Dünya ve Türkiye' de organik tarım

Son yıllarda organik tarım sadece gelişmiş ülkelerde değil, gelişmekte olan ülkelerde de hızla yayılmaktadır. Bu durum büyük ölçüde, tüketiciler arasında sağlıklı gıda tüketimi ve çevreyi korumaya yönelik verilen;önemin giderek artmasının bir sonucudur. Bu gelişmelere bağlı olarak organik tarım ve gıda ürünlerinin ticaret hacmi de özellikle Batı Avrupa, Kuzey Amerika ve Okyanusya'da hızla büyümektedir. Organik üretim açısından çok elverişli ekolojik şartlara ve büyük bir üretim potansiyeline sahip olan ülkemizin, dünya organik ürün ve gıda pazarındaki payı maalesef çok düşüktür. Bu çalışmanın başlıca amaçları dünya ve Türkiye'deki organik tarım ve gıda ürünleri ticaretinin mevcut durumu ve geleceğini ortaya koymak; Türkiye'de organik tarıma ilişkin başlıca sorunları belirtmek; organik tarımın yaygınlaştırılabilmesi ve organik ürünlerin ihracatının artırılabilmesi için önerilerde bulunmaktır.

Organic agriculture in the world and Turkey

Organic agriculture has rapidly grown not only in developed countries, but also in many developing countries. This is mainly the result of increasing consumer awareness about healty food and environmental interests in recent years. Parallel to this development, the market for organic products is growing especially in Europe, North America and Oceania. Although, Turkey has suitable ecologic conditions and export potencial for organic production, the share of Turkish organic products in the world market is significantly low. The main objectives of the study are to analyse the state of organic agriculture in the world and Turkey, and to describe major issues in Turkish organic agriculture and to present various suggestions on diffusing organic agriculture among producers and increasing organic product export.

PDF

___

Akgüngör S., Miran B., Akbay C, Olhan E. ve Nergis N.K. 1999. İstanbul, Ankara ve İzmir illerinde tüketicilerin çevre dostu tarım ürünlerine yönelik potansiyel talebinin tahminlenmesi, Tarım Ekonomisi Araştırma Enstitüsü, Proje Raporu: 1999-3, Yayın No:15, Ankara.
Aksoy, U. 2001. Ekolojik Tarım: Genel Bir Bakış. Türkiye 2. Ekolojik Tarım Sempozyumu. 14-16 Kasım, Antalya, NAR-SER ve ETO. Ankara: TKB Tarım 2000 Vakfı Yayınları, s.3-10.
Aksoy, U. ve Altındişli, A. 1999. Dünya'da ve Türkiye'de ekolojik tarım ürünleri üretimi, ihracatı ve geliştirme olanakları. İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 1999-70. İstanbul, 125 s.
Demirci, R., Erkuş, A., Tanrıvermiş, H., Gündoğmuş, E., Parıltı, N. ve Özüdoğru, H. 2002. Türkiye'de ekolojik tarım ürünleri üretiminin ekonomik yönü ve geleceği: Ön araştırma sonuçlarının tartışılması. Türkiye V. Tarım Ekonomisi Kongresi. 18-20 Eylül, Erzurum, s. 197-210.
Demiryürek, K. 2000. The analysis of information systems for organic and conventional hazelnut producers in three villages of the Black Sea Region, Turkey. Doktora tezi (basılmıştır), The University of Reading, Reading, UK. 301s.
Demiryürek, K. 2001. Conversion to organic hazelnut production in the Black Sea Region of Turkey. Proceedings of the Fifth International Congress on Hazelnut, 27-31 August, Corvallis, Oregon, USA. ACTA Horticulturae Number 556, s.453-460.
Francis, C.A. ve Youngberg, G. 1990. Sustainable agriculture: An overview. "Alınmıştır: C.A. Francis, C.B. Flora ve L.D. King (eds). Sustainable Agriculture in Temperate Zones. New York: John Wiley and Sons", s.1-23.
Güzel, H.T. 2001. Dünyada ve Türkiye'de ekolojik tarım ürünleri üretimi, ihracatı ve geliştirme olanakları. İstanbul Ticaret Odası Yayınları, Yayın No: 2001-14. İstanbul. 134 s.
Kayahan, H.S. 2001. Ekolojik tarımda iç pazarın gelişimi. Türkiye 2. Ekolojik Tarım Sempozyumu. 14-16 Kasım, Antalya, NAR-SER ve ETO. Ankara: TKB Tarım 2000 Vakfı Yayınları, s.24-29.
Kenanoğlu, Z. ve Miran, B. 2002. Ege Bölgesi'nde organik tarım tercihini belirleyen çiftçi özellikleri: kuru incir ve çekirdeksiz kuru üzüm örneği. Türkiye V. Tarım Ekonomisi Kongresi. 18-20 Eylül, Erzurum, s. 188-196.
Lampkin, N. 1990. Organic Farming. Ipswich: Farming Press, 701 s.
Lampkin, N. 1996. Impact of EC regulation 2078/92 on the development of organic farming in the European Union. Working Paper No.7. Aberystwyth: Welsh Institute of Rural Studies, s.2-3.
Olhan, E. 1997. Türkiye'de bitkisel üretimde girdi kullanımının yarattığı çevre sorunları ve organik tarım: Manisa Örneği, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi (Basılmamış), Ankara, 190 s.
Padel, S. 1994. Adoption of organic farming as an example of the diffusion of innovation: A literature review on the conversion to organic farming. Discussion Paper Series 94/1. Aberystwyth: Centre for Organic Husbandry and Agroecology, 15 s.
Padel, S. ve Lampkin, N.H. 1994. Conversion to organic farming: An overview. "Alınmıştır: Lampkin, N.H. ve Padel, S. (eds). The Economics of Organic Farming: An International Perspective. Wallingford: CAB International.", s. 295-310.
Taşbaşh, H. ve Zeytin, B. 2003. Organik tarımın ilkeleri. Ankara: TKB Yayınları, 118 s.
Tate, W. B. 1994. The development of the organic industry and market: An International Perspective. "Alınmıştır: Lampkin N.H. ve S. Padel (eds).The Economics of Organic Farming: An International Perspective.Wallingford: CAB International.", s. 11-24.
Yussefi, M. 2003. Development and state of organic agriculture world-wide. "Alınmıştır: Yussefı, M. ve Wilier, H. (eds.). The World of Organic Agriculture: Statistics and Future Prospects 2003 (5th revised edition). Tholey-Theley: IFOAM", s.7-25.