Konu gotik edebiyat olunca akla ilk gelen şey korkutucu mekânlar, karakterler ve gizemli olaylardır. Müthiş bir korku teması üzerine kurulmuş olan bu edebiyat türünde kullanılan mekânlar; şatolar, mahzenler, mağaralar, mezarlıklar ve bunlar gibi korku uyandıran yerlerdir. Gotiği, diğer edebi türlerden farklı kılan ise karakterleridir. Bu eserlerde vampirler, ölüler, canavarlar, yaratıklar, hortlaklar gibi doğaüstü varlıklar önemli bir yer tutmaktadırlar. Gotik edebiyatta korku ve merak birbirine doğru bir şekilde işlenip anlatımı akıcı ve sürükleyici kılar. Batı edebiyatı bağlamında bu tarzdaki ilk eserlerin 18. yüzyıl Aydınlanma Hareketine karşı yazıldığı ve ilk örneklerin bu zamandan sonra oluşturulduğu düşünülmektedir. Bu edebiyatın ilk örneğinin ünlü İngiliz yazar Horace Walpole tarafından kaleme alınan Otranto Şatosu adlı eser olduğu düşünülmektedir. Bu eser o zamana kadar ele alınmış olan diğer tüm eserlerden farklıdır. Bu eserle birlikte alışılagelmiş olan tüm zaman, mekân, karakter algıları yıkılmıştır. İlk ortaya çıktığı yıllarda büyük yankı uyandıran ve günümüzde edebiyat dünyasında çok önemli bir yere sahip olan bu eserin karakterleri devasa boyutlara ulaşabilen bir hayalet, iktidar hırsına kapılmış bir prens, bu prensin hasta oğlu ve şatonun asıl varisi olan genç köylüdür. Daha önce genellikle mimaride kullanılan gotik tarz bu eserle Batı edebiyatına ilk adımını atar. Batı edebiyatına ilk adımını atar diyoruz, zira bu edebiyat Doğuda çok daha öncesinde kendine yer bulmuştur. İlk gotik eserlerin Batıda ortaya çıktığı düşüncesi Hint edebiyatının yeterince incelenmemesinden kaynaklanmaktadır. Yazım tarihi tam olarak bilinememekle birlikte 11. yüzyıla tarihlendirilen Vetālapañçaviṃşati (Hortlağın Yirmi Beş Öyküsü) adlı eser gotik türün tüm özelliklerine sahiptir. Cesur bir kral, bilge bir hortlak ve açgözlü bir ermiş arasında geçen olayları konu edinen eserde mekân olarak saray, mezarlık ve kurban töreni alanı yer almaktadır. Korku, tekinsizlik ve merak gibi duygular bu eserde ustaca bir arada kullanılmışlardır. Bu çalışma, gotik edebiyatın ve bu edebiyat türünün tanımı, tarihi ve örnekleri ile ilgilidir. Ayrıca, gotik denilince akla ilk neyin geldiği, bu edebiyat türüyle birlikte kullanılan mekânların ve karakterlerin yapısı gibi önemli unsurlar bu çalışmanın konusudur. İngiliz edebiyatından Otranto Şatosu ve Hint edebiyatından Vetālapañçaviṃşati adlı eserler bu çalışmada karşılaştırmalı bir biçimde ele alınmıştır. 

The things first that come into minds are scary places, characters and mysterious events when it comes to gothic literature. The places used in this literary genre, which was founded on a great theme of fear are castles, cellars, caves, cemeteries and so on. What makes gothic different from other literary genres is its characters. Supernatural beings such as vampires, dead, monsters, creatures and ghouls occupy an important place in these works. In Gothic literature, fear and curiosity are handled together and rendered the narrative fluent and immersive. It is believed that the first works of this kind in the context of Western literature were written against the 18th century Enlightenment Movement and the first examples were created after this time. The first example of this literature is thought to be Otranto Castle written by the famous British writer Horace Walpole. This work is different from all other literary works that have been written until that time. With this work all the usual time, space and character perceptions have been destroyed. The protagonists of this work, which had great influence in the years when it first emerged and today have a very important place in the literary world, are a ghost who can reach huge dimensions, a prince who has the ambition of power, the sick son of this prince and the young peasent who is the heir of the castle. The Gothic style, which was previously used in architecture, took its first step in Western literature. We say that it takes its first step in Western literature because it has found its place in East much more earlier. The idea that the first gothic works emerged in the West stems from the inadequate survey of Indian literature. Although the date of writing is not known exactly, the work titled Vetālapañçaviṃshati (The Twenty-Five Ghost Stories) dated to the 11th century has all the features of the gothic genre. In this work, which is about the events between a brave king, a wise ghost and a greedy saint; the palace, cemetery and sacrifice ceremony area are used as places. Emotions such as fear, uncanny and curiosity were used skillfully in this work. This study deals with the definition, history and examples of the gothic literature genre. In addition, the subject of this study is what comes to mind first when it comes to gothic and the structure of the places and characters used in conjunction with this type of literature. Otranto Castle from English literature and Vetālapañçaviṃshati from Indian literature are discussed in a comparative manner in this study.