Model suggestion to improve internal communication skills

Problem Durumu: Bütün canlılar yaşadıkları çevreye uyum sağlamak zorundadırlar. Bu uyumun sağlıklı bir şekilde olabilmesinde iletişimin önemi çok büyüktür. İnsan toplumsal yaşam içinde, başkaları ile olan ilişkilerini düzenleyerek çevresine uyum sağlamaya çalışır. Qilisjna hayatında sadece kisjnin hangi mesleki bilgi ve becerilere sahip olması gerektigînin yanı sıra birbirleriyle nasıl ilisjci kurdukları ve nasıl anlaştıkları konulan da önem kazanmaktadır. İnsanların birbirlerini daha iyi anlamaları ve tanımaları, bir örgütte işlerin daha iyi yapılabilmesi ve sorunlarm daha iyi çözülebilmesi için sağlıklı bir iletişime ihtiyacı vardır. Örneğin, bir organizasyonda yönetim süreci iletişimle başlar. Eğer iletişimle gereken bilgi alınmazsa organizasyonda oluşan sorunları bilmek ve çözmek mümkün olmaz. Bir organizasyon, iletişim sorunlarına yeterli önemi vermezse o organizasyonda insan ilişkilerinin istenilen biçimde gerçekleşmesi mümkün olmaz. İnsanları çalıştıkları kurumlara bağlamanın en etkili yolu iletişimdir. Çünkü iletişim insani ilişkilerin temel elemanı ve gerçek hayatın ayrılmaz bir parçasıdır, insan ilişkilerini ön plana gktıgı mesleklerde büyük önem taşjyan iletisjm becerilerinin, insan ilişkilerine dayanmayan teknik içprikli mesleklerde o kadar önem tasjmadıgı düşünülmektedir. Dolayısıyla farklı dallarda mesleki ilişkilerini yürüten kisjlerin sahip olduğu iletisjm becerilerinin de farklı olması doğaldır. İletisjm eylemini etkin bir biçjmde kurmak, sürdürmek ve bundan bir doyum elde etmek icjn, iletisjm becerileri gerekmektedir. Bu çalışma bunları ortaya koymak üzere gerçekleştirilmiştir.Amaç: Kişilerarası ilişkilerin üst düzeyde olduğu bir kurumda çalışan tüm personelin iletişim haritasının oluşturulması ve bu kuruma bağlı çalışanlar arasından seçilmiş bir guruba İletişim Becerileri Eğitimi Modeli uygulanarak kişilerarası iletişim eğitimi alanlarla almayanlar arasında anlamlı farkın analizi bu araştırmanın en genel amacıdır. ve değişkenler açısından aralarında anlamlı farkı araştırmaktır.Yöntem: Gruplarının oluşturulması için gerekli izinler alınarak çalışma başlatılmıştır. 145 kişi çalışma grubu olarak seçilmiştir. Daha sonra birbirine eşit görünen hem sosyodemografik hem de puan olarak birbirine denk iki grup belirlenmiştir. Bu gruplar 71 kişilik deney, 74 kişilik kontrol grubu olarak oluşturulmuştur. Deney grubuna toplam 12 saatlik eğitim uygulanmıştır. Kontrol grubunda bu süre içerisinde herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Çalışmada, ön test, son test ve deneysel bir desen kullanılmıştır. Anket I: Sosyodemografik değişkenlerin araştırıldığı bir ankettir. İletişim Becerileri Envanteri; Deneklerin iletişim becerilerini ölçmek amacıyla Balcı ve Ersanlı (1998) tarafından geliştirilen 'İletişim Becerileri Envanteri' kullanılmıştır. Ölçek davranışsal, zihinsel ve duygusal olmak üzere üç alt boyuttan oluşmaktadır. Envanterin geçerlik çalışmasryla ilgili olarak; Korkut (1996)'un geliştirdiği İletişim Becerileri Değerlendirme ölçeği ile korelasyonu incelenmiştir. Yapılan geçerlik çalışmasında iki ölçek arasındaki korelasyon katsayısı 0.70 bulunmuştur. (Ersanlı ve Balcı, 1998). Ölçeğin geçerlilik çalışması yapılmıştır ve Cronbach's Alpha değeri 0,913 olarak saptanmıştır. Bu değerlendirme sonucunda en az puan 47 ve en üst puan ise 235 olarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın bağımsız değişkeni, ön-test ve son-test uygulamaları arasmda gerçekleştirilen grup yaşantısına dayalı 12 oturumluk İletişim Becerileri Eğitim Programı'dır. Program araştırmacılar tarafından eklektik bir yaklaşımla bir çok kaynaktan yararlanılarak geliştirilmiştir. Deney grubuna uygulanan programın genel amacı, güvenlik görevlilerinin ilişkilerini değerlendirmelerini sağlamak, mesleki ve sosyal iletişim farkını kavramalarını sağlamak, onlara iletişim becerilerini öğretmek ve iletişim becerilerini artırmaktır.Verilerin Analizi; Verilerin analizi non-parametrik testler yardtmryla, spss 20.0 programı ile yararlanılmıştır. 