Düşünme eğitimi programının impulsif özellikli öğrenme güçlüğüne sahip çocukların bilişsel stillerine etkisi

Bu araştırma öğrenme güçlüklü impulsif çocuklara verilen düşünme eğitimi programının impulsif bilişsel stil üzerinde etkili olup olmadığını belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Öntest-sonttest kontrol gruplu deneysel desenin kullanıldığı araştırmanın çalışma evrenini, Konya-Selçuklu İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı Ertuğrul Gazi İlköğretim Okulu 3.sınıfına devam eden 180 çocuk oluşturmuştur. Araştırmanın çalışma grubu ise bu çocuklar arasından seçilen 10’u deney ve 10’u kontrol grubu olmak üzere toplam 20 çocuktan oluşmuştur. Araştırmada kullanılan düşünme eğitimi programı araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak ‘Benzer Şekilleri Eşleştirme Testi-20 (BŞET-20)’ kullanılmıştır. Araştırma verileri “Mann-Withney- U testi” ve “Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi” kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, düşünme eğitimi alan deney grubu çocukların hata sayılarının azaldığı düşünme sürelerinin ise uzadığı belirlenmiştir.

An effectiveness of thinking training program on cognitive styles of children with learning difficulties

In this research, the effects of reflectivity traning program on impulsive cognitive style of children with learning difficulties are examined. The research methods included the two groups- experimental and control groups. In this research, the universe of this study is consisted of 180 children who are enrolled as third grade children in Ertuğrul Gazi Primary School in Konya Selcuklu Local Education Authority (LEA).The study group as experimental group (ten children) and control group (ten children) included twenty children as total. The training programme which was used in this research to increase reflectivity was developed by the researchers. As a research instrument, Matching Familiar Figures Test-20 was used to be able to collect the data. For the data analysis, ‘Mann-Withney-U Test’ and ‘Wilcoxon Signed Rank Test’ were used. As a result, a number of errors were decreased and the lenght of latency of experimental group of children were increased.

