Bu araştırmanın amacı, Türkiye bağlamı için bir girişimcilik başarı faktörü olarak kabul edilebilecek sosyal sermayeyi temsil eden kriterlerin ortaya konulması ve bu kriterlerin nispi önem düzeylerinin tespit edilmesidir. Sosyal sermayeyi temsil edecek kriterlerin belirlenmesinde ilgili literatürden yararlanmanın yanı sıra, bir uzman grubun görüşleri alınmış, kriterlerin önceliklerinin tespit edilmesinde ise Analitik Hiyerarşi Süreci yöntemi kullanılmıştır. Bulgular, "kamu kurum ve yetkilileri" ile ilişkilerin en önemli ana boyut olduğunu, "diğer kişi-kurum-dernek, sivil toplum kuruluşları" ile ilişkilerin ise "diğer işletmelerin yöneticileri" boyutundan nispeten daha düşük bir öneme sahip olduğunu göstermektedir.