BEDENSEL ENGELLİ OLAN YE OLMAYAN BİREYLERİN ÇEŞİTLI DUYGUDURUM DEGIŞKENLERI AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu araştırma, bedensel engelli olan ve olmayan ergen bireylerin depresyon düzeylerini, sosyal görünüş kaygılarını ve vücut algılarını incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırmanın örnekleminde kırk beşi engelli, kırk beşi engelli olmayan toplam doksan katılımcı bulunmaktadır. Araştırmanın verileri tüm katılımcılardan Beck Depresyon Ölçeği, Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği ve Vücut Algısı Ölçeği uygulanarak elde edilmiştir. Araştırma sonucunda engelli ergen bireylerin depresyon ve sosyal görünüş kaygı düzeyi engelli olmayan bireylerin depresyon ve sosyal görünüş kaygı düzeyinden daha yüksek; engelli bireylerin vücut algılarından sağladıkları tatmin ise engelli olmayan bireylerin vücut algılarından sağladıkları tatminden daha düşük olarak tespit edilmiştir.

THE EXAMINATION OF VARIOUS EMOTIONAL VARIABLES ON INDIVIDUAL WITHAND WITHOUT PHYSICAL DISABILITY

This research aims at examining body perceptions and the levels of depression and social appearance anxiety of adolescent disabled and able-bodied individuals. The sample group of this research consists of ninety participants, forty—five of which are disabled individuals while the otherforty—five are able bodied. The data of the research has been acquired through the Beck Depression Scale, Social Appearance Anxiety Scale and Body Image Perception Scale The results indicate that while the depression and social appearance anxiety levels of disabled individuals are higher than those of able—bodied, the satisfaction they getfrom their body image perception is lower.