0.05 anlamlılık düzeyi ile değerlendirilmiştir. Sosyodemografik değişkenlerin deney ve kontrol gruplarının değerlendirilmesinde T-testi ve tek yönlü varyans analiz istatistik yöntemleri kullanılarak karşılaştırma yapılmıştır.Bulgular: Bu çalışmaya 145 kişi katılmıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 28.90±7.35 (19-60) dir. Araştırmaya katılan toplam 71 kişilik deney grubunun %21.1 (n=15) kadın, %78.9 (n=56) erkektir, %56.3(n=40) 18-26 yaş aralığında, %43.7 (n=31) 27 yaş ve üzerindedir. %56.3 (n=40) bekar, %43.7 (n=31) evlidir, mesleki deneyime bakıldığında %40.8 (n=29) 1 yıl ve daha az bir süredir çalışırken, 2-4 yıl arası deneyimi olan %36.6 (n=26), 5-9 yıl arası deneyimi olan %8.5 (n=6), 10 yıl ve üzeri deneyimi olan ise %14.1 (n=10), eğitim durumuna bakıldığında ilk orta öğreniminde %62 (n=44), üniversite ve üzerinde %38 (n=27), yaşadığı yere bakıldığında Magosada yaşayan ?£45.1(n=32), Güzelyurt %25.4 (n=18), Lefkoşada yaşayan %23.9 (n=17) ve Girnede yaşayan %5.6 (n=4) dır. 74 kişilik kontrol grubunun %86.4(n=67) erkek, %13.6 (n=13.6) kadındır, %35.1 (n=26) 18-26 yaş aralığtnda, %64.9 (n=48) 27 yaş ve üzeridir. %35 (n=26) ilk orta eğitimini tamamlamrş, %75 (n=48) üniversite ve üzeri eğitim almıştır. Deney grubunun yaş ve ön test puanlan karşılaştırıldığında 18-26 yaş aralığuıda olan grubun m=116.75 ve sd=9.79 ve 27 yaş ve üzeri ile karşılaştırıldığında m=109.35 ve sd=11.32 bulunmuş t=2.947 p=0.0()4 bulunmuş. İletişim Becerileri Envanteri ön-testi ile yaş grupları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur. Ayni grupta sontest sonucunda yaş grupları arasında istatistiksel bir anlam bulunamamıştır. Ayrıca deney grubuna uygulanan ön-test sonucunda zihinsel alt boyutta 18-26 yaş arası m=36.42 sd=3.44 27 yaş ve üzerinde m=33.51 sd=5.34 f=2.780 ve p=0.007 (p

Kurum içi iletişim becerilerinin geliştirilmesine yönelik model önerisi

Problem Statement: Abilities like communication, understanding or helping are the behaviours that must be earned by a person whose job is related to communication. Especially while performing their jobs, professionals understand the public and help them more effectively by using their abilities. If the communication is performed in the right way, the quantity of the service increases.Purpose of the study: The objective of this study is to analyze the effect of "Communication Skills Training Model". Experimental group has been trained with the Model, control group applied to the experimental group for improving their communication skills, the control group hasn't been applied the Model.Method: The study was designed according to pre-test and post-test procedures. The subject of study is composed of security staff working in health services. The study consisted of 145 persons (71 experimental and 74 con-trol).Comunicational skills were measured by "Communication Skills Inventor)'" which is developed by Balcı and Ersanh (1998), and has a correlation coefficient of 0.70 with Communication Skill's Assessment Scale (Korkut, 1996). The Inventory has Cronbach's Alpha value 0,913 and three measurements which are concerned with cognitive, emotional and behavioral. Socio-demographic variables are evaluated via a quistionnaire for both groups . After applying "Communication Skills Training Program" to the experimental group, both groups entered the Inventory for the second time. The training model lasted for 12 hours.Results: The participants' scores were statistically highly different between pre-test and post-tests in the experimental group whereas threre were no difference in the control group.Discussion and Results: This result shows that the training program is effective in improving communication skills. The results of this research which indi-cated that Communication Skills Education Programme is effective in improving the communication skills of the subjects, support the findings in the literature which indicate the effect of the relevant education programs on the communication skills (Zoost, 1973; Ridley and Sladeczeck, 1992; Markman ve Hahlweg, 1993; Markman et al., 1993; Worthington et al., 1997; Shumate, 1997; Long et al., 1999; Halford et al., 2001). In addition to this, the study of Davis (1995) indicate nonsupporting findings to our study.

