Diyarbakır koşullarında koca fiğ (Vicia narbonensis L.) hatlarında bazı verim ve verim unsurlarının belirlenmesi

Bu araştırma, Diyarbakır koşullarında bazı koca fiğ hatlarının verim ve verim unsurlarını belirlemek amacıyla 2001-2002 ve 2002-2003 yıllarında yürütülmüştür. Araştırma, Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi deneme alanında tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü .olarak kurulmuştur. Araştırmada, 16'sı Suriye-ICARDA kökenli bir tanesi de yerel hat olmak üzere toplam 17 koca fiğ hattı kullanılmıştır. İki yıllık araştırma sonucuna göre; bitki boyu 48.88-56.58 cm, ana dal sayısı 1.92-2.38 adet, yeşil ot verimi 1336-1670 kg/da, kuru ot verimi 342.4-452.2 kg/da, alt bakla yüksekliği 20.63-28.87 cm, bin tane ağırlığı 133.9-205.5 g ve tohum verimi 267.1-353.5 kg/da arasında değişim göstermiştir. Araştırmada en yüksek ot verimleri 2384, 2388, 2389, 2461, 2470, 2561, 0135 ve D-106, en yüksek tohum verimleri ise 2379, 2381, 2384, 2387, 2389, 2461, 2465, 2470 ve 0135 nolu hatlardan elde edilmiştir.

Determinatin of some yield and yield components of narbon vetch (Vicia narbonensis L.) lines under Diyarbakır condition

This study was conducted to determine yield and yield components of some narbon vetch . lines in during 2001-2002 and 2002-2003 under Diyarbakır conditions. The study was carried out as randomized block design with three replications design in field crops research area of Agriculture Faculty, Dicle University. In this study, total 17 narbon vetch that 16 of them were originated from İCARDA and one of them domestic line was used. According to the average of two years results; plant height changed between 48.88-56.58 cm, number of branches per plant 1.92-2.38, green herbage yield 1336-1670 kg/da, dry herbage yield 342.4-452.2 kg/da, first pod distance from soil 20.63-28.87 cm, 1000 seed weight 133.9-205.5 g and seed yield 267.1-353.5 kg/da. In the study, the highest herbage yield were obtained from 2384, 2388, 2389, 2461, 2470, 2561, 0135 and D-106 lines, and the highest seed yield were obtained from 2379, 2381, 2384,2387, 2389, 2461, 2465, 2470 and 0135 lines.

___

  • Açıkgöz, E. 2001. Yem Bitkileri (3. Baskı). Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Yayın No: 182, 108-109, Bursa.
  • Altınok, S., Sevimay, C.S. ve Hakyemez, B.H. 1997. Ankara Koşullarında Koca Fiğ (Vida narbonensis L.) Hatlarında Adap¬tasyon Çalışmaları. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, (6)2, 23-29.
  • Anonim. 1998. Güneydoğu ve Doğu Anadolu Bölgelerinde hayvancılık sektörünün genel yapısı ve gelişmesine yönelik önlemler-Politikalar Sempozyumu. Tarm ve Köyişleri Bakanlığı, GAP Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı, Şanlıurfa.
  • Balabanlı, C. 1988. İsparta ekolojik şartlarında bazı koca fiğ hatlarının {Vicia narbonensis L.) verim ve adaptasyonu. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, (7)2, 51-56.
  • Gençkan, M.S. 1983. Yembitkileri Tarımı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 467, s.207-210, İzmir.
  • İptaş, S., Büyükburç, U. ve Yılmaz, M. 1994. Tokat ve yöresinde tek yıllık baklagil yembitkilerinin kışlık adaptasyonuna yönelik araştırmalar. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-29 Nisan, İzmir, 17-21.
  • İptaş, S., Büyükburç, U. ve Yılmaz, M. 1996. Tokat ekolojik şartlarında yetiştirilen bazı koca fiğ (Vicia narbonensis L.) hatlarının verim ve adaptasyonu üzerine bir araştırma. Türkiye 3, Çayır-Mera ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, Erzurum, 301-307.
  • Manga, İ., Acar, Z., Ayan, İ. 1995. Baklagil Yembitkileri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Ders Notu No: 7, 169-171, Samsun.
  • Sabancı, CO., Eğinlioğlu, G. ve Özpınar,H. 1996. Menemen koşullarında koca fiğ {Vicia narbonensis L.) ve mürdümük {Lathyrus sativus L.) adaptasyonu üzerinde bir araştırma. Türkiye 3. Çayır-Mera ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, Erzurum, 287-292.
  • Sağlamtimur, T., Tansı, V. ve Baytekin, H. 1988. Yembitkileri Yetiştirme. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Ders Kitabı No: 74, Adana, 94 sayfa.
  • Sümerli, M. ve Gül, İ. 2001. Diyarbakır ekolojik şartlarında koca fiğ hatlarının verim ve verim öğelerinin belirlenmesi. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül, Tekirdağ, 103-108.