20th century British colonialism in Cyprus through education

Problem Durumu: Kıbrıs adası Akdenizdeki özel konumundan dolayı yüzyıllar boyunca birçok devlete ev sahipliği yapmıştır. Onların kültürlerini yansıtan izlerin bazıları günümüze kadar gelmeyi başarmışlardır. Kıbrısın uzun ve fırtınalı tarihinde 19. ve özellikle 20. yüzyılda adaya hâkim olan İngilizlerin uyguladıkları eğitim politikaları adalılarda derin izler bırakmıştır. Araştırmanın Amacı: Bu araştırmanın amacı 20. yüzyılda İngiliz yönetiminin Kıbrısta uyguladığı sömürge politikasının Kıbrıslı Türk ve Rumların eğitiminin üzerindeki etkileri araştırmaktır. Temel amaç eğitimin alıcı tarafında bulunun Kıbrıslı Türk ve Rumların ilkokul ve ortaokul seviyesindeki eğitimleri hakkında derinlemesine bilgi toplayarak geçtikleri eğitim sistemi hakkındaki düşüncelerini, bu eğitim sistemi ve müfredatlarla ilgili başarılı ve başarısız buldukları noktaları, kendi düşünce ve bakış açılarından yola çıkarak incelemektir. Araştırmada verilen eğitimin daha sonra Kıbrıslı Rum ve Türk kimliklerini nasıl etkilediği incelenmiştir. Bundan dolayı bu araştırmada, Kıbrıs eğitim yönetimde söz sahibi olan İngilizlerin ve eğitimcilerin belirleyip takip ettiği müfredat ve bu müfredatların öğrencilerde yaratması beklenilen etki, amaç ve kazanımlardan çok bu eğitim sürecinden geçen Kıbrıslı Türk ve Rumların İngiliz eğitim yönetimi hakkındaki düşünce ve yorumlarına değinilmiştir. Araştırmanın Yöntemi: Bu araştırma, nitel araştırma özelliği taşımaktadır. Araştırmada, veri toplama yöntemi olarak rastgele seçilmiş, konuşmaya istekli 10 Kıbrıslı Türk ve 10 Kıbrıslı Rum ile görüşmeler yapılmıştır. Görüşme yapılan Kıbrıslı Rum ve Türklerin hepsi İngiliz yönetiminde öğrenci olup Kıbrısın farklı köy ve şehir okullarında eğitim almışlardır. O zamanlarda yüksek bir eğitim seviyesi olarak görünen ilk ve özellikle orta öğrenimden geçen bu katılımcılar hatırladıkları noktalara göre en az 20 dakika ve en çok 1 saat 8 dakika arasında süren görüşmelerde araştırmacılara bilgi vermişler. Bu görüşmelerde katılımcılara esas olarak ilk ve orta okullardaki müfredat ve amaçları, okullarındaki milliyetçilik ve dini unsurlar, kimlik, anavatana bağlılık ve toplumlar arası ilişkiler hakkındaki düşünceleri şeklinde yarı yapılandırılmış sorular sorulmuştur. Araştırmadaki bilgiler katılımcıların sorulara verdikleri yanıtlar ve bakış açılarından elde edilen veriler toplanıp tematik olarak derlenmesinden elde edilmiştir. Araştırmanın Bulguları: Katılımcılar, ilkokul seviyesinde ilgi alanının aile ve yakın çevreleri ile sınırlı olmasından dolayı milliyetçi duyguların gelişmediğini fakat ortaokul seviyesinde İngilizlerin anavatanlardan gelme kitapları engellemelerinden doğan milliyetçi akımların olduğunu anlattılar. Ayrıca katılımcılar ilkokullarda okutulan derslerin kendi dillerinde okuma, yazma, Kıbrıs-Akdeniz-Avrupa ve Dünya tarihi ve coğrafyası, matematik, din, İngilizce (şehirdeki okulların 5. ve 6. sınıflarında) olduğunu ve seçmeli derslerinin olmadığını söylediler. Ortaokulda Kıbrıslı Türkler İngilizce eğitim veren okullarda eğitim almalarından dolayı GCSE konularını seçebileceklerini belirttiler. Buna karşın Kıbrıslı Rumlar klasik ve pratik eğitim veren okullardan birini veya İngilizce eğitim veren okullardan birini seçebilmekteydiler. Katılımcılar her iki toplum için İngilizce derslerinin ağırlıklı, önemli ve zorunlu olduğunu belirtmişlerdir. Hatta katılımcılar bir statü sembolü olarak, İngiliz yönetiminde İngilizce bilmenin yaşam standartlarını yükselteceğini ve iyi bir iş sahibi olunmak isteniyorsa Kıbrıs Sertifika sınavlarına girerek başarılı olunması gerektiğini savundular. Her iki topluma göre okullardaki müfredatın esas amacı İngiliz yönetiminde iyi vatandaşlar yetiştirmek ile iyi bir iş sahibi olmaktı. Ayrıca Kıbrıslı Türkler müfredatın iki toplumun arasını daha da açmak için yapılmış olduğunu savunmalarına karşın genelde okullarda verilen eğitimden memnun oldukları anlaşılmaktadır. Kıbrıslı Rumlardan Rum okullarına gidenlerin İngilizce eğitim veren okullarda okuyanlara göre daha az fırsata sahip olduklarının farkında oldukları ortaya çıkmıştır. İngilizler hem Kıbrıslı Türklere hem de Kıbrıslı Rumlara anavatanlarının özel ve milli günlerini kutlamak için izin vermedikleri gibi anavatanlardan kitap yollanmasına karşı çıkmaları milliyetçi akımların artmasına yol açmıştır. Her iki toplumun okullarında din dersleri olmasına rağmen dinin okulda Kıbrıslı Rumlar için Kıbrıslı Türklere göre çok daha baskın ve önemli olduğu anlaşılmaktadır. Kıbrıslı Türklerin yarısının kendilerini Kıbrıslı Türk ve Kıbrıslı Rumların yarısının kendilerini Kıbrıslı olarak tanımlarken, sadece Kıbrıslı Rumların küçük bir kısmının kimliğine Kıbrıslı Ortodoks Rum olarak tanımlamalarına karşın Kıbrıslı Türklerin kimliklerine dini hiç karıştırmamış olmaları ve Kıbrıslı Türklerin az bir bölümünün kendilerini Kıbrıslı, Kıbrıslı Rumların az bir bölümünün kendini Kıbrıslı Rum olarak tanıtması ilginç verilerdendir. Kıbrıslı Türklerle Rumların çoğunun İngiliz yönetimi sırasında birbirleriyle arkadaş oldukları ama bu düşüncelerinin İngiliz döneminde başlayan ve sonra İngilizlerin adadan ayrılmasıyla devam eden bölünmüşlükle beraber daha sonra olumsuz duygulara dönüştüğünü anlattılar. Katılımcılar tüm Kıbrıslı Rum ve Türkler yakın bir zamanda Kıbrıs sorunun çözümüne ilişkin inançlarının kalmadığını belirtmeleri ilgi çekici noktalardandır. İngilizlerin böl ve yönet politikasının iki toplumun etnik bölünmüşlüğünü ve İngilizleşmeyi arttırdığı, ama kitapların anavatanlardan gelmesini engellemek gibi tedbirlerin İkinci Dünya Savaşında kendi çıkarları için İtilaf Devletlerine destek aramak amaçlı rahatlattığı ortaya çıkmıştır. Bütüne bakıldığında, İngilizlerin genel yaşamın eğitim ve sosyo-politik öğelerini etkilemeyi başardıkları ortaya çıkmıştır. Araştırmanın Sonuçları: Kıbrısta uygulanan İngiliz eğitim politikasının esasında her iki toplumun etnik-milliyetçiliğini arttırarak her iki toplumun müteakip direnişlerini canlandırdığı ortaya çıkmıştır. Hem Kıbrıslı Türklerin hem de Kıbrısl

