ĠSTANBULDA’KĠ YÜKSEKÖĞRETĠM KURUMLARINDA UZAKTAN EĞĠTĠM YÖNETĠMĠ SÜREÇLERĠNĠN DEĞERLENDĠRĠLMESĠ

Uzaktan eğitim süreciyle ilgili dünyada ve Türkiye’de uzun yıllardır bilimsel çalıĢmalar yapıldığı, süreçle ilgili çalıĢmalar yürütüldüğü görülmektedir. Ancak uzaktan eğitimin öneminin özellikle COVID-19 pandemisi döneminde daha iyi anlıĢıldığı ifade edilebilir. AraĢtırmanın amacı; üniversitelerde Uzaktan Eğitim Uygulama ve AraĢtırma Merkezi yöneticilerinin uzaktan eğitim sürecine iliĢkin görüĢlerini alarak uzaktan eğitim sürecini belirlemek ve değerlendirmek, mevcut durumu ile olması gerekeni belirleyerek sürecin nasıl daha etkili olabileceğine iliĢkin saptamalar yapmaktır. AraĢtırma nitel araĢtırma yöntemiyle yürütülmüĢtür. ÇalıĢma grubu belirlenirken amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaĢılabilir örneklem kullanılmıĢ olup araĢtırma için gönüllü olan Ġki devlet üniversitesi ile altı vakıf üniversitesi bünyesinde bulunan UZEM’lerde görev yapan sekiz yönetici çalıĢma grubunu oluĢturmuĢtur. Veriler yarı yapılandırılmıĢ görüĢme formu aracılığı ile toplanmıĢ ve içerik analizi ile çözümlenmiĢtir. COVID-19 pandemisiyle önem kazanan ve gelecekte de bu önemin artarak süreceği varsayımıyla, uzaktan eğitim yönetimine iliĢkin bilgilerin, açıklamaların betimlenmesinin, olması gereken durumlara açıklık getirilmesinin literatüre katkı sağlayacağı düĢünülmektedir. AraĢtırmanın önemli olarak belirtilebilecek bulgularından biri, uzaktan eğitim sitemleri tercih edilirken eğitim amaçlı ya da eğitime uyarlanabilen platform olmalarına dikkat edildiği, sonrasında ise hazırbulunuĢluk, güvenlik, maliyet, etkileĢim ve geliĢime elveriĢlilik hususlarının geldiği ve bu hususların öncelik sırasının kurumların ihtiyaçları ve koĢulları doğrultusunda değiĢtiğidir.

EVALUATION OF DISTANCE EDUCATION MANAGEMENT PROCESSES IN HIGHER EDUCATION INSTITUTIONS IN ISTANBUL

It is observed that scientific studies have been carried out for many years in the World and in our country regarding the distance education process. However, it can be stated that the importance of distance education is better understood, especially amid the COVID-19 pandemic. The purpose of the research is to designate and evaluate the distance education process by taking the opinions of the Distance Education Application and Research Center (UZEM) managers in universities on the distance education process and to determine the status quo and what should be done accordingly in order to make the process more effective. The research was carried out with the qualitative research method. While determining the study group, an easily accessible sample, which is one of the purposive sampling methods, was used and eight administrators working in Distance Education Centers (UZEM) within two state universities and six foundation universities volunteered for the research. The data were collected through a semi structured interview form and analyzed by content analysis. Gaining importance with the COVID-19 pandemic and with the assumption that this importance will continue to increase in the future, it is thought that describing the information and explanations about distance education management and clarifying the necessary situations will contribute to the existing literature. One of the most important findings of the research is that, while adopting distance education systems, attention is paid to the fact that the platforms are those which can be adapted to required education or training. Readiness, security, cost, interaction and convenience for development come next, and the order of priority of these issues changes in line with the needs and conditions of the institutions.

