AVRUPA BİRLİĞİ ÜLKELERİNİN SOSYAL DİYALOGDAKİ BAŞARISI: SEÇİLMİŞ ÜLKE ÖRNEKLERİ KAPSAMINDA BİR ARAŞTIRMA

Avrupa Birliği’nde kurucu anlaşmalar ile şekillenen sosyal diyalog, sosyal politikalara, özellikle istihdampolitikalarına etkinlik kazandırılması bakımından önemli bir süreci temsil etmektedir. İkili, üçlü ve çok taraflımüzakereler ile işleyen bu süreç, sosyal taraflar arasında çalışma hayatına yönelik barışın sağlanmasında önemlibir etkiye sahip olmuştur. Sosyal diyalog, 1990’lardan beri Avrupa Birliği genelinde öneme sahip olsada üyeülkeler içerisinde sosyal diyaloğun farklı bir biçimde gerçekleştiği görülmektedir. Bu durumda Birlik üyesi kimiülkelerde sosyal diyalog daha etkin bir şekilde faaliyet gösterirken, kimi ülkelerde de daha geri planda kalmıştır.Bu çalışmada Avrupa Birliği’nde sosyal diyaloğun incelenmesi bağlamında AB-28 içerisinden on üye ülkeye yerverilmiştir. Bu ülkelerin seçilme sebebi sosyal diyaloğun Birlik genelindeki uygulamalarında en başarılı ve enbaşarısız örnekleri temsil etmeleri olmuştur. Böylece seçilmiş olan Birlik üyesi ülkelerin sosyal diyalog sürecindekibaşarılarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

THE SUCCESS IN SOCIAL DIALOGUE OF THE EUROPEAN UNION COUNTRIES: A RESEARCH IN THE SCOPE OF THE SELECTED COUNTRY EXAMPLES

Social dialogue, which is shaped by founding treaties in the European Union, represents an important process in terms of bringing efficiency to social policies, especially employment policies. This process, which works with bilateral, trilateral and multilateral negotiations, had an important effect on ensuring peace in working among the social partners. Although social dialogue generally has been important in the European Union since the 1990’s, it has been seen that social dialogue occurred in a different way within member countries. In this case, social dialogue operates more effectively in some of the member countries in Union, while it has been stayed behind more backward in some countries. In this study, ten member countries which have been selected within EU-28 in the context of examining social dialogue in the European Union. The reason for the selection of these countries has been that they are representing the most successful and unsuccessful examples of social dialogue in the practice throughout the Union. Thus, it has been aimed to evaluate the achievements of selected member countries during social dialogue process

