1990 SONRASI TÜRKİYE’DE İSLÂMİ KİMLİKTEKİ DÖNÜŞÜM VE MEDYADAKİ YANSIMASI

Türkiye’de 1990 sonrasında meydana gelen toplumsal, siyasal, ekonomik ve kültürel değişimler her alanı olduğu gibi, Siyasal İslâm düşüncesini de etkilemiştir. Bu dönemdeki değişimler İslâmi görüşü savunan kesimin kendisini sorgulamasına neden olmuş ve bu çoğunluğun değişime ayak uydurma çabasına girdiği gözlenmiştir. İslâmi düşünceye yönelik olarak toplumsal yaşantının tüm alanlarında ortaya çıkan bu değişim birden oluşmamış, neo-liberal politikalar ve sağ ideolojideki yeni açılımlarla birlikte, modernleşme çabaları da bu değişim de etkili olmuştur. Bunun sonucunda da, İslâmi düşünce gerek sermaye birikiminde gerek gündelik yaşam tarzında gerekse de tüketim biçiminde hızlı bir farklılaşmaya uğramıştır. 1990’lı yıllarda İslâmi düşünce kendi içindeki sorgulamasını ve kentte varolma çabasını bir yandan mekân diğer yandan da davranış biçimlerindeki değişimle kendini göstermiştir. Bu yeni yapılanmada medyanın kendi içinde de İslâmi kesime seslenen araçlar artmıştır. Bu görüşü savunan entelektüel kimliklerin ve gazetecilerin oluşumu, bunların medyada yer alışı değişimin ana aktörlerinden biri haline gelmelerine yol açmıştır.

Anahtar Kelimeler:

medya, kimlik, siyasal İslâm, iktidar, haber

PDF

___

AKDOĞAN, Y. (1995). “İslâmcı Basın, Yüzyıl Biterken Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, Cilt:11.
AKTAY, Y. (2002). “80’ler ve 90’larda Durum, Türkiye’nin Beden Siyaseti ve Sembolik Kapitalizmi”, Birikim, Sayı:152-153.
ARSLAN, A. (2002). “Değişim, Haz, Özgürlüğü Tüketimin Dünyasında Aramak”, Birikim, Sayı:152-153.
AZAK, U. (2000). “İslâmi Radyolar ve Türbanlı Spikerler”, İslâmın Yeni Kamusal Yüzleri, Nilüfer Göle (Der.), Metis Yayınları, İstanbul.
BALİ, R. N. (2002). Tarz-ı Hayat’tan Life Style’a, Yeni Seçkinler, Yeni Mekânlar, Yeni Yaşamlar, İletişim Yayınları, İstanbul.
BAYRAMOĞLU, A. (2001). Türkiye’de İslâmi Hareket – Sosyolojik Bir Bakış (1994-2000), Patika Yayıncılık, İstanbul.
BORA, T. (1998). Türk Sağının Üç Hali: Milliyetçilik Muhafazakârlık İslâmcılık, Birikim Yayınları, İstanbul.
CİZRE, Ü. (2001). “Egemen İdeoloji ve Türk Silahlı Kuvvetleri: Kavramsal ve İlişkisel Bir Analiz”, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce Kemalizm, Cilt:2, İstanbul.
ÇEMREK, M. (2001). “Gereği Görüşülüp Düşünüldü: FP’nin Temelli Kapatılmasına...”, Tezkire, Yıl:10, Sayı:22.
ÇİĞDEM, A. (2001). Taşra Epiği “Türk” İdeolojileri ve İslâmcılık, Birikim Yayınları, İstanbul.
GÖKMEN, Ö. (2002). “28 Şubat:Bir ‘Batılılaşma’ Restorasyonu mu?”, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce Modernleşme ve Batıcılık, Cilt:3, İstanbul.
GÖLE, N. (2000). İslâm ve Modernlik Üzerine Melez Desenler, Metis Yayınları, İstanbul.
GÜLALP, H. (2003). Kimlikler Siyaseti, Türkiye’de Siyasal İslâm’ın Temelleri, Metis Yayınları, İstanbul.
HELVACI, A. (1999). “Türk Siyasetinde Özensiz Kullanılan Bir Kavram: Muhafazakârlık”, Düşünen Siyaset Sağ Siyaset, Ankara.
KEYDER, Ç. (1996). Ulusal Kalkınmacılığın İflası, Metis Yayınları, İstanbul.
ÖZBUDUN, E. (2003). Çağdaş Türk Politikası-Demokratik Pekişmenin Önündeki Engeller, Ali Resul Usul (Çev.), Doğan Kitapçılık, İstanbul.
Sabah Gazetesi, 15 Ağustos 2003, http://www.sabah.com.tr/15/www/m/p01.html
ÜLSEVER, C. “Ertuğrul Özkök Bana Karışmıyor”, Hürriyet, 30 Eylül 2000.