PDF

___

Akkoyun, F. (1997). Psikolojik danışmaya giriş [Introduction to psychological counseling], Nobel Yayınevi
Aksal A., F., Biro! C.&Silman F. (2008). Comparative study: Distance education institutes as learning organisations in North Cyprus and UK. Eğitim Araştırma-ları-Eurasian Journal of Educational Research, 32,1-20
Alberti R. & Emmons M. (1998). Atılganlık hakkınızı kullanın.[Use yourright to assertivenes]. Çev: Serap Katlan. HYB Yayıncılık.
Altınay D. (1998). Psikodrama grup psikoterapisi. [Group psychotherapy in psycodrama]. 3. Baskı. Sistem Yayıncılık
Ay F. (2006). Lisans eğitiminin hemşirelik öğrencilerinin empati beceri düzeyine etkisinin belirlenmesi. [Undergraduate education, nursing students, the effect of the skill level of empathy, determination] Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 22 (1), 95-105.
Berkman Ü., Can H.& Ergan N.G. ect. (2001) Yönetim ve organizasyon [Management and Organization], Nobel Yayın Dağıtım. Syf:197)
Beşti Ü„ Akgün E.& Partlak N. (2005). Hemşirelikte iletişim becerileri öğretimi.[Nursing, Teaching Communication Skills] Okullar Yayınevi
Brown, A., Draper, P. (2003). Accommodative speech and terms of endearment: elementers of a language mode often experienced by older adults. Journal of Advanced Nursing, 41(1),15-21
Cevahir, R„ Çınar, N„ Sözeri, C., Şahin, S., & Kuğuoglu, S. (2008). Ebelik öğrencilerinin devam ettikleri sınıflara göre empatik becerilerinin değerlendirilmesi.[Midwifery Students They Are Attending Classes, According To Assessment Of Empathic Skill] Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 3 (7), 104-117.
Clampitt P.G. (2005). Communication for managerial effectiveness. Sage. CA.w
Cüceloglu, D. (12th ed.) (2003). İletişim Donanımları [Communication Equipment]. Istanbul: Remzi Kitabevi
Dickson, D. A. (1989). Interpersonal communication in the health professions: A focus on training, Counseling Psychology Quartely, 2(3), 345-366.
Duygusal Zekanın İletişim Becerileri Üzerine Etkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerinde Bir Araştırma,(Çetinkaya Ö.,&Alpaslan A.M. (2011)). 24 Ağustos 2012 (http://sablon.sdu.edu.tr/fakulteler/iibf/dergi/files/2011-l-21.pdf.l
Dökmen, Ü. (1988). Empatinin yeni bir modele dayanılarak ölçülmesi ve psikodrama ile gerçekleştirilmesi. (With the implementation of a new model dased on the measurement of empathy and psychodrama] Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (1-2), 155-190.
Dökmen, Ü. (2000). Günlük yaşam ve sanatta iletişim çatışmaları ve empati. [Daily life and art communication conflict and empathy]. Sistem Yayıncılık.
Ergin A., Birol C.(2001), Etkili iletişim. [Effective Communication]. Remzi Kitapevi
Ersanlı K. &Kalkan M. (2003). Evlilik ilişkisini geliştirme programının evli çiftlerin evlilik ilişkilerini değerlendirmelerine etkisi. [Marriage enrichment program married couples and marriage relationships impact assessments]. Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi, 11(3): 219-226.
Ersanlı, K. ve Balcı, S. (1998). İletişim becerileri envanteri geçerlik ve güvenirlik çalışması. [Communication Skills Inventory Validity and Reliability Study], Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(10):7-12.
Goleman, D. (1996) Emotional intelligence. London. Bloomsbury.
Hewison, A. (1995). Nurses'power in interactions with patients. Journal of Advanced Nursing, 21, 75-82.