PDF

___

Aklar, Z. E. (2008), An Analysis of The Position of Turkish Trade Union Canfederations Towards Social Dialogue, Middle East Technical University Graduate School of Social Science Master Thesis, Ankara.
Andersen, S. K. and Mailand, M. (2002), Multipartite Social Partnerships –A New for Employers and Trade Unions, The Copenhagen Centre.
Avrupa Yaşama ve Çalışma Koşullarını İyileştirme Vakfı (2009a), “Avrupa Sektörel Sosyal Diyaloğunun Dinamikleri İdari Özet”.
Avrupa Yaşama ve Çalışma Koşullarını İyileştirme Vakfı (2009b), “Çalışma Koşulları ve Sosyal Diyalog Bulgular, Ulusal Çerçeveler ve Şirket Düzeyinde İyi Uygulama İdari Özet”.
Avrupa Belediyeler ve Bölgeler Konseyi ve Avrupa Kamu Hizmetleri Sendikaları Federasyonu (2009), “Yerel ve Bölgesel hükümet sektöründe sosyal diyaloğa genel bakış”.
Bulgar Metalurji Endüstrisi Birliği (2009), Sosyal Diyalog Formülünde Birleşen Emek ve Sermaye”.
Campbell, D. ve Egger, P. (2017), “Sosyal Diyaloğun Ekonomik Kalkınmaya ve Büyümeye Katkısı”, Çalışma Hayatında Sosyal Diyaloğun Geliştirilmesi Projesi, Üç Taraflı Uluslararası Konferans, 12 Mayıs 2017, Ankara, s.1-17.
Çelik, A. (2014), “Türkiye’de Sosyal Diyalog ve Ekonomik ve Sosyal Konsey: Bir Başarısızlık Öyküsü”, 15.
Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Kongresi, 9-12 Şubat 2014, TÜRK-İŞ, Ankara, s.16-48.
Çolak, Z. (2010), Avrupa Birliği Giriş Sürecinde Sosyal Diyalog, Sakarya Üniversitesi SBE Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adapazarı.
Confrontations Europe (2016), “Overview of The Social Dialogue in Europe Comparative Analysis in 6 Countries: Germany, France, Greece, Italy, Poland, Sweden”, Industrial Relations in Europe - June 2016, s. 2-3.
Degryse, C. (2011), “European Social Dialogue: State of Play and Prospects”.
Dereli, T. (1997), “Sosyal Diyalog: Ekonomik ve Sosyal Konsey Hakkında”, Ekonomik Yaklaşım, 8 (27), s. 113- 130.
Duman, Ö. S. (2012), “Sınıf Mücadelesi ve Sendikal Örgütlenme: Yunanistan’da Sınıf Mücadelelerinin Tarihi ve Sosyal Güvenlik Reformu Deneyimi”, Çalışma ve Toplum, 2012/4, s. 121-148.
Durak, A. (2011), “Mesleki Eğitim-Sosyal Diyalog İlişkisi ve Türkiye’deki Yansımaları”, MESS Mercek, Nisan, s.133-139.
Durst, E. and Siebern-Thomas, F. (2010), “European Social Dialogue”.
Ersöz, H. Y. (2008), AB ve Türkiye’de Sosyal Diyaloğun Gelişimi, İTO Yayınları, İstanbul.
ETUC (2014), “Work programme of the European social partners 2012 – 2014”, http://www.etuc.org/workprogramme-european-social-partners-2012-2014, (12.04.2014).
Eurofound (2014), “Working conditions and social dialogue –UK”, http://www.eurofound.europa.eu/comparative/tn0710019s/uk0710019q.htm, (13.04.2014).
European Commission (2003), “Recent Developments in the European Inter-Professional Social Dialogue 2002- 03”.
European Commission (2006), “Industrial Relations in Europe 2006, Publications of European Community”, Belgium.
European Commission (2012a), “Social Europe Guide Volume 2 Social Dialogue”, Luxembourg
European Commission (2012b), “Industrial Relations in Europe 2012”.
European Commission (2014a), “Cross-industry Social Dialogue”, http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=479&langId=en, (08.04.2014).
European Commission (2014b), “EU Social Dialogue Newsletter”.
European Commission (2017a), “Sectoral Social Dialogue”, http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=480&langId=en, (01.07.2017).
European Commission (2017b), “VADEMECUM-Commission support to EU Social Dialogue A Practical Guide forfor European Social Partner Organisations and their National Affiliates”, July 2017.
Görmüş, A. (2007), “Türkiye'de Sosyal Diyaloğun Gelişimi”, Çalışma ve Toplum, 2007(3) 14, s. 115-140.