PDF

___

Akçamete, G. ve Kargın, T. (1998). Bedensel engeli olan ve olmayan üniversite öğrencilerinin yaşam yönelimi düzeylerinin incelenmesi. Türk Psikoloji Dergisi, 13 (42), 37—44.
Bernstein, G. A. ve Victor, A. M. (2010). Pediatric anxiety disorders. K. Cheng K. M. Myers, (Ed.), Foundations of child and adolescent psychiatry: The essentials (Second ed.) (103-121). Philadelphia: Wolters Kluwer.
Budak, S. (2009). Psikoloji Sözlüğü (4. Baskı) içinde (1, 196, 418, 112). İstanbul: Bilim ve Sanat Yayınları.
Cram, P. H., Krauss, M. W. ve Kersh, J. (2009). Adolescents with developmental disabilities and their families. R. M. Lerner L. Steinberg, (Ed.), Foundations of handbook of adolescent psychology (3rd ed.) (589—617). New Jersey: John Wiley Sons.
Edwards, T. C., Patrick, D. L. ve Topolski, T. D. (2003). Quality of life of adolescents with perceived disabilities. Journal of Pediatric Psychology, 28 (4), 223—241.
Ferguson, C. J., Munoz, M. E., Garza, A. ve Galindo, M. (2012). Concurrent and prospective analyses of peer, television and social media influences on body dissatisfaction, eating disorder symptoms and life satisfaction in adolescent girls. Youth Adolescence, 43 (1), 1—14.
Furnham, A., Badmin, N. ve Sneade, I. (2002). Body image dissatisfaction: Gender differences in eating attitudes, self—esteem, and reasons for exercise. The Journal of Psychology, 136(6), 581—596.
George, H. R. (2010). The eflects of media exposure on body dissatisfaction and cognitive bias in adolescent girls and boys. Unpublished doctorate thesis, The University of Leeds.
Groce, N. (1999). An overview ofyoung people living with disabilities: Their needs and their rights (1. Baskı). New York: United Nations Children’s Fund Programme Publications.
Gupta, Chamlata. (2011). The relation between body image satisfaction and self— esteem to academic behaviour in adolescents and pre—adolescents. Unpublished master’s thesis, University of Manitoba.
Gümüş, A. B., Çevik, N., Hyusni, S. H., Biçen, Ş., Keskin, G. ve Malak, A. T. (2011). Gebelikte benlik saygısı ve beden imajı ile ilişkili özellikler. Anatolian Journal ofClinical Investigation, (1), 7—14.
Gürsel, F. ve Koruç, Z. (2011). The influence of physical activity on body image in people with and Without acquired mobility disability. Acta Universitatis Palackianae Olomucensis, 41 (4), 29—35.
Holmbeck, G.N., Friedman, D., Abad, M. ve Jandasek, B. (2006). Development and psychopathology in adolescence. D. A. Wolfe E. J. Mash, (Ed.), Foundations of behavioral and emotional disorders in adolescents: Nature, assessment, and treatment (21—55). New York: The Guilford Press.
Jonstang, I. C. (2009). The eflect of body dissatisfaction on eating disorder symptomatology: Mediating eflects of depression and low self—esteem. Unpublished master’s thesis, Universitetet Oslo.
Kaner, S. (1995). Görme ve ortopedik engelli ve engelli olmayan ergenlerin benlik saygılarınm karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Ozel Eğitim Dergisi, (1), 11—18.
Kaner, S. (2000). Ortopedik engelli ve engelli olmayan erkek ergenlerde benlik saygısı ve beden imajı. Ozel Eğitim Dergisi, (4), 13—22.
King, G. A., Shultz, I. Z., Steel, K., Gilpin, M. ve Cathers, T. (1993). Self— evaluation and self concept of adolescents With physical disabilities. The American Journal of Occupational Therapy, 47 (2), 132—140.
McDaniel, J. (1976). Physical disability and human behavior (2. Baskı). Great Britain: A. Wheaton Co. Exeter.
Oktan, V. ve Şahin, M. (2010). Kız ergenlerde beden imajı ile benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Insan Bilimleri Dergisi, (2), 544— 556.
Öksüz, Y. (2012). Üniversite öğrencilerinin özerklik düzeyleri ile vücut algıları arasındaki ilişki. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakiiltesi Dergisi, 28, 69-77.
Özürlüler ve bazı kanun ve kanun hükmünde kararnamelerde değişiklik yapılması hakkında kanun. (b.t.). Mart 2016, http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2012_10/101 10701_53 8_sayili_kanun.p df.
Pendley, J. S., Dahlquist, L. M. ve Dreyer, Z. (1996). Body image and psychosocial adjustment in adolescent cancer survivors. Journal of Pediatric Psychology, 22(1), 29—43.
Seki, T. Ve Dilmaç, B. (2015). Ergenlerin sahip oldukları değerler ile öznel iyi oluş ve sosyal görünüş kaygı düzeyleri arasındaki yordayıcı ilişkiler: bir model önerisi. Eğitim ve Bilim, 40 (179), 57-67.
Stalker, K. (2007). Young disabled people. John, C. ve Ann, H. (Ed.), Foundations ofadolescence, risk and resilience (1. ed.) (107—125). Great Britain: Scotprint. Stice, E. S. ve Whitenton, K. (2002). Risk factors for body dissatisfaction in adolescent girls: longitudinal investigation. Developmental Psychology, 38(5), 669—678.
Tan, S. Y. ve Yew, W. P. (2012). The_relationship between body dissatisfaction and eating disorder among exercises. SEG] Review, 5(1), 132-156.
Terzian, M. A., Moore, K. A. ve Constance, N. (20014). Transitioning to adulthood: The role of adolescent depression and suicidal ideation. Child Trends Research Brief. 45, 1—10.
Dorvaröardöttir, E. (2014). Adolescents with physical disabilities and their wellbeing and peer relationships within secondary schools in Iceland, Unpublished master’s thesis, Reykjavik University.
Tylka, T. L. (2004). The relation between body dissatisfaction and eating disorder symptomatology: An analysis of moderating variables. Journal of Counseling Psychology, 51 (2), 178—191.
United Nations International Children's Emergency Fund. (2013). Rights of children and adolescents with disabilities (ISSN 1816-7551). Panama: Regional Office for Latin America and the Caribbean Documentation Centre.
Wade, T. D. ve Tiggemann, M. (2013). The role of perfectionism in body dissatisfaction. Journal ofEating Disorders, 1(2), 1-6.
World Health Organization. (2011). World report on disabiliıy (ISBN 978 92 156418 2). Geneva: WHO Publications.
Yavuzer, H. (2008). Çocuk psikolojisi (31. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.