Stratejik yönetim ve örgüt kültürü:İlişkiselbir analiz

Günümüzde gittikçe artan rekabet ortamında örgütlerin daha stratejik düşünmek ve davranmak zorunda oldukları bir gerçektir. Böylesi bir zorunluluk stratejik yönetimi günümüzün en önemli yönetim tekniklerinden biri haline getirmiştir. Günümüzün vazgeçilemez yönetim tekniklerinden biri haline gelen stratejik yönetime bu çalışmada örgüt kültürü ile varolduğu iddia edilen ilişki perspektifinden bakılmaktadır. Böylesi bir bakış açısı faydalıdır çünkü, başarı sıklıkla stratejilerin örgüt kültürü ile desteklenmesinin derecesine bağlıdır. Şayet bir örgütün stratejileri değerler, inançlar, ritüeller, seremoniler, hikayeler, semboller, dil ve kahramanlar gibi kültürel ürünler tarafından destekleniyorsa o örgütte benimsenen stratejilerin uygulamaya geçirilmesi hem kolay olacak hem de kısa bir sürede sonuca ulaşılabilecektir. Oysaki stratejileri destekleyen bir örgüt kültürü yoksa o örgütte hem stratejilerin benimsenmesi hem de uygulanmaya konulması zor hatta örgüte zarar verici bir nitelikte olacaktır.

Today in the increasingly competitive environment, organizations need to more strategic thinking and acting that is a fact. Such a requirement of the strategic management of our day have made one of the most important management techniques. One of today's management techniques has become indispensable to the strategic management of this work exist in the organization culture is alleged relationship from the perspective look. Such a perspective is useful because often the success of strategy depends on the degree of organization culture and be supported. If an organization's strategies, values, beliefs, ritual and ceremony, symbols, language and cultural heroes, such as products, supported by the organization adopted the strategies of implementation and will be easy and in a short period of time results will be available. Or an organization that supports the strategies whereas culture in the organization and implementation of strategies to adopt and even difficult to put in a qualification would be damaging to the organization.