20. yüzyıldaki İngiliz sömürgeciliğinin Kıbrıs taki eğitim üzerindeki etkisi

Problem Statement: The island of Cyprus, due to its strategic location, was under the influence of many conquerors throughout the centuries. Cultural traces of these captors have survived to the present day. This long, turbulent history has had a profound effect on the Cypriot educational system, with the most recent influence being the impact of the British Administration during the 19th and 20th centuries. Purpose of Study: This article attempts to reveal the influence and consequences of British Colonial policies on education, focussing on curriculum and its aims in the 20th century. The emphasis is more on the opinion of the recipients of education concerning their experience with the education system and their perception of its success or failure rather than on the aims and goals as set by the administrators and educators. Methods: This study encompasses a qualitative research approach to gain in-depth data based on interviews of Turkish-Cypriots and Greek- Cypriots of different backgrounds who were students during the colonial times. The data regarding issues of primary and secondary school curriculum and its aims, nationalism and religion at schools, identity, and ties between the two communities and their motherlands was recorded, analysed thematically, and presented in detail. Findings and Results: By implementing sometimes extreme measures, the British followed the tactic of Divide and Rule which led the two communities to ethic division. The authors discern the trends of the British Colonial policies towards the establishment of a more British society, which was accomplished by influencing the educational and sociopolitical aspects of life on the island. Conclusions: The British educational policies helped both Turkish and Greek Cypriots to create ethno-nationalism, which inspired the subsequent resistance of both communities. Although it is apparent that Cypriots placed a high value on education, this development was confined only within the context of being Greek or Turkish. Indeed, it would appear that within a curricula context, for the most part, this served as a forum in which all parties sought to construct national identities. The cost remains to be seen.

___

  • Aydın, A., Erdağ,C. & Sarıer, Y.(2010). A Comparison of Articles Published in the Field of Educational Administration in Terms of Topics, Methodologies and Results. Eğitim Araştırmaları Eurasian Journal of Educational Research (EJER), 39, 37-58.
  • Berger, P.L. (1969). The Sacred Canopy. United States: Anchor Books.
  • Byrant, R. (2004). Imagining the Modern: The Cultures of Nationalism in Cyprus. London, New York: I.B. Tauris.
  • Constantinou, C.M. (2007). Aporias of Identity: Bicommunalism,Hybridity and the “Cyprus Problem”. Cooperation and Conflict; 42, 247-270.
  • Fisher, R. J. (2001). Cyprus: Failure of Mediation and the Escalation of an Identity- Based Conflict to an Adversarial Impasse. Journal of Peace Research, 38, 307-326.
  • Huntington, S. P. (1996). The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order. New York, Simon & Schuster: The Free Press.
  • Gazioğlu, A. C., (1997). Two equal and Sovereign Peoples, Nicosia:Cyrep.
  • Mallinson, W. (2005). Cyprus: A Modern History. London, New York: I. B. Tauris.
  • Özmatyatlı, İ.Ö. (2012). British Colonial Influence on Cypriot Education: Turkish and
  • Greek Cypriot Curricula and Identity (1878-1960), Germany:Lambert Academic Publishing.
  • Patton, M. G. (1987). How to use qualitative methods in evaluation. California:Sage.
  • Philippou, S. (2009). What Makes Cyprus European? Curricular Responses of Greek- Cypriot Civic Education to Europe. Journal of Curricula Studies, 41(2), 199-223.
  • Reddaway, J. (1986). Burdened with Cyprus, The British Connection, London.
  • Said, E.W. (1978). Orientalism. London and Henley: Routledge and Keegan Paul.