Diyarbakır koşullarında bazı fiğ tür ve varyetelerinde (Vicia ssp.) verim ve verim unsurlarının incelenmesi

Bu araştırma, 2000-2003 yılları arasında Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi araştırma alanında yürütülmüştür. Çalışmada, Diyarbakır ili doğal florasından toplanan Vida sativa L. Subsp. nigra (L.) Ehrh. Var. nigra., Vida sericocarpa Fenzl. Var. sericocarpa., Vida michanxii Var. stenophylla Boiss., Vida peregrina L. ile bir kültür çeşidi olan Kubilay-82 (Vida sativa L.) 'de bazı bitkisel özellikler incelenmiştir. Üç yıllık ortalama sonuçlara göre, incelenen çeşitlerde yeşil ot verimi 1338.8-2230.2 kg/da, kuru ot verimi 337.1-583.0 kg/da, bitki boyu 49.58-61.36 cm, bitkide ana dal sayısı 1.98-3.55 adet, bitkide bakla sayısı 7.87-12.00 adet, baklada tane sayısı 3.68-6.40 adet, alt bakla yüksekliği 28.85-35.13 cm, bin tane ağırlığı 40.68-75.52 g ve tohum verimi 110.2-162.0 kg/da arasında değişmiştir. Araştırmada, en yüksek yeşil ot, kuru ot ve tohum verimleri Vida sativa L. Subsp. nigra (L.) Ehrh. Var. nigra. ye Vida sativa L.'dan elde edilmiştir.

Investigation of yield and yield components in some vetch species and varieties (Vicia ssp.) under Diyarbakır conditions

This research was conducted between 2000-2003 at the experimental area of Agriculture Faculty, Dicle University. In the study, some agronomical characters of Vida sativa L. Subsp. nigra (L.) Ehrh. Var. nigra., Vida sericocarpa Fenzl. Var. sericocarpa., Vida michauxii Var. stenophylla Boiss., Vida peregrina L. collected from Diyarbakir natural flora and a common cultivar Vida sativa L. (Kubilay-82), were investigated According to the averages of three years results of all cultivars green herbage yield, dry herbage yield, plant height, number of main branches, number of pod per plant, number of seed per pod, height of the lowest pod, one thousand seed weight and seed yield varied between 1338.8-2230.2 kg/da, 337.1-583.0 kg/da, 49.58-61.36 cm, 1.98-3.55 branch/plant, 7.87-12.00 pod/plant, 3.68-6.40 seed/pod, 28.85-35.13 cm, 40.68-75.52 g and 110.2-162.0 kg/da, respectively. In he research, the highest herbage and seed yield were obtained from Vida sativa L. Subsp. nigra (L.) Ehrh. Var. nigra. and Vida sativa L.

PDF

___

Açıkgöz, E., 2001. Yem Bitkileri (3.Baskı). U.Ü. Ziraat Fakültesi Ders Kitabı, U.Ü. Güçlendirme Vakfı, Yayın No:182, 94-95, Bursa.
Altınok, S. ve Hakyemez, B.H. 2000. İç Anadolu koşullarında bazı yalancı tüylü fiğ (Vicia villosa ssp. dasyçarpa (Ten) Cav.) hatlarında yem verimi ve kalitesi. A.Ü. Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 6 (3), 122-125, Ankara.
Anlarsal, A.E., Yücel, C. ve Özveren, D. 1999. Bazı fiğ (Vicia sativa L) hatlarının Çukurova koşullarına adaptasyonu üzerinde araştırmalar. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-20 Kasım, 86-91.
Anonim, 1997. Devlet Su İşleri Bölge Müdürlüğü, Toprak Analiz Sonuçları, Ankara.
Anonim, 2001 a.http://www.ildis.org/legume
Anonim, 2003a.www.faostat.fao.org/default.jsp
Anonim, 2003b. Meteoroloji Bölge Müdürlüğü İklim Verileri, Diyarbakır.
Büyükburç, U. ve Karadağ, V. 1999. Tokat-Kazova ve Yozgat-Sarıkaya ekolojik şartlarında yetiştirilen kışlık fiğ türlerinin (Vicia pannonica Crantz. ile Vicia villosa Roth.) erim ve adaptasyonu üzerine bir araştırma. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-20 Kasım, 207-211.
Başbağ, M., Saruhan, V. ve Gül, İ. 2001. Diyarbakır koşullarında bazı tek yıllık baklagil yem bitkilerinin adaptasyonu üzerine bir araştırma. Türkiye 2. Tarla Bitkileri Kongresi, 17-21 Eylül, 169-173.
Bucak, B. 1994. Çukurova florasından toplanan iki fiğ türü (Vicia sativa L. ve Vicia villosa) populasyonlarından seçilen hatlarda morfolojik ve sitolojik araştırmalar. Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Adana.
Davis, P.H. ve Plintman, U. 1970. Vicia L. Flora of Turkey and East Aegean Island, 3, 274-325.
İptaş, S., Büyükburç, U. ve Yılmaz, M. 1994. Tokat ve yöresinde tek yıllık baklagil yem bitkilerinin kışlık adaptasyonuna yönelik araştırmalar. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-29 Nisan, 17-21.
Kendir, H. 2000. Fiğ (Vicia sativa L.) Hatlarında tohum verimi ve bazı bitkisel özellikler. A.Ü. Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 6 (2), 1-7, Ankara.
Keskin, B., Yılmaz, İ., Deveci, M., Akdeniz, H., Andiç, N., Terzioğlu, Ö. ve Andiç, C. 1996. Van kıraç şartlarında yetiştirilen bazı adi fiğ (Vicia sativa L.) çeşitlerinin verim ve adaptasyonu üzerine bir araştırma. Türkiye 3. Çayır-Mera ve Yembitkileri Kongresi, 17-19 Haziran, 280-286.
Orak, A. ve Elçi, Ş. 1990. Trakya Bölgesine adapte olabilecek Türkiye fiğ (V. sativa L.) çeşitlerinin belirlenmesi üzerine araştırmalar. T.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:108, Araştırma Yayın No:32, Tekirdağ.
Özkaynak, İ., 1981. Türkiye'de yetiştirilen adi fiğin (Vicia sativa L.) yerel çeşitlerinden seleksiyon ile İslah edilen formlarının önemli bazı karakterleri üzerinde araştırmalar . A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No: 758, Bilimsel Araştırma ve İncelemeler No: 446, Ankara.
Tekeli, S., Orak, A ve Tuna, A. 1992. Kışlık olarak yetiştirilen adi fiğin (Vicia sativa L.) önemli bazı tarımsal özellikleri ile karakterlerarası ilişkileri üzerine bir araştırma. T.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 1(2), 121-131.
Yılmaz, Ş. ve Can, E. 2000. Yalancı tüylü fiğ (Vicia villosa ssp. dasy çarpa (Ten.) Cav) hatlarının Hatay koşullarına adaptasyonu ve verime etkili bazı özelliklerin Path analizi. M.K.Ü Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(1-2), 129-138.
Yücel, C, 1999. Çukurova kıraç koşullarında bazı burçak (Vicia ervilia (L.) Willd) hatlarında bitkisel ve tarımsal özelliklerin saptanması üzerinde araştırmalar. Türkiye 3. Tarla Bitkileri Kongresi, 15-20 Kasım, 124-129.