HARUN DEMİRKAYA

Stratejik Yönetim Açısından Etik Davranışı Belirleyen Sosyal Davranış Kurallarının İnsan Kaynakları Uygulamalarına Etkisi

Bu araştırmada stratejik yönetim kapsamında etik davranışı belirleyen sosyal davranış kurallarının insan kaynakları yönetimi uygulamalarına etkisi incelenmiş ve insan kaynakları yönetiminin idari karar ve eylemlerinde sosyal davranış faktörünün ne ölçüde belirleyici olduğu araştırılmıştır. Sonuçta insan kaynakları yöneticilerinin sosyal davranış yönünden gelişmiş çalışanlara yaklaşımının pozitif olduğu görülmüştür. Bu olumlu bakış açısın nedeniyle bu tür çalışanların işe alınma sürecinden başlayarak, birçok örgütsel uygulamada emsallerine göre daha avantajlı konuma geldiği tespit edilmiştir.

An Impact of Social Code of Conduct as a Determinant of Ethical Conduct on Human Resources Practices from the Aspect of Strategic Management

PDF

___

Adair, J. (2006). Etkili İletişim, 3.b., Çev. Ömer Çolakoğlu, Babıali Kültür Yayıncılığı, İstanbul.
Asna, A. (2006). Kuramda ve Uygulamada Halkla İlişkiler, Pozitif Yayınları, İstanbul.
Barutçugil, İ. (2004). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, Kariyer Yayınları, İstanbul.
Barutçugil,İ. (2013). Stretejik Yönetim, Kariyer Yayınları, İstanbul.
Betz, F. (2010). Yönetim Stratejisi, Çev. Ümit Şensoy, Tübitak Popüler Bilim Kitapları, Ankara.
Bovee, C. L., Thill, J., Wood, M. B., Dovel, G. P.,(1993). Management, McGraw-Hill, Inc, New York.
Crush, P., (2007), “An HR Frontier Stil To Be Crossed?”, Human Resources, London: Sept 2007, p. 29.
Demirkaya, H., (2013). Bireysel ve Örgütsel Boyutlarıyla Sosyal Davranış Görgü- Protokol, Umuttepe Yayınları, Kocaeli
Demirkaya, H., Özcüre, G., (2008). İnsan Kaynakları Yöneticilerinin İş Etiğinin Oluşumundaki Rolü ve Önemi, 16. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 631-640, Antalya.
Dowling, P. J., and Schuler, S.R., (1990). İnternational Dimensons of Human Resource Management, PWS-KENT, Boston, Massachusetts.
Genç, N., (2007). Yönetim ve Organizasyon, 3.b., Seçkin, Ankara.
Gilley, A., Gilley, J.W., Quadro, S. A., Dixon, P., (2009). The Praeger Handbook of Human Resource Management, Greenwood Publishing Group, London.
Goodpaster, K. E., (1984). “Some Avenues for Ethical Analysis in General Management”, Ethics in Management, Harward Business School, Boston.
Gürzap, C., (2007). Söz Söyleme ve Diksiyon, Remzi Kitabevi, İstanbul.
Harrington, S., (2007). “A Shocking Failure On The Part Of HR”, Human Resources, London: Sep 2007, p. 4.
Jandt, F. E., (2002). Yönetim Sorunlarına Çözümler, Çev. Levent Akın; Vedat G. Diker, Hayat Yayınları, İstanbul.
Koçel, T., (2010). İşletme Yöneticiliği, 13.b., Beta, İstanbul.
Morley, M. J., (2004). “Contemporary debates in European human resource management: Context and content”, Human Resource Management Review, 14. pp. 353-364.
Sampson, E., (1995). İmaj Faktörü, Çeviren Hakan İlgün, Rota Yayınları, İstanbul.
Saruhan, S. C., Yıldız, M. L., (2009). Çağdaş Yönetim Bilimi, Beta Yayınları, İstanbul
Ülgen, H., Mirze, K., (2010). İşletmelerde Stratejik Yönetim, Beta, İstanbul
Woods, R. H., (1997). Human Resource Manegement, Second Edition, American Hotel&Motel Association, Lansing, Michigan.