Enderunlu Hasan Yaver'in Gül-i Sad-Berg'i

18. yüzyıl divan şairlerinden Enderunlu Hasan Yâver tarafından kaleme alınan eserlerden biri de Gül-i Sad-berg'dir. 100 beyitten oluşan eser, mesnevi nazım şeklinde yazılmıştır. Hasbıhal türündedir. Eserde çok yemenin zararları ve az yemenin yararları anlatılır. Sade ve yalın bir dil kullanılan eserde anlatım, samimi ve içtendir. Bu çalışmada, Gül-i Sad-berg'in metni ile birlikte dil içi çevirisi verilmiş; eser çeşitli açılardan incelenmiştir.

The work named Gül-i Sad Berg by Enderunlu Hasan Yaver

One of the works written in 18. century is Gül-i Sad-berg by Enderunlu Hasan Yaver. The work having a hundred couplets was written in masnavi form and conversation styl. Harms of overeating and advantages of lesseating were told in the work. Explanation in the work which has pure and simple language features is cordial. In this study, the original text of the manuscripted work and its transcription were given. The work are studied from different point of view.

PDF

___

ÂKİF: Mir'ât-ı Şi'r, İstanbul: Millet Kütüphanesi, Ali Emiri, Tarih, No: 773.
ÂRİF HİKMET: Tezkire, İstanbul: Millet Kütüphanesi, Ali Emiri, Tarih, No: 789.
ARSLAN, Mehmet (2001), "Divan Edebiyatında Manzum Sıhhatnameler", Türk Dili ve Edebiyatı Makaleleri, Sayı: 1, Sivas.
ATEŞ, Ahmed (1942), "Metin Tenkidi Hakkında", Türkiyat Mecmuası, 1940-1942, C.VII-VIII, İstanbul.
BATİSLAM, Hanife Dilek (2003), Hasbihal-i Sâfî Înceleme-Metin-Tıpkıbasım, İstanbul, Kitabevi Yayınları.
DERDİYOK, İ. Çetin (1996), "Gül-i Sad-berk", TDVİA, C. 14, İstanbul. DİLÇİN, Cem (Düzenleyen) (1983), Yeni Tarama Sözlüğü, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
ENDERUNLU HASAN YÂ VER, Gül-i Sad-berg, İstanbul Üniversitesi Kütüphanesi TY. 5458. FATİN (1271), Hâtimetü'l-Eşâr, İstanbul.
İPEKTEN, Haluk vd. (1988), Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü, inkara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
KOMİSYON (1969), İstanbul Kütüphaneleri Türkçe Yazma Divanlar atalogu, C. IV, İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
KUT, Günay (1999), "Metin Tespitinde Birinci Aşama: Vezin ve Anlam", İlmî Araştırmalar, Dil, Edebiyat ve Tarih İncelemeleri, Sayı: 8, İstanbul.
LEVEND, Agâh Sırrı (1988), Türk Edebiyatı Tarihi, C. 1, İstanbul: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
MEHMED SÜREYYA (1996), Sicill-i Osmânî, (Haz. Nuri Akbayır), C. 1 ve C. 5, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
MENGİ, Mine (2000), Divan Şiiri Yazıları, Ankara: Akçağ yayınları,
INÂİL TUMAN (1999), Tuhfe-i Nâilî, (Haz. Cemâl Kurnaz- Mustafa Tatcı)C.1-2, Ankara: MEB Yayımlar Dairesi Nüshasından Tıpkı Basım.
OĞRAŞ, Rıza (2001), Es ad Mehmed Efendi ve Bağçe-i Safâ-endûz'u ' (İnceleme-Tenkitli Metin-Dizin), Burdur.
TAYYARZÂDE AHMED ATÂ (1293), Tarih-i Atâ, C. 5, İstanbul.
TÜRK DİLİ ve EDEBİYATI ANSİKLOPEDİSİ (TDEA) (1981), "Hasb-i hal", C. 4, İstanbul: Dergâh Yayınları.
UNAT, Faik Reşat (1994), Hicrî Tarihleri Milâdî Tarihe Çevirme Kılavuzu, Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
ÜNVER, İsmail (1986), "Mesnevi", Türk Dili Dergisi Türk Şiiri Özel Sayısı II. Sayı: 415-417, Ankara.
ÜNVER, İsmail (1993), "Çevriyazıda Yazım Birliği Üzerine Öneriler", AÜDTCF Türkoloji Dergisi, C. XI, Sayı: 1, Ankara.
ÜNVER, N. (2007, "Yaver", Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi, C.8, Ankara: Atatürk Kültür Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayını.
ÜSTÜNER, Kaplan (2007), Divan Şiirinde Tasavvuf (14. ve 15. yy. Divanlarına Göre), Ankara: Birleşik Yayınevi.
ÜSTÜNER, Kaplan (2009), "Enderunlu Hasan Yâver'in Hayatı, Eserleri ve Edebi Kişiliği", Yayımlanmamış Bildiri, Ulusal Eski Türk Edebiyatı Sempozyumu, 15-16 Mayıs, Adıyaman.