Elinizdeki incelemede temel Kur’an kavramlarından olan “as-salât” kelimesi, semantik ve analitik açıdan inceleme konusu yapılmıştır. İslam ibadet hayatında merkezi bir rolü olan kavramın, önce etimolojik kökeni ve genel sözlüklerdeki anlamları üzerinde durulmuş, daha sonra da Mekki ve Medeni çok sayıda sure ve ayette zikredilen kavramın, Kur’an bünyesinde kullanımları tahlil edilerek terimleşme süreci ele alınmıştır. Bu bağlamda “el-vücuh ve’n-nezâir” tarzı eserler dikkate alınarak kavramın çeşitli ayetlerdeki kullanımlarına göre taşıdığı farklı manalar/vecihler art zamanlı olarak incelenmiştir. Bu bağamda “es-salat” kavramının yer aldığı Mâûn Suresi’ndeki anlamı ve surenin yorumlanması konusunda yaşanan tartışmalar üzerinde durularak, sure ile ilgili yapılan farklı yorum ve yaklaşımlardan tercihe şayan olan yaklaşımın tespitine çalışılmıştır.

This paper deal with concept of al-salat at the Qur’an, from the analytic and semantic point of view. At first the concept that has an important and central role in Islamic prayer life, has etymologically been examined and clarified its meanings at the cahiliyan period. Sooner it has been scrutinised its several contextual meanings in Meccan and Medinan verses and besides that it has been studied to find its several meanings at the Qur’anic lexicons (al-wucuh wal-nazâir). At the end, it has been studied on the Surat al-Maun which contains concept of “al-salat” and worked to find true interpretation and approach to it, among the controversial exegeses about it.