ÖRGÜTSEL ADALET ALGISI VE ÖRGÜTSEL SESSİZLİK NEDENLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİLER: ÜNİVERSİTE ÇALIŞANLARINA YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA1

Belirli amaç ve hedeflerin gerçekleşmesi için ortaya çıkan örgütlerin başarıya ulaşabilmeleri için insana duyulan ihtiyaç vazgeçilmezdir. Bu yüzden işgörenlerin ne düşündüğü, ne algıladığı ve ne hissettiği önemlidir. Bu araştırmanın temel amacı, üniversite çalışanlarının örgütsel adalet algılarını ve örgütsel sessizlik düzeylerini tespit ederek bu iki değişken arasına ilişkinin hangi düzey olduğunu ortaya koymaya çalışmaktır. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde, örgütsel adalet kavramı ve alt boyutlarına ait teorik bilgiler verilmiştir. İkinci bölümde, örgütsel sessizlik kavramına ilişkin teorik bilgiler verilerek, örgütsel sessizliğin nedenleri ve sonuçları üzerinde durulmuştur. Üçüncü bölümde ise, araştırmanın temel amacı doğrultusunda araştırma örnekleminden toplanan veriler SPSS 20.0 programı kullanılarak analiz edilerek, ulaşılan bulgular yorumlanmıştır. Verilerin analizinde Pearson momentler çarpımı korelasyon analizi, regresyon analizi, One Way Anova analizi ve T- testi uygulanmıştır. Araştırma sonuçları, örgütsel adalet algısının örgütsel sessizlik nedenleri arasında anlamlı bir ilişkinin olduğunu göstermiştir

THE RELATIONS BETWEEN ORGANIZATIONAL JUSTICE AND ORGANIZATIONAL SILENCE: A STUDY ON UNIVERSITY STAFF

Organizations that emerge in order to achieve certain goals definetly need individuals. Thus, the opinion, perception and feeling of the staff is very important. The aim of this study is to determine the organizational justice and organizationa silence level of university staff and present the level of correlation between these variables. The study consists of three parts. In the first part, theoretical frame of the concept of organizational justice and its dimensions are presented. In the second part, theoretical frame of the organizational silence is presented and the reasons and results of organizational silence are discussed. In the third part, collected data are analysed with the statistic program, SPSS 20.0, and findings are discussed. Within the analyses, Pearson product-moment correlation coefficient, correlation analysis, regression analysis, one way Anova and T-Test are used. The results shows that there is a Pnificant correlation between organizational justice and organizational silence

PDF

___

Acar, P. (2013). Örgütsel Öğrenme, Vatandaşlık ve Adalet. Örgütsel Davranış (s. 201). içinde Ankara: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Bolay, S. H. (2011). Çağdaş Üniversitede Neler Önem Kazanmaktadır? Yükseköğretim ve Bilim Dergisi/Journal of Higher Education and Science, 1(3), 105 -112.
Bouradas, M. V. (2005). Antecedents and Consequences of Organisational Silence: Anempirical Investigation. Employee Relations, 27(5), 441 - 458.
Clayton, S. (2001). Justice and identity: Changing perspectives on what is Fair. Personality and Social Psychology Review, 86(3), 386 - 400.
Çağdaş Eğitim Çağdaş Üniversite. (1992). Ankara: Başbakanlık Basımevi .
Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik ve Dinamik Temelleri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 145 - 162.
Çakıcı, A. (2008). İş veÖzel Yaşama Psikolojik Bakışlar. E. T. Solmuş içinde, Örgütlerde Sessizlik Tercihi ve Sessizlik Türleri (s. 85-109). İstanbul: Epsilon Yayınları.
Çatır, A. T. (2013). Örgütsel Sessizlik ve Çalışanların Performansları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları, 5(3), 114 - 134.
Eğilmezkol, G. (2011). Çalışma Yaşamında Örgütsel Adalet ve Örgütsel Bağlılık: Bir Kamu Bankasındaki Çalışanların Örgütsel Adalet ve Örgütsel Bağlılık Algılayışlarının Analizine Yönelik bir Çalışma. Yüksek Lisans Tezi . Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Genel İşletme Bilim Dalı.
Greenberg, J. (1987). A Taxonomy of Organizational JusticeTheories. Akademy of Managament Reviev, 4(2), 8 - 23.
http://www.istatistikanaliz.com/kolmogorov_smirnov_testi.asp. (tarih yok). 2016 tarihinde http://www.istatistikanaliz.com. adresinden alındı
http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.56be4259c37583.798 03406. (2015). 2015 tarihinde http://www.tdk.gov.tr/. adresinden alındı
İşcan, Ö. F. (2005). Siyasal Arena Metaforu Olarak Örgütler ve Örgütsel Siyasetin Örgütsel Adalet Algısına Etkisi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 60(1), 149 - 171.
Kahveci, G. (2010). İlköğretim Okullarında Örgütsel Sessizlik İle Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkiler. Yükseklisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kara, M. (2011). Resmi ve Özel İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Örgütsel Adalet Algıları. Yüksek Lisans Tezi. Harran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı.
Morrison, E. W. (2000). Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World. The Academy of Management Review(25), 706 - 725.
Niehoff, B. P. (1993). Justice as a Mediator of The Relationship between Methods of Monitoring and Organizational Citizenship Behavior. Academy of Management Journal, 36(3), 527 - 556.
Orhunbilge, N. (1996). Uygulamalı Regresyon ve Korelasyon Analizi. İstanbul: Avcıol Basım Yayın.
Saunders M. ve Thornhill, A. (2003). Organizational Justice,Trust and the Management of Change. Personnel Review, 360-375.
Soycan, S. H. (2010). Bankalarda Birleşme Sonrası Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Sessizlik İlişkisi.
Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı.
Söyük, S. (2010). Örgütsel Adaletin İş Tatmini Üzerine Etkisi Ve İstanbul İlindeki Özel Hastanelerde Çalışan Hemşirelere Yönelik Bir Çalışma. Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şahin, A. (2010). Örgüt Kültürü-Yönetim İlişkisi ve Yönetsel Etkinlik. Maliye Dergisi(159), 21-35.
Tan, Ç. (2006). Yüksek Lisans Tezi. İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Örgütsel Adalet Konusundaki Algıları. Elazığ: Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü,.
Yıldırım, F. (2007). İş Doyumu İle Örgütsel Adalet Arasındaki İlişki. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 62(1), 253 - 278.