TÜKETİCİLERİN PERAKENDE MARKALI ÜRÜNLERLE İLGİLİ ALGISININ BELİRLENMESİ: ANTALYA İLİ ÖRNEĞİ

Son yıllarda perakendecilik sektöründeki büyümeyle birlikte perakende marka kavramı da gelişme göstermiştir. Dağıtım kanalında yer alan aracılar içinde tüketiciyle en son temas eden birim olmaları nedeniyle perakendeciler daha güçlü bir konuma sahip olmuştur. Önceleri sadece üretici firmaların ürünlerinin satışını yapan perakendeciler zamanla kendi markaları ile satış yapmaya başlamış ve kendi perakende markaları ile diğer üretici firmalara rakip olmuşlardır. Bu çalışmada tüketicilerin perakende marka ürünleri algısını belirlemek için Antalya İlinde 450 kişiye anket uygulanmıştır. SPSS 21 istatistiki paket programı kullanılarak frekans dağılımı, açımlayıcı faktör analizi, güvenilirlik analizi, doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Açımlayıcı Faktör analizi sonucu 2 alt boyut (Memnuniyet ve Güven, Fiyat) ortaya konmuştur. Daha sonra bu alt boyutlara doğrulayıcı faktör analizi uygulanmıştır

DETERMINATION OF CONSUMERS' PERCEPTION OF RETAIL BRANDED PRODUCTS: A CASE OF: ANTALYA PROVINCE

In the recent years, the concept of retail brand has also improved with the growth in the retail sector. Retailers have a stronger position because they are the last to come into contact with consumers within the intermediaries in the distribution channels. In the past, retailers who only sold the products of the manufacturer companies began to sell their own brands over time, and competed with their own retail brands and other manufacturers. In this study, a questionnaire was applied to 450 people in Antalya to determine the perception of retail brand products by consumers. Frequency distribution, descriptive factor analysis, reliability analysis, confirmatory factor analysis were performed using SPSS 21 statistical package program. Two sub-dimensions (Satisfaction, Confidence and Price) were revealed after the exploratory factor analysis. Factor analysis was then applied to confirm these sub-dimensions

