KASVETLİ İKTİSAT BİLİMİNE FARKLI BİR BAKIŞ: PIERO SRAFFA’NIN ORTODOKS İKTİSAT KURAMI ELEŞTİRİSİ

Neoklasik Paradigma, iktisat öğretisinde geleneklere ve genel kabul görmüş uygulamalara dayanan Ortodoks düşüncenin temelini oluşturmaktadır. Bu çalışmada Neoklasik paradigmanın “iktisadı” kasvetli bir bilim olarak nitelendirilmektedir. İlk kez 1849 yılında İskoçyalı tarihçi Thomas Carlyle tarafından iktisat için kullanılan “kasvetli bilim” tanımlaması çalışmada Neoklasik paradigmanın karmaşık, çelişkili, anlaşılmaz ve gerçeklerden soyut olmasının bir eleştirisi olarak kullanılmaktadır. Bir asrı aşkın bir süredir iktisat öğretisinde hakimiyetini sürdüren Neoklasik paradigmaya yöneltilen ciddi eleştiriler bu nitelendirmenin nedenidir. Matematiği iktisadi olayları açıklamada araç değil amaç haline getirmesi, iktisadın toplumsal, kurumsal ve tarihsel yönünü ihmal etmesi, ütopik tam rekabet piyasası varsayımlarına bağlılığı, karar alma sürecinde risk ve belirsizlikleri göz ardı etmesi bu eleştiriler arasındadır. Bu bağlamda Neoklasik paradigmanın günümüz iktisadi sorunlarına çözüm üretememesi ve iktisadi gerçeklikten uzaklaşmış olması yadsınamaz bir gerçektir. Bu çalışmanın temeli yirminci yüzyılda yaşamış iktisadi düşünce tarihinin en önemli kuramcılarından biri İtalyan iktisatçı Piero Sraffa’nın Alfred Marshall özelinde Neoklasik paradigmanın eleştirisidir.

A Different Vıew to Dismal Economic Science: Piero Sraffa’s Orthodox Economic Theory Criticism

Neoclassical paradigm underlies orthodox idea that is based on traditions and accepted applications in the economics discipline. In this paper ‘’economics’’ of neoclassical paradigm is characterized as the dismal science. The concept of ‘’dismal science’’ that was first used by Scottish historian Thomas Carlyle in 1849 was used in this research as a critique of being Neoclassical paradigm complex, contradictory, incomprehensible and abstract than the realities. The series critiques that are directed to the Neoclassical paradigm which has maintained its dominance in the economy discipline over a century is the reason for this characterization. Some of these critiques are as follows; making mathematics an end rather than a means to explain economic events; neglecting the social, institutional and historical side of the economics; loyalty to the assumptions of utopian perfect competition market; ignoring the risk and uncertainties in the decision-making process. It is a stubborn fact within this framework that the Neoclassical paradigm cannot find a solution for modern economic problems and moves away from economic reality. The foundation of this research was to criticize the Neoclassical paradigm of Italian economist Piero Sraffa (one of the most important theoreticians of economic thought in the twentieth century) in terms of Alfred Marshall.

PDF

___

Akdere, Ç. (2016a). Cambridge sermaye tartışmalarına tanıklık etmek, Web:http://www. iktisadiyat.com/2016/08/08/cambridge-sermaye-tartismalarina-taniklik-etmek- 14/ adresinden 20 Temmuz 2018’de alınmıştır.

Akdere, Ç. (2016b). Cambridge sermaye tartışmalarına tanıklık etmek. Web:http://www.iktisadiyat.com/2016/08/08/cambridge-sermaye-tartismalarina- taniklik-etmek-14/ adresinden 20 Temmuz 2018’de alınmıştır.

Bocutoğlu, E. (2016). İktisadi düşünceler tarihi. Bursa: Ekin Yayınevi.

Bortis, H. (2002). Piero Sraffa and the revival of classical political economy. Journal of Economic Studies, 74-89.

Eğilmez, M. (2018). Tarihsel süreç içinde dünya ekonomisi. İstanbul: Remzi Kitapevi.

Orhan, O.Z. ve Erdoğan, S. (2013). İktisada giriş. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.

Kurz, H. D. (2010). Piero Sraffa'nın siyasal iktisada katkıları. Piero Sraffa (s. 11-35) içinde, Malların mallarla üretimi iktisat kuramının eleştiriye açış (Çev. Ü. Şenesen), İstanbul: Yordam Kitap.

Küçükkalay, A. M. (2010). İktisadi düşünce tarihi. İstanbul: Beta Yayınları.

Lunghini, G. (2016). Piero Sraffa: la critica e la reazione. Accademia Nazionale dei Lincei.

Özel, H. (2011). Sraffa ve Marx: Düşman kardeşler? . “Zor zamanlarda iktisat II: Quo vadis oeconomia” Sempozyumu. Ankara.

Pollitt, B. H. (1988). The collaboration of maurice dobb in sraffa's edition of ricardo. Cambridge Journal of Economics, 55-66.

Potier, J.-P. (2005). Piero sraffa, unorthodox economist (1898-1983): A Biographical Essay . Routledge.

Roncaglia, A. (2000). Piero Sraffa, his life, thought and culturel heritage. London: Routledge.

Roncaglia, A. (2009). Great thinkers in economics. palgrave macmillan.

Rosselli, A. (2006). Sraffa and the Marshallian tradition european Jounal of the History of Economic Thought, 403-423.

Schefold, B. (2004). Mr Sraffa on joint production and other essays. Routledge.

Signorino, R. (2000). Method and analysis in piero sraffa's 1925 critique of marshallian economics. European Journal of the History of Economic Thought, 7(4), 569- 594.

Sinha, A. (2016). A revolution in economic theory, the economics of pierro sraffa. Palgrave Macmillan.

Sraffa, P., & Dobb, M. (2004). The Works and Correspondence of David Ricardo, On the Principles of Political Economy and Taxation . Liberty Fund.

Tonak, E. A. (2010). Yarım yüzyılın sınavında Sraffa. Web: http://www.eatonak.org/bilgiekpol/ styled-4/index.html adresinden 8 Ağustos 2018 tarihinde alınmıştır.

Vernengo, M. (2013). Sraffa and the Marshallian System. Web: http://nakedkeynesianism. blogspot.com/2013/03/sraffa-and-marshallian-system.html adresinden 16 Haziran 2018 tarihinde alınmıştır.