Mahremiyet, genel olarak, meraklı ve izinsiz giren toplumun taleplerine karşı bireylerce savunulan bir değer, gözlemden yalıtım olarak anlaşılır. Bizim en önemli değerlerimizle, kendini ifade etmeye ve seçmeye muktedir bağımsız bir ahlaklı özne olmanın ne demek olduğu anlayışımızla yakından bağıntılıdır. Haber, eğlence ve özel öyküler kamu seyri olunca, bireysel yaşamlar istenmeyen tanıtımın acımasızca parlayan ışıklarına tutulur. İhlalin sınırlarını belirlerken, çocuk ve yetişkin, kamu kişileri ve alelade yurttaşlar, spot ışıkları altında yaşamayı seçen insanlar ve kamu forumuna tökezleyerek ya da kamusal önem taşıyan bir şey yapmalarından dolayı düşen alelade yurttaşlar arasında fark yapılmaktadır.

Privacy is commonly understood as insulation from observability, a value asserted by individuals against the demands of a curious and intrusive society. It is intimately associated with our most profound values, our understanding of what it means to be an autonomous moral agent capable of self-reflection and choice. When news is becoming entertainment and private stories become public spectacle, individual lives can be mercilessly exposed to the glaring spotlight of unwanted publicity. In delineating the boundaries of intrusion, distinctions are made between children and adults; between public figures and ordinary citizens; between people who choose to live in the spotlights, and ordinary citizens who stumble into the public forum, either because fate played with them or because they did something of public significance.