Zühre ile Tahir süjesine göre oluşturulmuş belli başlı rivayetler, masallar, hikâyeler, halk destanları ilmi çevreye çok eskiden beri malumdur. Bu süjenin rivayet, masal, hikâye şeklinde, yaklaşık olarak XII.-XIV. yüzyıllarda ortaya çıkmış olduğunu kabul etmek mümkündür. Daha sonra bu konu yavaş yavaş olgunlaşarak XV.-XVI. yüzyıl halk destanlarının oluşmasına kaynaklık etmiştir. Zühre ile Tahir konusu, Oğuzların bizzat kendilerinin meydana getirdiği edebi konular arasında yer alır. Netice itibariyle bu konu yavaş yavaş komşu halkların edebiyatlarına da girmeye başlamıştır. "Zühre ile Tahir Sarayı" adlı eski bir sarayın Türkmenistan 'da var olması bu konunun çok eskilerden beri Türkmenler arasında yaşamakta olduğunun bir ispatıdır. "Zühre ile Tahir Sarayı" isminin kesin olarak ne zaman konulduğu bilinmese de, bunun tahminen bu süjenin ortaya çıkma devrinden hemen sonra olduğunu söyleyebiliriz. Belki de bu tarihî eserle ilgili rivayetin süjenin en eski rivayeti olması da muhtemeldir. Daha sonra bu rivayetin muhtelif nüshaları da ortaya çıkmıştır.Türkmenler arasında revaç bulan Zühre ile Tahir süjesi çok geçmeden diğer Türk topluluklarının edebiyatlarına da girmeye başlamıştır. Bu süjeye göre meydana gelmiş rivayetler, masallar, hikâyeler, halk destanları; Azerbaycan, Özbek, Kazak Türk, Tatar, Uygur ve diğer Türk topluluklarının bünyesinde de vardır. İlginç olan nokta bu süje ile ilgili rivayetler, masallar, hikâyeler ve halk destanlarının diğer özelliği olarak hemen hemen hepsinde destanlara mahsus olan kuruluşun, yani şiirle nesrin birlikteliğinin var olduğunu söylemek mümkündür. Bu süjenin yayılması sadece Türk topluluklarının folkloruyla da sınırlı değildir. O aynı zamanda Arap, Hint, Gürcü, Arnavut gibi milletlerin arasında bile geniş şöhret bulmuştur.Zühre ile Tahir süjesi XVII. yüzyıldan itibaren, Türkmen şairlerinin eserlerinde görünmeye başlar. Bu süjeye göre büyük çaplı eser yazan Türkmen şairi Seyidmuhammet Soyadı'dır. Sonra XVIII.-XIX. yüzyıllarda Mollamurat Horezmı, Mollanefes gibi şairler bu süjeye göre milli özelliklere sahip olan suni destanlar yazmışlardır.

Many rumors, tales, stories, folk epics constituted according to the subject "Zohre and Tahir " exist in ascientific area for a long time. It is possible to realize that this subject had come into light in 12-14th centuries as the rumor, the tale and the story. Then, this subject caused to the constitution of folk epics of 15-16th centuries maturing gradually. The subject "Zühre and Tahir" belongs to literary subjects made by Oguz Turks ownself Consequently, this subject gradually started to get into the neighbours folk work. The existence of the old pavilion called "the pavilion of Zühre and Tahir " is the proof that this subject exists among the Turkomen public since the ancient times. Even though the existance name of the pavilion is not exactly known when it owned that name, it is possible to realize this materialized after this subject came into being. Furthermore, there may be the possibility that the rumor about this antique work is the oldest rumor of this subject. By the time, various copies of this rumor appeared.The subject "Zühre and Tahir" which was well-known among Turkomens also started to appear in the other Turkish nations in a short period of time. Rumors, tales, stories, folk epics constituted according to this subject,, also exist in the public work of Azerbaijan, Uzbek, Kazak, Turk, Tatar, Uighur, and the other Turkish nations. On the other hand, interestingly, it is possible to say that one of the features of rumors, tales, stories, folk epics related to this subject is that the association of poem and prose is on purpose. The spread of this subject is not limited only with the folklare of the Turkish nations. Moreover, it is also well-known among the nations Arab, Indian, Georgian, Albanian.The subject "Zühre and Tahir" emerges in the works of Turkomen poets since 17th century. According to this subject, the biggest work belongs to the Turkomen poet, Seyidmuhammet Sayyadi. In the 18-19th centuries, the poets; Mollamurat Horezmi, Mollanepes wrote artficial epics having the national features according to this subject.