___

  • Arşiv Kaynakları
  • Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA). Mühimme Defteri (MD). No: 57. Hüküm: 622-673 Aralığı.
  • Makale ve Kitaplar
  • AKDAĞ, M. (1964) . "Celali İsyanlarından Büyük Kaçgunluk 1603-1606" . Tarih Araştırmaları Dergisi , II/2-3: 1-50.
  • ALTUNAN, S. (2002). "Menzilhâneler" . (Ed:Salim Koca, Kemal Çiçek, Hasan Celal Güzel). Türkler . 10: 913-919.
  • ALTUNAN, S. (2006). "XVII. Yüzyıl Sonlarında İstanbul- Edirne Arasındaki Menziller ve Bazı Menzilkeş Köyler". Tarih Araştırmaları Dergisi , C. 35, 39: 75-99.
  • ALTUNAN, S. (2005) "XVIII. Yüzyılda Silistre Eyaletinde Haberleşme Ağı". OTAM , 18: 1-20.
  • ALTUNDAĞ, Ş. (1997). "Osman III". İslam Ansiklopoedisi. 9: 448-450.
  • ANTONOV, A. (2002). "Bulgar Topraklarında Kurulan Menzil Sistemi'nin Organizasyonu (XVI. ve XVIII. Yüzyıllar)" . (Ed:Salim Koca, Kemal Çiçek, Hasan Celal Güzel). Türkler . 10: 927-934.
  • AYDINER, M. (Erişim: 10 Nisan 2009). "'Sinek Sözüyle İş Yapan Padişahın Hali' Yada Karaman Valisi Darendeli Sarı Abdurrahman Paşa İsyanı". http://www.sosyalbil.selcuk.edu.tr/ , 785-796.
  • BARKEY, K. (1999). Eşkiyalar ve Devlet. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.
  • CEZAR, M. (1965). Osmanlı Tarihinde Levendler. İstanbul: İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi.
  • ÇINAR, H. (1999). "Osmanlı-Ulak Menzilhane Sistemi ve XVIII. Yüzyılın İlk Yarısında Antep Menzilleri". (Ed: Kemal Çiçek). Osmanlı Ansiklopedisi 3: 627-637.
  • CHOPİN, J. M. (1956). Provinces Danubiennes et de Tous Les Peuples Roumanies. Paris: Firmin Didot Preres.
  • DEVİLLİOĞLU, Ferit (1992), Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat, 10. Basım. Ankara: Aydın Kitabevi, s. 957.
  • DOĞRU, H. (2000). XIII. ve XIX. Yüzyıllar arasında Rumeli'de Sağ Kolun Siyasi, Sosyal, Ekonomik Görüntüsü ve Kozluca Kazası. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yay.
  • FAROQHİ, S. (Feb. 1985). "Civilian Society and Political Power in The Ottoman Empire: A Report on Research in Collective Biography (1480-1830)". International Journal Middle East Studies, Vol.17 No.1 : 109-117.
  • GRİSWOLD, William J. (2000), Anadolu’da Büyük İsyan. (Çev. Tansel Ülkün) İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.
  • HALAÇOĞLU, Y. (2002). Osmanlılarda Ulaşım ve Haberleşme (Menziller). Ankara: PTT Genel Müdürlüğü.
  • HEYWOOD, C. (1999). "Osmanlı Döneminde Via Egnatia: 17. Yüzyıl Sonu ve 18. Yüzyıl Başında Sol Koldaki Menziller". (Ed: E. A. Zachariadou) Sol Kol Osmanlı Egemenliğinde Via Egnatia (1380-1699).
  • İZZET SAK, C. Ç. (2009). "XVII. ve XVIII. Yüzyıllarda Osmanlı Devleti'nde Menziller ve Fonksiyonları: Akşehir mezilleri Örneği". http://www.turkiyat.selcuk.edu.tr/pdfdergi/s16/sak.pdf .
  • KRAMERS. J.H. (1995). "Othman III". The Encyclopedia of İslam. VIII: 182-183.
  • KUNT, M. (1978). Sancaktan Eyalete 1550-1650 Arasında Osmanlı Ümerası ve İl İdaresi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yay.
  • ÖZKAYA, Y. (1994). Osmanlı İmparatorluğu’nda Âyânlık. Ankara:TTK.
  • PAKALIN, M. Z. (1971). Tarih Deyimleri ve Terimleri Sözlüğü. İstanbul: MEB.
  • SARICAOĞLU, F. (2007). "Osman III". Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 33: 456-459.
  • SERTOĞLU, M. (1958). Resimli Osmanlı Tarih Ansiklopedisi. İstanbul: İskit Yay.
  • SUGAR, P. F. (1993). Southeastern Europe Under Ottoman Rule, 1354-1804. Washington: University of Washington Press.
  • SÜREYYA, M. (1996). Sicill-i Osmanî. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.
  • ŞENTÜRK, H. (2002). "Osmanlı devleti'nin Ulaşım Teşkilatı ve Yol Sistemine Genel Bir Bakış". (Salim Koca, K. Hasan Celal Güzel, Kemal Çiçek). Türkler . 10: 904-912.
  • TEPLY, KARİ, B. S. (1969). "Nemçe İmparatorlarının İstanbul'a Yolladığı Elçi Heyetleri ve Bunların Kültür Tarihi Bakımından Önemli Tarafları". http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/18/836/10604.pdf , 248-268.
  • TÜRKMEN, M. N. (2009). "XVII. Yüzyıl Sefer Menzillerinin Ekonomik Yönü ve Esnafın Katkısı". http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/18/30/218.pdf .
  • UZUNÇARŞILI, İ. H. (1988). Osmanlı Devlet Teşkilâtından Kapıkulu Ocakları I. Ankara: TTK.
  • UZUNÇARŞILI, İ. H. (1988). Osmanlı Tarihi. IV/II. Ankara: TTK.
  • ÜNAL, T. (1958). 1700'den 1958'e Kadar Türk Siyasi Tarihi. Ayyıldız Matbaası.
  • VEINSTEIN, G. (1999). "Avlonya (Vlora): 16. Yüzyılın İkinci Yarısında Via Egnatia'da Bir Menzil". Sol Kol Osmanlı Egemenliğinde Via Egnatia (1380-1699 . (E. A. Zachariadou). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.
  • YILMAZ, S. (1994). "Boğdan Voyvodası Ligor Aleksandır Gika'nın Ölümü (1777)". XII. Türk Tarih Kongresi 12-16 Eylül 1994 Kongreye Sunulan Bildiriler III. Ankara: TTK.