Nihal BORA DOĞAN, Nilay SAMANCI KESKİN, Orhan ARSLAN

İşbirliğine Dayalı Öğrenme Tekniklerinin Onuncu Sınıf Öğrencilerinin Sinir Sistemi Konusunu Öğrenmelerine Etkisi

Problem Durumu: Günümüz bilgi toplumlarında etkin rol oynayacak insanların problem çözme stratejisi kazanarak etkili bir şekilde iletişim kurabilmesi gerekmektedir. Bu nedenle çağdaş eğitim sistemlerinde, ilkokuldan üniversiteye kadar tüm öğretim basamaklarında öğrencilerin yaratıcı düşünme, problem çözme ve dil becerilerini geliştirmede işbirliğine dayalı öğrenme teknikleri sıklıkla kullanılmaktadır. Araştırmanın Amacı: Bu araştırmada; işbirliğine dayalı öğrenme tekniklerinden grup araştırması, birleştirme II teknikleri ile geleneksel öğretim yönteminin öğrencilerin başarısına etkisi karşılaştırmalı olarak incelenmiş, bu yöntem ve tekniklerden hangisinin daha etkili olduğu belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın Yöntemi: Araştırmanın çalışma grubunu 10. sınıfta okuyan toplam 71 öğrenci oluşturmuştur. Bu öğrencilerden 24’ü ile birleştirme II, 21’i ile grup araştırması ve 26’sı ile de geleneksel yöntemle ders işlenmiştir. Araştırmada öğrencilerin konu hakkındaki bilgileri araştırmacılar tarafından hazırlanan “Sinir Sistemi Başarı Testi” ile ölçülmüştür. Sinir Sistemi Başarı Testi, öntest ve sontest olarak uygulanmıştır. Birleştirme II tekniği ile dersi işleyecek olan sınıfta, öncelikle 4’er kişilik 6 grup oluşturularak her gruba Sinir Sistemi ünitesi ödev olarak verilmiştir. Gruptaki her öğrenci ünitenin tüm konularını okuduktan sonra her biri kendi uzmanlaşacağı konuyu belirlemiştir. Değişik gruplardan aynı konuda uzmanlaşacak öğrenciler konularını tartışmak üzere uzmanlık gruplarında bir araya gelerek konularını tam olarak öğrenmeye çalışmışlardır. Uzmanlık gruplarında öğrenciler, öğrenmelerini tamamladıktan sonra kendi gruplarına dönüp diğer arkadaşlarına konularını öğretmişlerdir. Grup Araştırması ile dersi işleyecek sınıfta ise 5 kişiden oluşan 5 grup oluşturulmuştur. 5 konuya bölünen Sinir Sistemi ünitesinden her konu bir gruba ödev olarak verilmiştir. Gruptaki kişiler ödev konuyu kendi aralarında paylaşarak bireysel ödevler hazırlamışlardır. Her grup bulgu ve sonuçlarını bütün sınıfa sunmuştur. Diğer sınıfta ise konu geleneksel yöntemle işlenmiştir. Bulgular ve Sonuçları: Öntest sonuçlarına göre anlamlı bir fark olmazken (p>0.05), son test sonuçları her üç grup arasında grup araştırması lehine anlamlı bir fark olduğu ortaya koymuştur (p

The Effect of Cooperative Learning Strategies on 10th Grade Students' Achievement on Nervous System

Problem Statement: People, who have active roles in today’s information societies, require communication eﬀectively with achieving problem solving strategies. Therefore, to improve creative thinking, problem solving and language skills of the students, cooperative learning methods are frequently used at all education levels. Purpose of the Study: In this research, among the cooperative learning methods, group investigation (GI), the Jigsaw II technique (JT) and traditional instruction method (TI) were comparatively examined in terms of students’ success, and one which is more eﬀective than others has been tried to be determine. Methods: The sample of the study consisted of 71 students in 10th grade. In this research, the knowledge of the students about the topic was measured by “Nervous System Success Test”, developed by the researchers. In the class which is taught by JT, ﬁrst of all 6 groups consisting of 4 people were formed and Nervous System Unit was given as homework assignment to each group. After reading the entire chapter, each student in the group determined a topic to specialize in. The students who would specialize in the same topic in the diﬀerent groups came to gather to discuss their topics. After the students in the specialization groups completed their learning, they returned to their groups and taught the topic to their group members. In the class which is taught by GI, 5 groups consisting of 5 people were formed. The chapter was divided into 5 parts and each part was assigned to each group as homework. The group members shared the subject among themselves and did their personal homework. Each group presented their ﬁndings and results to entire class. In the other class, the subject was taught by the TI. Findings/Results: Although there is no signiﬁcant diﬀerence (p>0.05) regarding pre-test results, the results of the post-test exhibited that there is a signiﬁcant diﬀerence among three groups, which is in favor of the GI group (p

PDF

___

Altıparmak, M. (2001). Biyoloji öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin laboratuvara yönelik tutum ve başarı üzerine etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Baykara, K. (2000). İşbirliğine dayalı öğrenme teknikleri ve denetim odakları üzerine bir çalışma. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 201-210.
Cohen, E. G. (1986). Designing group work : Strategies for the heterogeneous classroom, New York: Teachers College Pres.
Derviş, N. (1993). Grup çalışmalarının öğrenci başarısına etkisine ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Gabbert, B., Johnson, D. & Johnson, R. (1986). Cooperative learning, group-to-individual transfer, process gain and the acquisition of cognitive reasoning strategies. Journal of psychology, 120, 265-278.
Hevedanlı, M., Oral, B., & Akbayın, H. (2005). Biyoloji öğretiminde işbirlikli öğrenme ve tam öğrenme yöntemleri ile geleneksel öğretim yöntemlerinin öğrenci başarısına etkisi. Milli Eğitim Dergisi, 166, 234-246.
Jacques, D. (1992). Learning in group. Houston: Gulf Publication.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1990). Social skills for successful group work. Educational Leadership, 47, 29-32.
Lord, T. (1997). Comparing traditional and contructivist teaching in college biology. Innovative Higher Education, 21,197-217.
Özden, Y. (2002). Eğitimde yeni değerler, eğitimde dönüşü. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Özkal, N. (2000). İşbirlikli öğrenmenin sosyal bilgilere ilişkin benlik kavramı, tutumlar ve akademik başarı üzerindeki etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Saban, A. (2002). Öğrenme öğretme süreci, yeni teori ve yaklaşımlar, Ankara: Nobel Yayın.
Sandberg, K.E., (1995). Aﬀective and cognitive features of collaborative learning. In Gene Kierstons (Ed.), Review of research and developmental education” Vol 6. Appalachian State Univ, Boone, NC.
Walmsley, A. L. E., & Muniz, J. (2003). Cooperative learning and its eﬀects in a high school geometry classroom. The Mathematics Teacher, 96, 112-119.
Yager, R. (1991). The constructivist learning model, towards real reform in science education. The Science Teacher, 58,52-57.
Yıldız, V. (1999). İşbirlikli öğrenme ile geleneksel öğrenme grupları arasındaki farklar. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 16-17, 155-163.