Resim dersinin oluşturmacı öğrenme yaklaşımı ile uygulamasına yönelik öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi

Bu araştırmanın amacı, Resim Dersi’nin oluşturmacı öğrenme yaklaşımı ile uygulanmasına yönelik öğrencilerin görüşlerini değerlendirmektir. Araştırma Diyarbakır Ziya Gökalp Anadolu Lisesi ve dokuzuncu sınıf öğrencisi otuz dokuz kişi ile sınırlıdır. Araştırma nitel bir çalışmadır. Veriler, araştırmacıların geliştirdikleri açık uçlu sorulardan oluşan görüşme formuna öğrencilerin verdikleri yanıtlardan elde edilmiştir. Elde edilen veriler “içerik analizi” yöntemi ile çözümlenmiştir. Oluşturmacılık; bireyin, konu hakkındaki kendi anlayışını oluşturmasına izin verecek şekilde eğitilmesini öngören bir kuramdır. Bu kuramda öğretmenin amacı bilgiyi doğrudan öğretmek değil, bireyin konuyla ilgili gerçekleri ortaya çıkarmasına yardımcı olmaktır. Araştırmada, “oluşturmacı öğrenme yaklaşımı etkinliklerinin” öğrencilerin dersteki başarılarında etkili olduğu saptanmıştır. Bununla birlikte öğrenciler derste en çok hoşlandıkları an olarak, özellikle grup dinamiği ve belgesel izleme etkinliği ile müze gezilerinin olduğunu ifade ettikleri anlaşılmıştır. Ayrıca derse yönelik düşüncelerinin oluşmasında müzelere gözlem gezisi gerçekleştirmenin ve görerek öğrenmenin etkili olduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, Orta Öğretim Resim Dersi Öğretim Programları’nda oluşturmacı öğrenme yaklaşımı etkinliklerine yer verilmesi önerilmiştir.

Evaluation of students' views in art lessons according to constructivist learning activities

The aim of this study is to evaluate the opinions of students towards constructivist learning activities conducted in art lesson . Thirty-nine samples are selected from Ziya Gökalp Anatolian High School 9th Grade students. This research is a qualitative study. The data was collected from the answers of the students to a questionnaire developed by researchers, which consists open ended questions. The data obtained was construed with “descriptional analysis” method. Constructivism theory forsees that individuals should be educated by allowing to form his or her own understanding about a subject. In this theory the aim of teaching is not direct instruction but helping the indiviual to discover the facts about a subject. In this research it is found that “the techniques of constructivist learning approach” affects the performance of the students in the classroom. Additionally It is understood that students have expressed the most

PDF

___

Burden, P. R. & D. M. Byrd (1999). Methods For Effective Teaching. Second Edition, USA. Ally And Bacon A Viacom Company.
Buyurgan, S. (2002). Programlı Bir Müze Ziyareti ve Sonra-sında Uygulama Örneği. Gazi Üniversitesi I. Sanat Eğitimi Sempozyumu, 08-10 Mayıs 2002. 105-118. Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları.
Buyurgan, S. (2004). Effective Learning at the Museum. Journal of Cuhural Reseach in Art Education, USA (USSEA), (22), 99-115.
Brooks, M. G. & J. G. Brooks (1999). To Courage to be Constructivist. Educational Leadership. 57, (3), 18-24.
Gürkan, T. (2004). İlköğretim II. Kademe Eğitiminde Müze Eğitiminin Önemi Üzerine Araştırma (Bursa Örneğinde). Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayın-lanmamış Yüksek Lisans Tezi).
Kırışoğlu, O. T. (2002). Sanatta Eğitim, Görmek, Öğrenmek, Yaratmak. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Julias, A, J. (2000). A Qualitative Study of the Beliefs And Practices of a Group of Effective Middle School Teachers With Respect to Constructivist Learning and Teaching Environment. Submitted in Partial Fulfillment of The Requirements for The Degree Doctor of Education. School of Education, Duquesne University, December.
Mercin, L. (2006). Resim Dersini Müze Kaynaklı Oluşturma-cı Öğrenme Yaklaşımına Göre Hazırlanmış Etkinliklere Göre Uygulamanın Erişiye, Kalıcılığa ve Tutuma Etkisi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
Olssen, M. (1996). Radical Constructivism and its Failing: Anti-realism and individialism. British Journal of Educational Studies, 44 (3), 275-295.
Özkan, B. (2001). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamlarında Özgün Etkinlik ve Materyaller Kullanmanın Etkililiği. Anka-ra: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora Tezi).
Rayala, M. (1995). A Guide To Curriculum Planning In Art Education. Second Edition. Wisconsin: Wisconsin Department Of Public Instruction Madison.
Riviere, G. H. (1962). Stage Gegional D’etudes De I’unesco Sur Le Role Educatif Des Musees. (Çev. S. İnal).
Mant, S. (2007). Desen Eğitiminde Yapılandırmacı Öğrenme Uygulamalarının Etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi).
Ülgen, G. (2001). Kavram Geliştirme: Kuramlar ve Uygula-malar. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Vrasidas, C. (2000). Constructivism Versus Objectivism: Implications For Interaction, Course Design, And Evaluation İn Distance Education. International Journel Of Educational Telecominicationas, 6, (4), 339-362.
Varış, F. (1988). Eğitimde Program Geliştirme “Teoriler ve Teknikler”. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, No: 157, 4. Baskı.
Demirel, Ö. (2000). Planlamadan Uygulamaya Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem A Yayınevi. 2. Baskı.
M.E.B. (2008). Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. Öğretmen-ler Portali. http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdownload&cid=23 (Erişim Tarihi: 14.03.2008).
Çakır, İ. (1997). Sanat Eğitiminde Yaratıcı Dramanın Yeri. (Yay. Haz: M. Çileli). 2-3 Mayıs 1997. 79-101. Kayseri: Türk Eğitim Derneği XV. Öğretim Toplantısı. Türk Eğitim Derneği Öğretim Dizisi No:15.
Komisyon (2007). İlköğretim Sanat Etkinlikleri Dersi (1-8 Sınıfla) Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.