PDF

___

Bacanlı, H. (2001). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım.
Cairns, F. D. & Cammock, J. (1989). The 20-item matching familiar figures test: Technical data. Unpublished manuscript.
Çeliköz, N., Seçer, Z. & Durak, T. (2008). Suç işleyen ve işlemeyen çocukların düşünme becerileri ve ahlaki yargılarının incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25,335- 350.
Demir, (2005). Okulöncesi ve ilköğretim birinci sınıfa devam eden öğrencilerde özel öğrenme güçlüğünün belirlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Donfrancesco, R., Mugnaini, D. & Dell’Uomo, A. (2005). Cognitive impulsivity in specific learning disabilities. European Child & Adolescent Psychiatry, 14(5), 270-275.
Epstein, M. H., Cullinan, D., & Sternberg, L. (1977). Impulsive cognitive tempo in severe and mild learning disabled children. Psychology in the Schools, 14 (3), 290-293.
Esen, A. & Çifci İ. (1998). Sınıf öğretmenlerinin öğrenme yetersizliği ile ilgili bilgilerinin belirlenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 95-101.
Finch, A. J. Jr. & Spirito, A. (1980). Use of cognitive training to change cognitive processes. Exceptional Education Quarterly, 1, 31-39.
Fink, A. D. & McCown, W. G. (1993). Impulsivity in children and adolescents: Measurement, causes and treatment. In W. G. McCown, J. L. Johnson & M. B. Shure (Ed.), The Impulsive Client: Theory, Research and Treatment (pp. 279–308), Washington DC. American Psychological Association.
Garcia, J. N. & Caso-Fuertes, A. M. (2007) Effectiveness of an improvement writing program according to students' reflexivity levels. The Spanish Journal of Psychology, 10(2),303-13.
Gargallo, B. (1993a). PIAAR. Programa De Intervencion educativa para Aumentar la Atencion y la reflextividad. Madrid, TEA.
Gargallo, B. (1993b). Basic variables in reflection-impulsivity: A training programme to increase reflectivity. Europen Journal of Psychology of Education, 8(2),151-167.
Güzel Özmen, R. (2008). Öğrenme güçlüğü olan öğrenciler. İ. H. Diken (Ed.), Özel eğitime gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim (ss.334-367), Ankara: PEGEM Akademi.
Harrison, A. W. & Rainer Jr., R. K. (1992). The influence of individual differences on skill in end user computing. Journal of Management Information Systems, 9(1), 93-111.
Jelsma, O. & Van Merrienboer, (1989). Contextual interference interactions with reflection impulsivity. Perceptual and Motor Skills, 68,1055-1064.
Kagan, J., Rosman, B.L., Day, D., Albett, J. & Phillips, W. (1964). Information processing in the child: Significance of analytic and reflective attitudes. Psychological Monographs: General and Applied, 78,1- 37.
Kagan, J. (1966). Reflection-impulsivity: the generality and dynamics of conceptual tempo. Journal of Abnormal Psychology, 71, 17–24.
Kırcaali-İftar, G. (2002). Ögrenme Güçlükleri. S.Eripek (Ed.), Özel Eğitim (ss.57-68), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Marks, A. (2007). Relationships between cognitive styles and levels of aggression in preschool children. http://www.unt.edu/honors/eagelefeather/2005_Issue/Marks.shtml internet adresinden Kasım 2007’de alınmıştır.
Messer, S. (1970). Reflection-impulsivity: Stability and school failure. Journal of Educational Psychology, 61, 487-490.
Messer, S. B. (1976). Reflection-impulsivity: A review. Psychological Bulletin, 83, 1026-1052.
Learner, K.M. & Richman, C.L. (1994). The effet of modifying the cognitive tempo of reading disabled children on reading comprehension. Contemporany Educational Psychology, 9 (2), 122-134.
Nagle, R. J. &Thwaite, B. C. (1979a). Modeling effects on impulsivity with learning disabled children. Journal of Learning Disabilities, 12 (5), 331-336.
Nagle, R. J. & Thwaite, B. C. ( 1979b) Are learning disabled children more impulsive? A comparison of learning disabled and normal-achieving children on Kagan's Matching Familiar Figures Test. Psychology in the Schools, 16(3), 351–355.
Omizo, M. M. & Williams, R E. (1982). Biofeedback-induced relaxation training as an alternative for the elementary school learning-disabled child. Applied Psychophysiology and Biofeedback, 7(2), 139- 148.
Özdoğan, B. ( 2000). Çocuk ve Oyun Çocuğa Oyunla Yardım. Ankara: Anı yayıncılık.
Özyürek, M. (2005). Öğrenme Güçlüğü Gösteren Çocuklar. A. Ataman (Ed.), Özel Gereksinimli Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş (ss.215-228), Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Swanson H. L. & Hoskyn, M. (1998). Experimental intervention research on students with learning disabilities: A meta-analysis of treatment outcomes. Review of Educational Research, 68, 277-321.
Seçer, Z. (2003). Yoğun düşünme (reflection) eğitimi programının çocukların ahlaki yargılarına etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Sigg, J. M. & Gargiulo, R. M. (1980). Creativity and cognitive style in learning disabled and nondisabled school age children. Psychological Reports, 46(1),299-305.
Soylu, Y. & Soylu, C. (2005). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin kesirler konusundaki öğrenme güçlükleri: Kesirlerde sıralama, toplama, çıkarma, çarpma ve kesirlerle ilgili problemler. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 101-117.
Tatar, E. & Dikici, R.(2008). Matematik eğitiminde öğrenme güçlükleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 5 (9), 183-193.
Tatar, E., Okur, M. & Tuna, A. (2008). Ortaöğretim matematiğinde öğrenme güçlüklerinin saptanmasına yönelik bir çalışma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2), 507-516.
Tok, E. & Sevinç, M. (2012). Düşünme becerileri eğitiminin okul öncesi öğretmen adaylarının yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. Eğitim ve Bilim, 37(164), 204-222.
van Luit, J. E. H. (1987). Teaching impulsive children with arithmetic deficits in special education: A self-instructional training program. European Journal of Special Needs Education, 2 (4), 237-46.
Walker, N.W. (1985). Impulsivity in learning disabled children: Past research findings and methodological inconsistencies. Learning Disability Quarterly, 8(2),85–94.
Yüksel, M.Y. (2012). Öğrenme Güçlüğü Olan Öğrencilerde Biliş ve Dil Özellikleri. H. Sarı (Çev. Ed.) Öğrenme Güçlüğü Olan Bireyler ve Eğitimleri (ss.72-105), Ankara: Nobel yayınları.