Bu çalışmada, Abdülhak Hâmit’in Hacle adlı yapıtından ve Romantizm akımından yararlanılarak eşi Fatma Hanım’ı kaybettikten sonra içine düştüğü karamsarlıktan tekrar yaşama dönmesi ele alınmaktadır. 1852’de doğan Abdülhak Hâmit Tarhan, kendisini ikiye bölünmüş bir toplumda bulur. Çok sevdiği Fatma Hanım’ı kaybettikten sonra da dışarıda reel olarak yaşadığı ikilemi bu kez iç dünyasına taşır. Umut-umutsuzluk, yaşam-ölüm, varlık-yokluk arasında bocalayan şâir, kendini sanata vererek eşinin önce hastalığından sonra da ölümünden duyduğu acıyı Romantizm akımının da etkisi altında Bunlar Odur, Makber, Ölü ve Hacle adlı kitaplarında dışa vurur. Bu eserlerinde öte dünyadan bu dünyaya doğru bir yönelişi ortaya koyan Hâmit, metafizik ve felsefeyi de şiir dünyasına taşıyarak Türk edebiyatının tematik açıdan zenginleşmesini de sağlar. Çalışmada ele alınan Hacle, Abdülhak Hâmit’in olumsuzluktan olumluya geçmesini konu edinir. 1886’da yayımlanan yapıtta şâir makber ve hacle arasında çatışma yaşar. Eserin sonunda da yeniden doğuşu sembolize eden hacle, bu çatışmadan üstün çıkar.     

This study discussed Abdulhak Hamit’s re-holding on to the life back from the pessimism that he had fallen into after losing his wife Fatma Hanim, by using his work Hacle and the romanticism movement. Born in 1852, Abdulhak Hamit Tarhan found himself in a society divided into two. After losing his beloved Fatma Hanim, he carried the dilemma that he experienced outside in real terms, now to his inner world. The poet, faltering between hope and despair, life and death, existence and absence, devoted himself to art and revealed the pain that he faced due to his wife's illness first and then her death in his books titled Bunlar Odur, Makber, Olu and Hacle under the influence of romanticism. Hamit also contributed to the thematic enrichment of the Turkish literature by using metaphysics and philosophy in the world of poetry. Discussed in the study; Hacle centers upon Abdulhak Hamit’s transition from negative to positive. In the work which was published in 1886, the poet experiences a conflict between makber and hacle. At the end of the work, hacle symbolizing rebirth outstrips from this conflict.