Güray, M. (2013), “Avrupa Birliği’nde Sosyal Diyalog”, ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, 1 (1), s. 144-158.
ILO (2014), “Social Dialogue”, http://www.ilo.org/global/about-the-ilo/decent-work-agenda/socialdialogue/lang--en/index.htm, (05.04.2014).
ILO International Training Center (2014), Sosyal Diyalog İşçi Sendikası Eğitim El Kitabı, Uluslararası Eğitim Merkezi Yayınları, ILO Torino İtalya.
Ishikawa, J. (2003), Key Features of National Social Dialogue: A Social Dialogue Resource Book, ILO Publishing, Geneva.
Işığıçok, Ö. (1999), “Sosyal Diyalog - Temel Nitelikleri Ve Türkiye'de Sosyal Diyaloğa İlişkin Genel Bir Değerlendirme”, İş, Güç Endüstri İlişkileri ve insan Kaynakları Dergisi, 1 (1), s. 3-8.
Işığıçok, Ö. (2007), Sosyal Diyalog, Ezgi Kitabevi, Bursa.
İren, E. (2014), “4641 Sayılı Ekonomik ve Sosyal Konsey Kanunu Yürürlüğe Girdi”, http://www.ceis.org.tr/dergiDocs/makale218.pdf (13.04.2014).
Kapar, R. (2011), “Hollanda’da Kadınların Kısmi Süreli İstihdamı ve Etkileri”, Çalışma ve Toplum, 2011/2, s. 129-163.
Kayhan, N. (2007), “AB Sürecinde Türkiye’de Sosyal Diyalog Alanındaki Gelişmeler”, TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 21 (1), s. 61-79.
Koray, M. ve Çelik, A. (2007), Avrupa Birliği ve Türkiye’de Sosyal Diyalog, Belediye-İş Yayınları, Ankara.
Koutroukis, T. and Kretsos, L. (2008), “Social dialogue in areas and times of depression: Evidence from regional Greece”, African Journal of Business Management, 2 (4), s. 77-84.
Mahiroğulları, A. (2014), “Fransa’da Sendika-Siyasal Parti İlişkileri”, http://dosya.marmara.edu.tr/ikf/.../2003_mahirogullari.pdf, (13.04.2014).
Nicolaescu, I. and Teosa, V. (2012), “European Experience of Social Partnership in the Labour Field: Perspectives for the Republic of Moldova”, CES Working Papers, IV, (2), s.188-195.
OECD (2014), Ageing and Employment Policies: Netherlands 2014: Working Better with Age, OECD Publishing.
Olgun Özen, Ş. (2015), “Türkiye’nin İstihdam Politikaları ve Avrupa İstihdam Stratejisi’ne Uyumu”, ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, 3 (1), s. 78-105.
Öcal, A. T. (2014), “Güvenceli Esneklik Gündemi: 2008 Mali Krizi Sonrası Danimarka İşgücü Piyasası”, Sosyal Güvenlik Dergisi, 4 (1), s. 59-86.
Önalan, F. ve Rychly, L. (2007), “Avrupa’da Yerel Düzeyde Diyalog Karşılaştırmalı Durum Araştırması”.
Özcüre, G. (2010), Avrupa Birliği’nin Sosyal Politikası ve Türkiye, Derin Yayınları, İstanbul.
Parlak, Z. (2014), “Avrupa Birliği’nde ve Türkiye’de Sosyal, Diyalog”, http://yerelsen.org.tr/_resimler_/haberler/ZekiParlak.doc, (02.04.2014).
Ramalho, M.D.R.P. (2013), “Portuguese labour law and industrial relations during the crisis”, ILO Working Paper No.54.
Rychly, L. and Pritzer, R. (2003), “Social Dialogue at National Level in The EU Accession Countries”, ILO Working Paper.
Seyyar, A. (2002), Sosyal Siyaset Terimleri (Ansiklopedik Sözlük), Beta Yayınları, İstanbul.
Turan, E., Aydilek, E. ve Şen, A. T. (2016), “Avrupa Sosyal Modeli Ve Türkiye’deki Sosyal Politikaların Tarihsel Bağlamda Karşılaştırmalı Analizi”, Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 11, s. 1- 17.
Uğur, A. (2014), “Endüstriyel Demokrasi”, http://drademugur.files.wordpress.com/2011/11/endc3bcstriyeldemokrasi.docx, (12.04.2014).
Voss, E. (2011), “European Social Dialogue: Achievements and Challenges Ahead: Results of the Stock-Taking Survey Amongst National Social Partners in the EU Member States and Candidate Countries”.
Zihnioğlu, Ö. (2015), “NeoKorporatizmden Birleştirici Demokrasiye: Sivil Toplumun Avrupa Birliği’ndeki Uzun İnce Yolu”, Uluslararası İlişkiler, 12 (45), s.5-21.