Kağnıcı, D.Y. (2011). Çok kültürlü psikolojik danışmanlık eğitimi tiirk psikolojik duu jina ve rehberlik lisans programına bir örnek. [Counseling multicultural education an example of the undergradute program of turkish psychological counseling and guidance]. Eğitim Araştırmalan-Eurasian Journal of Educational Research 44(12-18)
Kalish, B. J. (1973). What is empathy? American Journal of Nursing, 73, 154Ü-1553.
Koca bıyık Z.O., Çakıcı E. (2008), Sağlık Çalışanlarında Tükenmişlik ve İş Doyumu. [Burnout and job satifaction of health care workers] Anatolian Jo »rnal of Psychiatry. 9(3), 132-138
Korkut, F. (1996). İletişim becerileri eğitiminin lise öğrencilerinin iletişim becerilerini değerlendirmelerine katkısı. [Evaluate the contribution of communicatioı s sik train ug communication skills of high school students]. Psikiyatri Psikoloji I ı. afarntuh Auji Dergisi, 4(3), 191-198.
Navaro, L. (2001). Beni gerçekten duyuyor musun? [Do you really hear ne?]. Remzi Kitabevi
Olson, J., Hanchet, E. (1997). Nurse-expressed empathy, patient outcomes and development of a middle-range theory. Journal of Nursing ScholarSHİP, 29, 71-76.
Öz, F. (1992). Hemşirelerin empatik beceri ve eğilim düzeyine eğitimin etkisi. [The effect of education on nurses' empathic skills and the trend]. Hemşirelik Programı Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara, Türkiye.
Öz, F. (1998). Son sınıf hemşirelik öğrencilerinin empatik eğilimleri, empatik becerileri ile akademik başarıları arasındaki ilişki.[Final year nursing students empathic tendencies, the relationship between empathic skills and academic achievment]. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 2 (2), 32-38.
Öz, F. (2001). Impact of training on empathic communication skills and tendency of nurses. Clinical Excellence for Nurse Practitioners, 5 (1), 44-51.
Özdağ, Ş. (1999). Psikodrama gruplarinin hemşirelik yüksekokulu öğrencilerinin benlik saygısı, atılganlık, empatik eğilim ve empatik beceri düzeylerine effa's/.[Psyhodrama groups, nursing school students' self-esteem, assertiveness, empathy and empathic skill levels, the effect of the trend]. Hemşirelik Programı Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Ankara, Türkiye.
Özyazıcıoğlu, N„ Aydınoğlu, N., Aytekin, G. (2009). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin empatik ve problem çözme becerilerinin incelenmesi. [Health exanination of school students' empathy and problem-solving skills]. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 12 (3), 46-53.
Pek Fi., Yıldırım Z.,& Akdovan T. D. (2000). Marmara Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu öğrencilerinin empatik beceri gelişimi. Longitudinal bir çalışma. [Marmara university school of nursing students in the development of empathic skills. A longitudinal study]. I. Uluslararası & VIII. Ulusal Hemşirelik Kongresi (Kongre Kitabı). Antalya. 29 Ekim-2 Kasım, 428-430.
Reynolds W.& Scott, B. (2000). Do nurses and other professional helpers normally display much empathy? Journal of Advanced Nursing, 31 (1), 226-234.
Sabancıoğulları S., Kelleci M., Doğan S. & Gölbaşı, Z. (2007). Entegre eğitim programında öğrenim gören hemşirelik öğreticilerinin empatik eğilim düzeylerinin yıllara göre incelenmesi. [Nursing students studying in integrated training program over the years examining the levels of empathic tendency] Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 11 (2), 1-6.
Tümkan S., Aybek B.,&Aldağ H. (2009). An investigation of university students' critical thinking disposition and perceived problem solving skills. Eğitim Araştırma ları-Eurasian Journal of Educational Research, 36, 57-74
Üstün B. (2005). Çünkü iletişim çok şeyi değiştirir. [Because communication is many change]. Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 8 (2), 88-94.
Vydelingum V. (2000). South Asian patients lived experience of acute care in an English hospital: a phenomenological study. Journal of Advanced Nursing, 32 (1), 100-107.
Wheeler K., Baret E. A. M. (1994). Review and synthesis of selected nursing studies on teaching empathy and implications for nursing research and education. Nursing Outlook, 42, 230-236.
Wikstrom B. M. (2001). Work of art dialogues: An educational technique by which students discover personal knowledge of empathy. International Journal 0f Nursing Practice,7(1),24-29.
Wilkinson S., Linsell L, & Blanchard, K. (2008). Communication skills training for nurses working with patients with heart disease. British Journal of Cardiac Nursing, 3 (10), 475-481.
Zıllıoglu M. İletişim Nedir? Istanbul, özyurt Matbaası