WEB 1.0’DAN WEB 2.0’A BARIŞ ve DEMOKRASI PARTİSİ: 2011 GENEL SEÇİMLERİNDE FACEBOOK KULLANIMINDAN BİR KESİT

Bu çalışmada Türkiye’de 2011 Genel Seçimleri’nde Barış ve Demokrasi Partisi’nin BDP web 1.0 uygulaması olan resmi parti web sayfası ile web 2.0 uygulamalarından birisi olan Facebook’u hangi amaçlarla, ne şekilde kullandığı ele alınmaktadır. Bu kapsamda çalışmada önce partinin web 1.0 ortamına ilişkin genel bir değerlendirme yapılmış ardında da partinin resmi Facebook hesabı üzerinde van Dijk’in söylem çözümlemesi yöntemi arayüzde uygulanmış, BDP’nin ideolojisini konumlandırdığı bağlam, ardyöre ve ilişkiler söylemsel pratikler üzerinden açıklanmaya çalışılmıştır. BDP’nin nasıl bir siyasal ortamda seçime girdiğinin kavranması, sosyal medyanın, özellikle Facebook kullanım pratiğinin incelenmesi için gereklidir. Bu nedenle genel seçimler öncesi Kürt siyasi hareketinin görünümü ve temel tartışma konularına da kısaca değinilmiştir ve daha sonra Kürt siyasi hareketi açısından önemli olan günler söylem çözümlemesine tabi tutulmuştur. Bu temelde, partinin Facebook sayfasındaki tartışma konuları listelenerek, bu metinlerde başvurulan alıntılar, referanslar ve bunların siyasi partinin ideolojik görüşüyle ilişkisi ve tutarlılığı ile yurttaşla etkileşimi incelenmiştir. Bu çalışmada söz konusu çözümleme 12 Haziran 2011 seçim günü örneği kapsamında sunulacaktır. Sonuç olarak, Kürt siyasi hareketinin ve parti olarak BDP’nin sosyal medyayı çoğunlukla ana akım medyaya alternatif mecralar olarak kullandığını ve bu anlamda da başarılı olduğunu söylemek mümkündür. Özellikle kimi haberleri ve/veya olayları duyurmak ve yaygınlaştırmak konusunda partinin ve bu çerçevede siyaset yapan Kürt siyasi hareketinin diğer üyelerinin özellikle mecra olarak Facebook’u etkili kullandıkları ve kimi kez de Türkiye’de siyasi partiler kapsamında çok rastlanmayacak biçimde bu mecralar üzerinden kendi gündemlerini de yaratabildiklerini söylenebilir

___

AYGÜL, E. (2013). Yeni Medyada Nefret Söyleminin Üretimi: Bir Toplumsal Paylaşım Ağı Olarak Facebook Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

BİNARK, M., LÖKER, K. (2011). Sivil Toplum Örgütleri İçin Bilişim Rehberi. Ankara: STGM.

BREESE, E. B. (2011). Mapping the Variety of Public Spheres, Communication Theory, 21, 130-149.

ÇAKIR, R. (2011). 12 Eylül’den 12 Haziran’a Siyasi Partiler: Barış ve Demokrasi Partisi, SETA Vakfı Analiz Raporu.

ÇARKOĞLU, A. (2012). 2002, 2007 ve 2011 Genel Seçim Kampanyaları Süresince Ulusal Basında Yer Alan Siyasi Haberlerin Karşılaştırmalı Analizi. Ankara: Tübitak SOBAG Projesi

DUMAN, M. Z. (2012). Kürt Siyasetinde Paradigmal Değişim, Sosyoloji Dergisi, Ege Üniver- sitesi Edebiyat Fakültesi Yayını, 26, 91- 115.

DURNA, T., KUBİLAY, Ç. (2010). Söylem Kuramları ve Eleştirel Söylem Çözümlemeleri, Durna (Ed.), Medyadan Söylemler (ss. 47-84). İstanbul: Libra Kitapçılık ve Yayıncılık.

GÜNEŞ, C. (2013). Türkiye’de Kürt Ulusal Hareketi: Direnişin Söylemi. Ankara: Dipnot.

IRAK, D., YAZICIOĞLU, O. (2012). Türkiye ve Sosyal Medya. İstanbul: Okuyanus Yayınları.

İNAL, A. (1996). Haberi Okumak. İstanbul: Temuçin Yayınları.

İNCEOĞLU, Y. G., ÇOMAK N. A. (2009). Metin Çözümlemeleri (ss. 19-82). Teun A Van Dijk. İnceoğlu ve Çomak (Ed.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

KEYMAN, F. (2013). Kürt Sorununu Yeniden Düşünmek: Güvenlik İkilemi ve Demokratik Çözüm Olasılığı. Keyman (Ed.), Türkiye’nin Yeniden İnşası-Modernleşme, Demokra- tikleşme, Kimlik (ss. 125-147). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.

MEYER, M. (2011). Between Theory, Method, And Politics: Positioning Of The Approaches To CDA. Wodak ve Meyer (Ed.), Methods of Critical Discourse Analysis. London: Sage.

MURTI, D. C. W. (2013). Keyboard Action End up Political Party: Understanding the Intertwining Relations of Social Media Activism, Citizenship, and the Dynamics of Democracy in Indonesia, Online Journal of Communication and Media Technologies, 3 (2).

ÖZER, Ö. (2009). Eleştirel Haber Çözümlemeleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Yayınları.

RAWLS, J. (2001). Sivil İtaatsizliğin Tanımı ve Haklılığı, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.