PDF

___

Aksulu, İ. (2000). Tüketiciyi Perakendeci Markasına Yönelten Nedenler. Ulusal Pazarlama Kongresi. 16-18 Kasım Antalya.
Albar, B. ve Duman, T. (2011). Bir Tüketici Grubu Olarak Kadınların Perakende Markalı Ürünlere KArşı Turumları: Giresun İli. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Degisi(38), s. 79-100.
Arıkan, R., Araştırma Teknikleri ve Rapor Hazırlama, 6.Baskı, ISBN:975-8784-35-8, Ankara, 2007.
Altunışık, R., Özdemir, Ş., Torlak, Ö. (2002). Modern PAzarlama. İstanbul: Değişim Yayınları.
Altunışık, R., Coşkun R., Bayraktaroğlu S. ve Diğerleri. (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamaları. 5. Baskı, Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Arıkbay, C. (1996). Perakendecilikte Gelişmeler ve Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları.
Aydın, K. (2003). Müşterilerin Perakendeci Markalara Karşı Tutumlarının Ölçülmesine İlişkin Bir Çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi, 8(2), s. 125-146.
Aytaç, M. ve Öngen, B. (2012). Doğrulayıcı Faktör Analizi İle Yeni Çevresel Paradigma Ölçeğinin Yapı Geçerliliğinin İncelenmesi. İstatistikçiler Dergisi, s. 14-22.
Bansal, P. ve Kilbourne, W. (2001). The Ecologically Sustainable Retailer. Journal Of Retailing And Consumer Services, 8, s. 139-146.
Berman, B. ve Evans, J. (2010). Retail Management: A Strategic Approach. New Jersey: Prentice Hall International Inc.
Cop, R. ve Türkoğlu, S. (2008). Market Markalı Ürünlerle İlgili Tüketici Tutumları ÜZerine Bir Arraştırma. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(19), s. 70-90.
Demirci Orel, F. (2004). Market Markaları ve Üretici Markalarına Yönelik Tüketici Algılamaları. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(2), s. 157-174.
Gavcar, E. ve Didin, S. (2007). Tükeeticilerin "Perakendeci Markalı" Ürünleri Satın Alma Kararlarını Etkileyen Faktörler: Muğla İl Merkezi'nde Bir Araştırma. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3(6), s. 21-32.
Ginsberg, J. ve Bloom, P. (2004). Choosing the Right Green Marketing Strategy. Fall, MIT Sloan Management Review, s. 79-84.
Gök, A. ve Türk, M. (2011). Perakendeci İşletmelerde Çevreyi Koruma Bilinci Üzerine Bir Arşatırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), s. 125-152.
Keskin, H.D. ve Yıldız S., (2014).Tüketicilerin Marka Tercihlerinde Etkili Olan Faktörler İle Marka İmajı’nın Marka Değeri Üzerindeki Etkileri: Trabzon Örneği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (27), s. 1-13.
Korkmaz, A. (2000). Faktör analizi ve parametrik olmayan teknikler ile ceza yargılama sürecinin son oluşturma sürecinin incelenmesi. Basılmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi.
Kurtuluş, K., Kurtuluş, S., Yeniçeri, T., Yaraş, E. (2001). Perakendeci Markalı Ürünleri Satın Alanları Ayırmada Kullanılabilecek Temel Belirleyiciler. 6. Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı.
Erzurum: Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi.
Kurtuluş, S., Kurtuluş, K., Yeniçeri, T., Yaraş, E. (2000). Tüketicilerin Perakendeci Markası Tercihleri Üzerine Bir Pilot Araştırma. 5. Ulusal Pazarlama Kongresi Bildiri Kitabı, (s. 349-371). Antalya.
Mucuk, İ. (1994). Pazarlama İlkeleri. İstanbul: Der Yayınları.
Özbucak Albar, B. (2014). Tüketicilerin Özel Markalı Ürünleri Satın Almasına Tutundurma Stratejilerinin Etkisi: Giresun İlinde Bir Uygulama. Fırat Üniveristesi Sosyal Bİlimler Dergisi, 24(1), s. 99-115.
Özgüven, N. (2011). Kriz Döneminde Küresel Perakendeci Aktörlerin Performanslarının Topsis Yöntemi ile Değerlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(2), s. 151-162.
Pala, M. ve Saygı, B. (2004). Gıda Sanayinde Büyük Mağazaların Özel Markalı Ürün Uygulamaları. İstanbul: İTO Yayınları.
Rızaoğlu, B. (2007). Turizm Pazarlaması. Ankara: Detay Yayıncılık.
Savaşçı, İ. (2003). Perakendecilikte Yeni Eğilimler: Perakendeci Markaların Gelişimi ve Türkiye'de ki Uygulamaları. Yönetim ve Ekonomi, 10(1), s. 85-102.
Stevens, J. (1996). Applied multivariate statistics for the social sciences.
Şekerkaya, A. ve Cengiz, E. (2010). Tüketicilerin Perakende Market Zincirlerine Yönelik Yapmış Oldukları Satın Alma Sıklıklarına Göre Bölümlendirilmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24(2), s. 73-99.
Şimşek, Ö. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş, Temel İlkeler ve LİSREL Uygulamaları. Ankara: Ekinoks.
Taşkın ,Ç., Karadamar, A.A., Öztürk, O., İkiz, G. (2016). Perakende Marka Değerinin Öncülleri: IKEA Markası Üzerinde Bir Araştırma, İşletme Araştırmaları Dergisi 8/4, s. 522-544.
Tek, Ö. ve Orel, F. (2006). Perakende Pazarlama Yönetimi (2 b.). İzmir: Birleşik Matbacılık.
Varinli, İ. ve Oyman, M. (2013). Perakendeciliğe Giriş. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayını, No:1808.
Yelmer, E. (2004). Kişisel Tüketimimizde Kullanmayacağımız Ürünü Satmıyoruz. Private label Magazin(1).
Yücel, N. (2010). Mağaza Markalı Ürünlere Yönelik Tüketicilerin Satın Alma Davranışları Üzerine Bir Araştırma. KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇s�, 12(19), s. 95-105.