KAMU HİZMETİ YAYINCILIĞI, ULUSLARASI YAKLAŞIMLAR VE TÜRKİYE RADYO VE TELEVİZYON KURUMU

Özet kamusal yayıncılığı özetle, kamu hizmeti için ülkenin geneline ve vatandaşların bütününe yönelik, kamu tarafından finanse edilen ve denetlenen, halkın eğitimi, bilgilendirilmesi, olaylardan haberdar edilmesi, bilinçlendirilmesi, eğlenmesi ve hoşça vakit geçirmesini kendisine ilke edinen, özerk, tarafsız, kamu tüzel kişiliği bulunan bir yayıncılık anlayışını ifade etmektedir. Kamu hizmetinin yayıncılığının genel ve özel amacı, kamunun haber alma, kültür, eğitim ve eğlence gereksinimlerini karşılamak olarak görülmekte ve kabul edilmektedir. Bu doğrultuda çalışma kapsamında, kamu hizmeti yayıncılığına uluslarası yaklaşımlar ve bir kamusal yayın organı olarak Türkiye radyo ve televizyon kurumu (TRT) incelenmektedir.

Anahtar Kelimeler:

kamusal yayıncılık, kamu hizmeti, sayısal yayıncılık

PDF

___

Aziz A.(1995). Radyo Ve Televizyon, Yasal Düzenlemeler, AÜ İletişim Fakültesi Basın Yayın Araştırma Ve Uygulama Merkezi Yayınları, N.1 Ankara.
Aziz A.(1999). Türkiye'de Televizyon Yayıncılığının 30 Yılı (1968-1998), TRT Yayını, Ankara.
Aziz A. (2002). Radyo Yayıncılığı, Nobel Yayınları, Ankara.
Çankaya Ö. Türk Televizyonunun Program Yapısı (1968-1985), İstanbul.
Çaplı B. (1995). Televizyon Ve Siyasal Sistem, İmge Kitabevi, Ankara.
Çiftçi A. (1999). Uluslararası Hukuk Açısından Radyo Ve Televizyon Hukuku, Ankara.
Danıştay Onuncu Dairesi, 26.6.2003 Tarih Ve 2003/564 Esas Nolu Kararı.
Görsel-İşitsel Politikalar Konusunda Üst Düzey Çalışma Grubu Raporu. (1998). Sayısal Çağda Avrupa Görsel-İşitsel Politikaları.
Graham A. (2000). The Future Of Communications: Public Service Broadcasting, Balliol College Oxford, June.
Hafızoğulları Z. (1998). “Nasıl Bir TRT Ve Bir Kamu Tüzel Kişisi Olarak TRT’nin Özerkliği Ve Tarafsızlığı Meselesi”, AÜ HF Dergisi, C.47, S.1-4.
http://www.cultsock.ndirect.co.uk/MUHomecshtml/index.html
İlal E. (2001/1). “Türkiye’de Radyo Ve Televizyon Yayınlarına İlişkin Anayasal Ve Yasal Düzenlemeler: Bir Yanlışlıklar Güldürüsü”, İletişim Fakültesi Dergisi, İstanbul: Maltepe Üniversitesi.
Kamu Hizmeti Yayıncılığı Ve TRT (2003). TRT Kurumu Yayını, Ankara.
Karahanoğulları O. (2002). Kamu Hizmeti-Kavram ve Hukuksal Rejim, Turhan Kitabevi, Ankara.
Machet E. Robillard S., (1999). Televizyon ve Kültür - Avrupa’daki Politikalar ve Yasal Düzenlemeler, TRT Yayını Ankara.
Mutlu E. (1999). Televizyon Ve Toplum, TRT Yayını, Ankara.
Objectives, Organization, and Funding of Public Service Broadcasting, (2001/Dec.) IDATE, COE.
Sarmaşık J. (2000). Türkiye’de Radyo Ve Televizyon Düzeni, İstanbul.
Tarakçıoğlu A.A. (2003,13 / 14 Kasım). Yayıncılığın Sayısal Dünyası Ve Kamu Yayıncısı TRT’nin Yeniden Yapılandırılması Zorunluluğu, İletişim Teknolojileri Çalıştayı, Tübitak Feza Gürsey Salonu, Ankara.
Ulusal İletişim Ve Özgürlükler Komitesi – CNCL tarafından 15 Ocak 1987 tarihinde Madde 3’te yer alan 87-1 Sayılı Karar
Yazıcı A.N. (1999). Kamu Yayın Kurumları ve Yeniden Yapılanma, TRT Yayını, Ankara.