BİR DEĞER OLARAK SEVGİNİN GENÇLER ÜZERİNDEKİ TOPLUMSAL YANSIMASI: AİLE

Bugün gençlik evrensel bir olgu haline gelmiştir. İyi eğitim verildiği zaman bir sorun yumağı olmaktan ziyade, toplumun huzur, refah ve ilerlemesinin ana unsuru olan gençlik, duyguların yoğun olduğu bir dönemdir. Bu nedenle gençliğe yön verilmesi noktasında büyüklere önemli vazifeler düşer. Gençler üzerindeki en önemli duygulardan biri sevgidir. Sevgi denince; açılmaz kapıların açıldığı ve içinden çıkılamayan zorlukların aşıldığı aklımıza gelmektedir. Sevgisiz bir toplum huzurdan yoksundur. O toplumu oluşturan fertlerde mutsuzdur. Ailesiz kalan toplumlar tarih sahnesinden silinmeye daha bir müsait hale gelirler. Kuşkusuz gençleri bir araya getirip sosyolojik bir kurum olan aile müessesesini kurmaya vasıta olan sevgi duygusudur. Toplumun en küçük birimi olan aile hayatında sevgi aileyi oluşturan fertler için huzur kaynağıdır. Dolayısıyla aile sağlam temeller üzerine kurulmalıdır. Aileyi sağlam temel üzerine kuran en önemli değer ise sevgidir. Bu nedenle toplumsal hayatta bir araya gelen fertlerin sevgiyi hayatlarına düstur edinmeleri önemlidir.
Anahtar Kelimeler:

Sevgi, Gençlik, Evlilik, Aile.

-

Today, the youth has become a universal fact. When educated well, youth becomes a period of serenity, prosperity and development in a society. Therefore, the adults have a very important function in terms of bringing up and guiding the young during this significant period. One of the most effective emotions on the young is love. Love means opening closed doors, overcoming obstacles that seem to be impossible to overcome. A society without love is devoid of peace. Individuals in that society are unhappy. Societies that don’t have the ties in families are doomed to go out of existence. It is love that brings the young together and establish the institution of marriage and family. Love is also the source of peace for the members of family. So, family should be established on sound basis and love is the most significant value that ensures this. This is why, it is important for the young to see love as a rule, an indispensable issue in their life

___

  • Çamdibi, H. M. (2003). Din Eğitiminde İnsan ve Hayat. İstanbul: Çamlıca Yayınları.
  • Dodurgalı, A. (1998). Ailede Çocuğun Din Eğitimi. İstanbul: İFAV Yayınları.
  • Başkurt, İ. (2000). Kur’an Açısından Din Eğitiminde Adalet, Ölçü ve Denge. İstanbul: İşaret Yayınları.
  • Koç, A. (1999). İhvan-ı Safa’nın Eğitim Felsefesi. İstanbul: İFAV Yayınları.
  • Kayadibi, F. (2002) “Sevgi Faktörünün Eğitim Verimliliği Üzerine Etkisi”, İstanbul Üniversitesi İlahiyat
  • Fakültesi Dergisi, sayı:5, ss. 33-50. Bayraklı, B. (1997). İslam'da Eğitim. İstanbul: İFAV Yayınları.
  • Küçük, R. (2002). Sevgi Medeniyeti. İstanbul: Rağbet Yayınları.
  • Roesseau, J.J. (2003). Emile “Bir Çocuk Büyüyor". çev: Ülkü Akagündüz. İstanbul: Selis Kitaplar.
  • Atamanalp, C. (1999). Çocuk Terbiyesi ve Eğitimi Rehberi. Erzurum: Ekev Yayınları.
  • Yavuzer, H. (2001). Çocuk Eğitimi El Kitabı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Hökelekli, H. (2002). Gençlik, Din ve Değerler Psikolojisi. Ankara: Ankara Okulu Yayınları
  • Kaymakcan, R. (2007). Gençlerin Dine Bakışı: Karşılaştırmalı Türkiye ve Avrupa Araştırması. İstanbul: Dem Yayınları Kur’an
  • Sezen, Y. (2004). İslam’ın Sosyolojik Yorumu. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Kirman, M.A. (2004). Din Sosyolojisi Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Rağbet Yayınları.
  • Arslatürk, Z. Amman T. (2001). Sosyoloji. İstanbul: Çamlıca Yayınları.
  • Bulaç, A. (2007). Çağdaş Kavramlar ve Düzenler. İstanbul: İz Yayınları.
  • Günay, Ü. (2006). Din Sosyolojisi. İstanbul: İnsan Yayınları.
  • Oktay, A. (2011). Ana-Baba Okulu. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Kulaksızoğlu, A. (2001). Ergenlik Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.