60.
Birol, G. (2008). Kentlilik bilinci ve Balıkesir’den yarım asırlık bir örnek: yeni çarşı deneyimi. Ege Mimarlık, 2(65), 28-31.
Büyük, C. (2013). Düalizm, bilinç ve tanrı, Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 39,134-158.
Ercoşkun, Ö., Öcalır, E., Yenigül, S. ve Alkan, L. (2016). Kentlilik bilincini oluşturan göstergeler ve kentlilik bilincini geliştirme yolları. PARADOKS Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 11, 4-23.
Erkul, H., Kanten, P. ve Seçtim, H. (2019). Kentlilik bilincinin oluşturulmasında kent konseylerinin rolleri üzerine nitel bir araştırma. Management and Political Sciences Review, 1(2), 53-73.
GENAR (2006), Konya’da kent kültürü ve kentlilik bilinci, Sosyal Doku Projesi Kent Araştırmaları 3, Konya Büyükşehir Belediyesi.
Geyik, S. (2010). Kırdan kente göç sonrası kentlilik bilinci: Mevlana mahallesi örneği (Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyoloji Anabilim Dalı, Sakarya.
Görün, M. ve Kara, G. (2017). Üniversite öğrencilerinin kentlilik bilinci algısı: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, 15(30), 393- 409.
Güçlü, S. (2002). Kentlileşme ve göç sürecinde Antalya’da kent kültürü ve kentlilik bilinci, Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Kültür Yayınları.
Güven, A. (2016). Kent, kentlileşme ve kentsel yönetim ihtiyacı. Journal of International Management, Educational and Economics Perspectives, 4(1), 21-30.
Jorgensen, B. & Stedman, R. (2001). Sense of place as an attitude: lakeshore owners attitudes toward their properties. Journal of Environmental Psychology, 21, 233-248.
Kazak, G. (2017). Mahalle kültürünün kentlilik bilinci üzerine etkisi: Karaman örneği (Yüksek Lisans Tezi). Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Karaman.
Keskin, E., Sağocak, M. ve Arslan, T. (2015). Kentlilik bilinci çalışmaları için bir model önerisi: Bursa’da kentlilik bilinci araştırması. PARADOKS Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 11(1), 21-43.
Kılıçarslan, M. (2018). Kente göçle gelenlerde kentlilik bilinci: Kaynartepe mahallesi örneği (Yüksek Lisans Tezi). İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı, Malatya.
Manzo, L. C. (2003). Beyond house and haven: towarda revisioning of emotional relationships with places. Journal of Environmental Psychology, 23, 47-61.
Mutlu, A. (2011). Metropol Kent Samsun’da Kentlilik Bilinci. Samsun: Orta Karadeniz Kalkınma Ajansı Proje Raporu. https://www.oka.org.tr/assets/upload/dosyalar/metropol-kent-samsundakentlilik-bilinci.pdf (20.05.2019).
Mutlu, A. ve Batmaz, A. (2013). Türkiye’de kent hakkı. Ankara: Orion yayınevi.
Pretty, G., Chipuer , H. & Bramston , P. (2003). Sense of place amongst adolescents and adults in two rural australian towns. The Journal of Environmental Psychology, 23, 273-287. https://www.journalagent.com/megaron/pdfs/MEGARON-71676- ARTICLE_%28THESIS%29-SENTURK.pdf (25.05.2019).
Sancar, F. ve Severcan, Y. (2010). Children's places: rural–urban comparisons using participatory photography in the Bodrum Peninsula, Turkey. Journal of Urban Design, 15(3), 293-324.
Solak, S. G. (2017). Mekan-kimlik etkileşimi: kavramsal ve kurumsal bir bakış. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(1), 13-37.
Şentürk, A. ve Gülersoy, N. (2019). Aidiyet, kent kimliği ve kentsel koruma etkileşimi bağlamında kullanıcı sürekliliğinin irdelenmesi: Kadıköy Moda örneği. Megaron, 14(1), 145-159