Ayhan AYDIN, Şengül UYSAL, Yılmaz SARIER

Sosyoekonomik ve sosyokültürel değişkenler açısından PISA matematik sonuçlarının karşılaştırılması

Bu makalenin amacı, sosyoekonomik ve sosyokültürel değişkenler açısından PISA matematik sonuçlarının karşılaştırılmasıdır. Bu bağlamda, Türkiye ve en başarılı beş OECD ülkesinin (Finlandiya, Kore, Hollanda, Japonya ve Kanada) sınav sonuçları ve başarı veya başarısızlığa neden olabilecek bazı değişkenler karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Betimsel modelin kullanıldığı bu çalışmada veriler, PISA bulgularının analiz edildiği yayınlardan ve veri tabanlarından (MEB, 2008, 2009; OECD, 2007, 2008; PISA, 2009) elde edilmiştir. Yapılan inceleme sonucunda, Türkiye’nin matematik alanında başarısının, incelenen beş ülkenin ve OECD ülkelerinin ortalamasının çok gerisinde olduğu anlaşılmıştır. Elde edilen bulgular, Türk Eğitim Sistemi’nin, en temel eğitsel amaçları arasında yer alması gereken ve ilgili mevzuatta belirtilen etkin düşünme, algılama, iletişim kurma ve problem çözme yeteneği gelişmiş bireyler yetiştirmekten uzak olduğunu göstermiştir. Türkiye’de bütçeden eğitime ve araştırmaya ayrılan payın, öğrenci başına yapılan harcama düzeyinin ve kişi başına düşen ulusal gelirin oldukça düşük olduğu belirlenmiştir.

The Comparative assessment of the results of PISA mathematical literacy in terms of socio-economic and socio-cultural variables

The aim of this study is to evaluate the results of PISA mathematical literacy in terms of socio-economic and socio-cultural variables. In this context, the exam results of Turkey and the highest performing five participating OECD countries (Finland, Korea, Holland, Japan and Canada) and the variables affecting the state of success or failure were compared and analyzed. In this descriptive study, the data were gathered from publications in which results of PISA are analyzed and the related websites (MEB, 2008, 2009; OECD, 2007, 2008; PISA, 2009). Results of this study suggest that the success of Turkey on mathematical literacy is much lower than the countries previously named and the other participating ones. The results also show that, Turkish education is unable to educate individuals who have the abilities of effective thinking, problemsolving with communicative talents that are also known as the basic educational purposes of this system. It is obvious that the parted amount of budget for education and research, the expenses for each student and national income per head in Turkey are considerably low.

PDF

___

Acar, O. (2008). PISA Sonuçları Işığında Türkiye’nin Rekabet Gücünün Değerlendirilmesi. Erişim Tarihi: 30.04.2009 www.tepav.org.tr/tur/admin/dosyabul/upload/Politika_notu_ozan_acar.pdf
Anıl, D. (2009). Uluslararası Öğrenci Başarılarını Değerlendirme Programı (PISA)’nda Türkiye’deki Öğrencilerin Fen Bilimleri Başarılarını Etkileyen Faktörler. Eğitim ve Bilim Dergisi. 34(152), 87-100.
Aydıner, A. (2006). Avrupa Birliğine Giriş Sürecinde Avrupa Birliği Eğitim Politikaları ve Türk Eğitim Sistemine Yansıması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Berberoğlu, G. ve Kalender, İ. (2005). Öğrenci Başarısının Yıllara, Okul Türlerine, Bölgelere Göre İncelenmesi: ÖSS ve PISA Analizi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 22 (4), 21-35.
Çalışkan Maya, İ. (2004). AB Sürecinde Türkiye ile AB Ülkeleri Eğitim İstatistiklerinin Karşılaştırılması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Güz, 4(4).
Dinçer, M. A. ve Kolaşin, G. U. (2009). Türkiye’de Öğrenci Başarısızlığında Eşitsizliğin Belirleyicileri. Eğitim Reformu Girişimi, İstanbul: Sabancı Üniversitesi. Dünya Bankası Eğitim Raporu (2006). Türkiye-Eğitim Sektörü Çalışması. Rapor No. 32450-TU.
Gedikoğlu, T. (2005). Avrupa Birliği Sürecinde Türk Eğitim Sistemi: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 1, Sayı 1.
Gök, F. (2004). Eğitim Hakkı: Türkiye Gerçeği. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya
Gültekin, M. (2007). Dünyada ve Türkiye’de İlköğretimde Yönelimler. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 2.
İçer, M. M. (1997). Türkiye’de Eğitim Sisteminin Genel Amaçları ve Temel Eğitim İlkelerinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
MEB, (2008). PISA: Uluslararası Öğrenci Başarılarını Değerlendirme Programı. Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü, E bülten.
MEB, (2009). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı. http://earged.meb.gov.tr/arasayfa. php?g=83 adresinden 05.02.2009 tarihinde indirilmiştir.
PISA, (2009). PISA Country Profiles. (Erişim tarihi: 30.04.2009) http://pisacountry.acer.edu.au/ index.php
Polat, S. (2009). Türkiye’deki Eğitim Politikalarının Fırsat Eşitsizliği Üzerindeki Etkileri. DPT Uzmanlık Tezi. Yayın No: 2801. Ankara.
OECD, (2007). PISA 2006, Science Competenties for Tomorrow’s World, Vol. 1. Paris: OECD Publications.
OECD, (2008). Education at a Glance, OECD Indicators. (Erişim tarihi: 30.04.2009) www.oecd.org/ edu/eag2008
Tomul, E. (2008). Türkiye’de Ailenin Sosyoekonomik Özelliklerinin Eğitime Katılım Üzerinde Göreli Etkisi. Eurasian Journal of Educational Research, 30, 153-168.
Yıldırım, K. (2009). Uuslararası Öğrenci Değerlendirme Programı (PISA) 2006 Yılı Verilerine Göre Türkiye’de Eğitimin Kalitesini Belirleyen Temel Faktörler. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.