MUSTAFA VURAL, YAŞAR ÇORUH, METİN BAYRAM

ORTAÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİNİN SALDIRGANLIK DÜZEYLERİNİN BELİRLENMESİ

Bu araştırma ağrı ilinde 2017-2018eğitim öğretim yılında eğitim gören ortaöğretim öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin farklı demografik değişkenler açısından belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada, gerek eğitim gerekse de spor bilimleri alanlarında yaygın olarak kullanılan görgül (gözleme dayalı) araştırma modellerinden “Tarama Modeli” kullanılmıştır. Araştırmanın örneklem grubunu ağrı ilinde ortaöğretimde eğitim gören 166 kız, 122 erkek toplamda 288 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Kocatürk (1982) tarafından geliştirilen “Saldırganlık Envanterinden” yararlanılarak Tuzgöl (1998) tarafından geliştirilen “Saldırganlık Ölçeği” ve araştırmacı tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizinde, İki bağımsız değişken ile saldırganlık düzeyi arasındaki ilişkiyi belirlemek için Independent- Samples T testi ve ikiden fazla değişken ile saldırganlık düzeyi arasındaki ilişkiyi belirlemek için ise One-Way Anova testi yapılmıştır. Araştırmada analizler için elde edilen sonuçlar 0.05 anlamlılık düzeyinde yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda, öğrencilerden 260’nın spor yaptığı, 28 öğrencinin ise sporla ilgilenmediği spor yapan öğrencilerin çoğunluğunun atletizm, basketbol ve futbol branşları ile ilgilendikleri sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin çoğunlukla haftada 1 saat ve altı spor yaptığı aynı zamanda eğlence amaçlı spor yaptıkları belirlenmiştir. Demografik özellikler incelendiğinde, cinsiyet, spor yapma durumu, spor branşı ve spor sürelerinde anlamlı düzeyde farklıların olduğu, sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Spor, Saldırganlık, Eğitim, Beden Eğitimi, Şiddet.

PDF

___

Alp, M., Eraslan M.,Atay, E., Özmutlu İ. (2014). Düzenlispor yapan ve yapmayan çocuk- ların sosyo-demografik özelliklerine göre saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Kafkas Üniversitesi, e – Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1 (1), s. 2-3
Beşkat, M. (2016). Futbol seyircilerinin empatik eğilimleri ile sporda saldırganlık ve şid- det düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Şanlıurfa ili örneği).Beden Eği- timi ve Spor Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, 85 sayfa, Kütahya, (Doç. Dr. Çetin Özdilek).Dumlupınar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Bostan, G. ve Kılcıgil, E. (2008). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencisi olan ve olmayan Ankara Üniversitesi öğrencileri saldırganlık boyutları. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi.5 (3), 133-140.
Budak, S. (2000). Psikoloji sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Can, A.(2014). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. (2. Baskı) Anka- ra: Pegem Akademi.
Çelik, H. (2006). Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin saldırganlık tepkileri bağlanma tarzları ve kişiler arası şemalarının incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Eğitim Bil. Enstitüsü. Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
Çilenti, M. (1984). Eğitim teknolojisi ve öğretim. Ankara: Kadıoğlu Matbaası.
Dervent, F. (2007). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri ve sportif aktivitelere katı- lımla ilişkisi, Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi, Eği- tim Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı.
Dervent, F.,Arslanoglu, E., Senel, O. (2010). Agressivitylevel of thehighschoolstudentsandrelationwiththeirparticipationtosportactivities (sample of istanbul) International Journal of Human Sciences. 7,521-33.
Eripek, S.,(1993). Spor psikolojisi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Galata, M.R. (2017). Sporcularda testosteron ve serotonin düzeyleri ve saldırganlık ilişki- si, Yüksek Lisans Tezi, Samsun: On dokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Gill, DL. Williams L. (2008). Psychologic ald ynamics of sport and exercise. (3rd ed.), North America: Human Kinetic Yayınevi.
Güner, A. (2006). Lise öğrencilerinde stres başa çıkma ve dini başa çıkma, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya: Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı.
İkizler, C, Karagözoğlu, C. (1997). Sporda başarının psikolojisi, İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
Kırımoğlu, H.,Kepoğlu, A., Dereceli, Ç., Parlak, N. ve Tozoğlu, E., (2009). İlköğretim 2. kademe öğrencilerinin atılganlık düzeylerinin spora katılmaları bakımından incelenmesi. Ergen Günleri Kongresi, 11(1), 7-15.
Kiper, İ. (1984). Saldırganlık türlerinin çeşitli ekonomik, sosyal ve akademik değişkenler- le ilişkisi, Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara üniversitesi. Eğitim fakültesi.
Kocatürk, R. (1982).Saldırganlık güdüsünün spor ve eğitim alanında meslek seçimine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara üniversitesi, Eğitim fakültesi.
Kurtyılmaz, Y. (2005). Öğretmen adaylarının saldırganlık düzeyleri ile akademik ba- şarıları iletişim ve problem çözme becerileri arasındaki ilişkiler. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
Tiyaki, Ş. (1996). Spor yapan bireylerin saldırganlık düzeylerinin belirlenmesi. Yayım- lanmamış Yüksek Lisans Tezi, Mersin: Mersin üniversitesi, Sosyal bilimler ens- titüsü.
Tutkun, E., Güner, B. Ç., Ağaoğlu, S. A., & Soslu, R. (2010). Takım sporları ve bireysel sporlar yapan sporcuların saldırganlık düzeylerinin değerlendirilmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 1(1), 23-29.
Tuzgöl, M. (1998). Ana-baba tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri- nin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Cengiz, R. (2004). Futbol antrenörlerinin saldırganlık türleri ve şiddet olaylarına bakış açıları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.