PDF

___

Altınpulluk, H. (2021). Türkiye’deki öğretim üyelerinin COVID-19 küresel salgın sürecindeki uzaktan eğitim uygulamalarına iliĢkin görüĢlerinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41(1), 53-89.
AltunıĢık, R., CoĢkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı (6. bs.), Sakarya Yayıncılık, Sakarya.
Arastaman, G., Öztürk Fidan, Ġ. ve Fidan, T. (2018). Nitel araĢtırmada geçerlik ve güvenirlik: Kuramsal bir inceleme. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 37- 75.
Arat, T. ve Bakan, Ö. (2011). Uzaktan eğitim ve uygulamaları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 14(1-2), 363-374.
Arslan, V. (2019). Web tabanlı uzaktan eğitim deneyimi ve verimliliği analizi: İstanbul Üniversitesi örneği. Ġstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ġstanbul.
Baltacı, A. (2018). Nitel araĢtırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 231-274.
Bulut, S. (2017). Eğitim ve öğretimde uzaktan eğitim sistemleri ve gerekliliği: 2010-2016 dönemi lisansüstü çalışmalar analizi. Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Can, E. (2020). Coronavirüs (Covid-19) pandemisi ve pedagojik yansımaları: Türkiye’de açık ve uzaktan eğitim uygulamaları. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(2), 11-53.
Can, E. (2020). Sanal sınıf yönetimi: Ġlkeleri uygulamalar ve öneriler. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(4), 251-295.
Çelik, H., Baykal, N. B., ve Memur, H. N. K. (2020). Nitel veri analizi ve temel ilkeleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 8(1), 379-406.
Daniel, S. J. (2020). Education and the COVID-19 pandemic. Prospects 49, 91-96.
Demir, E. (2014). Uzaktan eğitime genel bir bakıĢ. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (39), 203-2012.
Durak, G., Çankaya, S., ve Ġzmirli, S. (2020). COVID-19 pandemi döneminde Türkiye’deki üniversitelerin uzaktan eğitim sistemlerinin incelenmesi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 14(1), 787-809.
Engin, M. (2013). Üniversitelerde teknoloji yoğun uzaktan eğitim sistemlerinin üretim, uygulama ve yönetim süreçlerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Gökbulut, B. (2021). Uzaktan eğitim öğrencilerinin bakıĢ açısıyla uzaktan eğitim ve mobil öğrenme. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 11(1), 160-177.
Güraksın, G. E., Türker, G. Ġ., Hakkari, F. Ve Doğan, M. (2007). Web Tabanlı eğitimde güvenlik ve kullanıcı GiriĢi için alternatif kodlama yöntemi. IX Akademik BiliĢim Konferansı 31 Ocak-02 ġubat 2007, Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
Hammond, T., Watson, K., Brumbelow, K., Fields, S., Shryock, K., Chamberland, J.-F., Herbert, B. (2020). A Survey to Measure the Effects of Forced Transition to 100% Online Learning on Community Sharing, Feelings of Social Isolation, Equity, Resilience, and Learning Content During the COVID-19 Pandemic.
Herand, D. ve Hatipoğlu, Z. A. (2014). Uzaktan eğitim ve uzaktan eğitim platformları'nın karĢılaĢtırılması. Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 65-75.
Herron, R., Holsombach-Ebner, C., Shomate, A. and Szathmary, K. (2012). Large scale quality engineering in distance learning programs. Journal of Asynchronous Learning Networks, 16(5), 19.
ĠĢman, A. (2011). Uzaktan eğitim (4. bs). Ankara: Pegem Yayıncılık
Ġzmirli, S. ve Kırmacı, Ö. (2017). Developing online teaching competencies of educators in Turkey. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 11(22), 38-52.
Kaban, A. (2013). Uzaktan eğitim kalite standartlarının belirlenmesi ve Atatürk Üniversitesi uzaktan eğitim sisteminin incelenmesi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kaçan, A. ve Gelen, Ġ. (2020). Türkiye’deki uzaktan eğitim programlarına bir bakıĢ. Uluslararası Eğitim Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(1), 1-21.
Karadağ, E., Çiftçi, ġ. K., Gök, R., Su, A., Ergin Kocatürk, H. ve Çiftçi, ġ. S.(2021). Covid 19 pandemisi sürecince üniversitelerin uzaktan eğitim kapasiteleri. Üniversite Araştırmaları Dergisi, 4(1), 8-22.
Karadağ, E. ve Yücel, C. (2020). Yeni tip Koronavirüs pandemisi döneminde üniversitelerde uzaktan eğitim: Lisans öğrencileri kapsamında bir değerlendirme çalıĢması. Yükseköğretim Dergisi, 10(2), 181-192.
Küçük, O. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ekin Yayınevi, Bursa.
Midkiff, S. F. and DaSilva, L. A. (2000). Leveraging the web for synchronous versus asynchronous distance learning. Proceeding of the International Conference on Engineering Education ICEE 2000.
Moore, M. G. and Kearsley, G. (2011). Distance education: A systems view of online learning (3. bs.). Belmont: Wadsworth Cengage Learning.
Özmen, B. (2012). Sosyal ağ destekli uzaktan eğitim uygulamalarının öğrenci başarısı ve görüşlerine etkisi. Fırat Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Palas Bozkurt, E. (2019). Uzaktan eğitimde kullanılan videolu yöntemlerin ön lisans öğrencilerinin matematik başarılarına etkisi. Düzce Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Düzce.
Stake, R. E. (1995). The art of case study research. Thousand Oaks, CA: Sage.
Torun, B. (2020). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve iş doyum düzeylerinin incelenmesi. Maltepe Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Ġstanbul.
YaĢlıca, E. (2019). Sanal sınıf ortamında etkileşimli öğretim materyalinin başarıya ve tutuma etkisi. Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ġstanbul.
Yıldırım, A. ve ġimĢek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (11. bs.), Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Yılmaz, N. A. (2020). Yükseköğretim kurumlarında Covıd-19 pandemisi sürecinde uygulanan uzaktan eğitim durumu hakkında öğrencilerin tutumlarının araĢtırılması: Fizyoterapi ve rehabilitasyon bölümü örneği. Necmettin Erbakan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 3(1), 15-20.
Url-1 , eriĢim tarihi 21.04.2021.
Url-3 , erişim tarihi 21.04.2021.