Bölgeselleşme Kapsamında Türk Dış Politikasının Etkinliği ve İslam İşbirliği Teşkilatı Örneği

Bölgeselcilik üzerine yapılan çalışmalar, II. Dünya Savaşı’ndan sonra ortaya çıkmıştır. Farklı amaçlar ve belirli bir düzeni sağlamak üzere ortaya çıkan bölgesel yapılanmalar, uluslararası siyaset arenasında önemli görevler ve fonksiyonlar icra etmektedir. Bu çalışmada bölgeselleşme teorisi kapsamında Türk dış politikasının girişimleri ve etkinliği İslam İşbirliği Teşkilatı (İİT) özelinde incelenmiştir. 1969 yılında İİT’ye üye olan Türkiye, Orta Doğu’da ortaya çıkan olaylarda İİT ile birlikte hareket etmiştir. Türkiye ayrıca, kendi belirlediği gündem konularını da İİT düzlemine taşıyarak, bölgesel konularda kendisine destek aramıştır. İİT’nin Türk dış politikasındaki yeri bu çalışmada ele alınarak, tarihsel süreç içerisinde yaşanılan olaylarda Türk dış politikasının örgüt üzerindeki etkisi ve etkinliği analiz edilecektir.

The Efficacy of Turkish Foreign Policy in Terms of Regionalization and the Case of the Islamic Cooperation Organization

Studies on regionalism, emerged after World War II. The regional structures that emerged to provide differentpurposes and a certain order perform important tasks and functions in the international political arena. In thisstudy, the initiatives and effectiveness of the Turkish Foreign Policy within the scope of regionalization theoryhave been examined in the context of the Organization of Islamic Cooperation (OIC). In 1969, Turkey becamea member of the OIC, and it acted together with the OIC against problems. Turkey also carries its own set ofissues on the agenda of the OIC into, it sought support on regional issues. In this study will be analysed theplace of OIC in Turkish Foreign Policy. Also, in this study regionalism and Turkish Foreing policy will bediscussed and analyzed from OIC perspective as regards political effectiveness of Turkish foreign policy.

___

  • Anadolu Ajansı (2013). Hitler sandıktan çıkabilir diye sandığı mı kaldıralım, https://www.aa.com.tr/tr/politika/hitler-sandiktan-cikabilir-diye-sandigi-mikaldiralim/231631 (Erişim, 25.07.2020).
  • Akmani, H. (2015).’ Yugoslavya’nın dağılma sürecinde Türkiye’nin iç siyasi durumu ve dağılmaya yaklaşımı, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3:16, ss. 139-156.
  • Aktaş, M. (2010). Türkiye İslam Konferansı Örgütüne Üye Midir? 9 Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 11:9, ss.1-97.
  • Alpkaya,G.(1991). Türkiye ve İslam Konferansı Örgütü, Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, C.XL VI, ss.55-70.
  • Armaoğlu, F. (2005). 20.YY Siyasi tarihi (Cilt: II), İstanbul: Alkım Yayınevi.
  • Arts, P. (1999). The middle east: A region without regionalism or the end of exceptionalism? Third World Quarterly 20 (5): 911-925.
  • Ataman, M. (2003). Özalist dış politika: Aktif ve rasyonel bir anlayış, Bilgi Dergisi, sayı:2, ss.49-64.
  • Aykan, M.A (1995). The OİC and Turkey’s Cyprus cause, The Turkish Yearbook, vol:XXV, ss.48-70.
  • Baabood, A. (2014). Gulf Countries and Arab Transition: Role, Support and Effects, IEMed. Mediterranean Yearbook, pp.42-48.
  • Barnett, M. & Solingen, E. (2007). ‘Designed to fail or failure of design? The origins and legacy of the Arab League. In A. Acharya & A. Johnston (ed), Crafting cooperation: regional ınternational ınstitutions in comparative perspective (pp.180-220). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Bilgeli, M (2008). Sadabat paktı, DİA, cilt:35, ss. 381-382.
  • Börzel, T.A. (2016) Theorizing regionalism: cooperation, ıntegration and governance, in Börzel & Risse, T (ed) The Oxford handbook of comparative regionalism (pp 41-64). Oxford: Oxford University Press.
  • Castillo, V. (2014). The Organization of Islamic Cooperation in contemporary international society. Revista Electrónica De Estudios Internacionales, Revista Electrónica de Estudios Internacionales, Issue 27.
  • Çandar, C (2001). İKÖ ve Türkiye’nin Müslümanları, https://www.yenisafak.com/arsiv/2001/ekim/12/ccandar.html (Erişim:29.12.19).
  • Dursun, D. (2001). İslam Konferansı Teşkilatı, DİA, cilt:23, ss.49-53.
  • Kürkçüoğlu, Ö. (1972). Türkiye’nin Arap Ortadoğu’suna karşı politikası:1945-70, Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Fawcett, L. & Gandois, H. (2010). Regionalism in Africa and the middle east: ımplications for eu studies, Journal of European Integration, 32:6, pp.617-636.
  • Hettne, B & Söderbaum, F. (2006). Theorising comparative regionalism: bridging old divides, Comparative Regional Integration, pp. 1-26.
  • Hurrell, A. (1996) Regionalism in theoretical perspective, In Fawceet & Hurrell (ed) Regionalism in world politics: Regional organization and international order (pp.37- 73). Oxford: Oxford University Press.
  • İhsanoğlu, E. (2013). Yeni yüzyılda İslam Dünyası: İslam Konferansı Teşkilatı,1969-2009, İstanbul: Timaş Yayınları.
  • KKTC, (2019) https://mfa.gov.ct.tr/tr/dis-politika/uluslararasi-orgutler/oic/ (Erişim: 29.12.2019).
  • Kuşoğlu, B. (2012). ‘Libya Arap baharına NATO katkısı’, Yasama Dergisi, Sayı:22. ss.100- 120.
  • Milliyet Gazetesi Arşiv.: 9.12.1997.
  • Milliyet Gazetesi Arşiv: 27.01.1985.
  • Oran, B. (2009). Türk dış politikası 1918-1980, Cilt:II, 15. Basım, İstanbul: İletişim Yayınları.
  • OİC, (2011) Speech Of His Excellency Prof. Ekmeleddin Ihsanoglu Secretary General Of The Organisation Of Islamic Cooperation https://www.oicoci.org/docdown/?docID=530&refID=47.
  • Özkan,M. (2008). İslam Konferansı Örgütü: Sorular ve sorunlar, http://metkan.blogspot.com/2008/01/islam-konferansi-orgutu-sorular-ve.html (Erişim: 28.12.2019).
  • Pinfari, M. (2016). Regional organizations in the middle East, Oxford Handbooks Online. Available at https://www.oxfordhandbooks.com/view/10.1093/oxfordhb/9780199935307.001.0001/oxford hb-9780199935307-e-86 (Accessed date: 28.12.2019).
  • Söderbaum, F. (2011). Theory of regionalism. In Beeson, M & Stubbs, R (ed) The Routledge handbook of Asian regionalism (pp.1-23). New York: Routledge.
  • Tireli, M & Çoşkun, S & Kunduracı, N. (2013). İİT ülkeleri ve Türkiye’ye ait sosyal göstergeler ile insani gelişim göstergeleri arasındaki ilişkinin karşılaştırmalı analizi, Sosyal Politika Çalışmaları, Cilt: 7:30 ss.61-87.
  • World Population (2019) http://www.worldometers.info/world-population/
  • Tercüman Gazetesi Arşiv: 07.03.1985.