KUR’AN VE ARAP DİLBİLİMİNİN GELİŞİMİ

Kur’an’ın kutsal metninden derinden etkilenen Arap Grameri bilimi hicretten sonra ilk asrın ikinci yarısında ortaya çıktı. Böyle bir gelişmenin arka planında yatan sebepler, doğru okuma ve metni doğru anlamayı ifade eden fasih Arapçada lahn (konuşmadaki hatalar) diye isimlendirilen bir olgunun yayılmasına dayandırılabilir. Kur’an’ın Arap Gramerinin gelişiminde ve bu bilimin öğretilmesindeki temel rolü herkes tarafından bilinmektedir; Bununla birlikte, bu makale, Arap Grameri ve dilbiliminin ortaya çıkışının, Kur’an’ı doğru bir şekilde okuma ihtiyacından kaynaklanıp kaynaklanmadığı veya (sık başvurulduğu üzere) konuşma hataları ve aksanı koruma çabasından kaynaklanıp kaynaklanmadığı sorularına mantıklı cevaplar bulma girişimidir.

-

Profoundly influenced by the sacred text of the holy Quran, the knowledge of Arabic grammar emerged in the second half of the first century after Hijra. The reasons behind such a development might be traced in the spread of a phenomenon called Lahn (or errors in speech) in eloquent Arabic, the accuracy in reading, and text comprehension. The central role of the holy Quran in the instruction of this knowledge and the development of Arabic grammar is known to everyone; nevertheless, this paper is an attempt to find plausible answers to the question whether the emergence of Arabic grammar and linguistics was a consequence of the need to read the holy Quran accurately or (as it is often referred to) was it an effort to prevent accent cultivation and speaking errors. The results of the study do not limit the predisposing causes for the development of Arabic language to non-Arabic accent syndrome prevention

___

  • Bâtenî, Muhammed R. (1977). Mesâil-i Zebân-i Şinâsî-i Nevîn. Tahran: Âgah Yayınları.
  • Bergstrasser, A. (1994). Tatavvuru’n-Nahv. çev. Ramazan Abduttevvâb. Kahire: Mektebetu’l-Hâncî.
  • Ferrûh, Ö. (1984). Târîhu’l-Edebi’l-‘Arabî. Beyrut: Dâru’l-‘İlm li’l-Melâyîn.
  • Hammûd, H.M.M. (1999). en-Nahv ve’n-Nuhât: el-Medâris ve’l-Hasâ’is. Beyrut: Âlemu’l-Kutub.
  • İbn Haldûn. (2006). Mukaddime. Beyrut: Dâru İhyâi’t-Turâsi’l-‘Arabî.
  • Mekrem, A. (1995). el-Lugatu’l-‘Arabiyye fî Rahâbi’l-Kur’ân. Kuveyt: Âlemu’l-Kutub.
  • Şusterî, M.İ.H. (2003). Târihu ‘İlmi’n-Nahvi’l-‘Arabî. Tahran: Samt Yayınları.
  • Tabâtabâ’î, M.H. (1984). el-Mîzân fî Tefsîri’l-Kur’ân. Tahran.
  • Tallâl, A. (1993). Tatavvuru’l-Nahvi’l-‘Arabî fî Medreseteyi’l-Basra ve’l-Kûfe. Beyrut: Dâru’l-Fikri’l- Lubnânî.
  • Tantâvî, M. (1995). Neş’etu’n-Nahv ve Târîhu Eşheri’n-Nuhât. Kahire: Dâru’l-Ma‘ârif.