Komşuyu Anlamak/Anlatmak: 20. Yüzyılda Türkiye’de İran’a Dair Yayınlanan Kitaplara Dair Bir Değerlendirme

İran ve Türkiye, tarih boyunca dinî, siyasi, kültürel, edebî vb. açılardan etkileşim içinde bulunan iki ülke olagelmiştir. Kaşgarlı Mahmud asırlar önce, “Tatsız Türk bolmaz (Farssız Türk olmaz).” diyerek bu ilişkilerin derinliğine işaret etmiştir. Muhtelif Türk hanedanlıkları, dönem dönem İran’da hüküm sürdüğü gibi İran’ın kadim devlet geleneğinden de çok etkilenmişlerdir. Bu etkileşim, 16. yüzyılda Türkmen Safevi Hanedanlığı’nın Şiiliğin hamisi sıfatıyla yükselişini takiben yerini çatışmaya bırakmıştır.
Anahtar Kelimeler:

Türkiye, İran, 20.yüzyıl

___

  • Afary, J. (1996). The Iranian constitutional revolution, 1906-1911. New York: Columbia University Press.
  • Bayat, A. (2004). Ortadoğuda maduniyet: Toplumsal hareketler ve siyaset (çev. Ö. Gökmen ve S. Deren). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Bayat, K. (2008). Pan-Turkism wa Iran. Tahran: Pardis-e Nadesh.
  • Baykara, H. (1978). İran inkilabi ve azatlik hareketleri. İstanbul: Emek Matbaacılık.
  • Martin, V. (2000). Creating an Islamic state: Khomeini and the making of a new Iran. London: I. B. Tauris Publishers.
  • Milani, M. (1998). The making of Iran’s Islamic revolution: From monarchy to Islamic republic. London: Westview Press.
  • Ruşeni Bey. (1926). İran’ın içyüzü. Ankara: Erkan-ı Harbiye-i Umumiye Matbaası.
  • Sandıklı, A. ve Salih, E. (2011). İran, şii hilali ve Arap baharı. İstanbul: BİLGESAM.
  • Uygur, H. (2012). İran ve Arap baharı. Ankara: SETA.