ELEŞTİREL DÜŞÜNME BAĞLAMINDA DKAB DERSİ PROGRAMLARININ TEMEL EĞİTİM YAKLAŞIMI: YAPILANDIRMACILIĞIN UYGULANMASININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Ülkemizde eğitim yaklaşımı uzun yıllardır davranışçı modele göre şekillenmiş, 2004 yılından itibaren ise yapılandırmacı yaklaşımın esas alındığı ders programları uygulanmaya başlanmıştır. Bunun bir uzantısı olarak 2005 yılından itibaren ilköğretim ve liselerde okutulan DKAB derslerinin programları yapılandırmacı yaklaşıma göre yeniden hazırlanmıştır. Yapılandırmacı yaklaşımın temel becerileri arasında eleştirel düşünme önemli bir yer tutmaktadır. Eleştirel düşünme becerisinin kazanılabilmesi için ders programları, öğrenme ortamı, sınav sistemi, öğretmen ve öğrenci faktörleri gibi unsurların uygun hale getirilmesi gerekmektedir.Bu çalışmada yapılandırmacı anlayış ve eleştirel düşünme arasındaki ilişki programlar ve uygulama düzeyinde ele alınacak, eleştirel düşünme bağlamında yapılandırmacılığın gerektirdiği programın yapısı, öğrenme ortamı, sınav sistemi, öğretmen ve öğrencinin hangi özellikleri taşıması gerektiği ile mevcut durum tartışılacak, her biri için öneriler sıralanacaktır. Araştırmanın amacı, din öğretiminin daha çok uygulama boyutuyla ilgilidir. Öneriler, din öğretimi merkezli olmakla birlikte genel sorunlara yönelik de yapılacaktır. Betimsel bir araştırma olan çalışmada tarama,/survey modeli benimsenmiş, literatür taraması ve içerik analizine dayalı yöntem kullanılmıştır.

In the Context Critical Thinking Requirements of Constructivism, Basic Educational Approach of Religious Culture and Ethics Course Programmes

In the Context Critical Thinking Requirements of Constructivism, Basic Educational Approach of Religious Culture and Ethics Course ProgrammesIn our Country, traditional religious education applications that long remains in effect for years are revised in line with the new approach emerged in training in recent years.Educational approach in our country has been shaped by behavioral models for many years and since 2004, the course programs, based on the constructivist approach has been implemented. As an extension of this application, since 2005 the programmes of religious education and ethics that ate taught in elementary and high school classes have been prepared according to the constructivist approach again. The aim of the research is concerned with more practical dimensions of religious education. Critical thinking holds an important place among the basic skills of the constructivist approach. In order to acquire the critical thinking skills, the component factors such as curriculum, learning environment, examination system, teachers and students should be made available. In this study, behavioral and constructivist educational approach and philosophical understandings that become the source of them will be discussed. The relation between constructive understanding and critical thinking will be discussed at the programs level and In the context of critical thinking, the current situation will be discussed according to the structure of the program as required by constructivism, learning environment, examination system and the propertied that the students and teachers should have and recommendations will be listed for each. Recommendations will be made towards the overall problem although they are religion education centered. This study is a descriptive research. Survey method has been adopted by another name in our study.

PDF

___

o Akyürek S. (2004).Din Öğretiminde Kavram Öğretimi. DEM Yayınları. İstanbul.
o Arslan, M. (2007), "Eğitimde Yapılandırmacı Yaklaşımlar", Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi.yıl: 2007, cilt: 40, sayı: 1, 41-61. Arslantürk, Z. (2008). Sosyal Bilimler İçin Araştırma Metod ve Teknikleri.Çam- lıca Yayınları. İstanbul.
o Aybek, B. (2006). "Konu ve Beceri Temelli Eleştirel Düşünme Öğretiminin Öğ- retmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Eğilimi ve Düzeyine Etkisi". Yayınlan- mamış Doktora Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana.
o Aydın, H. (2007). Felsefi Temelleri Işığında Yapılandırmacılık. Ankara: Nobel- Yayınları.
o Aydın M. Şevki (2011). Açık Toplumda Din Eğitimi: Yeni Paradigma İhtiyacı. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
o Aydın M. Z. (2003).Ahlâk Öğretiminde Örnek Olay İncelemesi. Nobel Yayın Da- ğıtım. Ankara.
o Bayraklı, B. (1989). İslam'da Eğitim. İstanbul.
o Can, M. "Birey ve Eleştirel Düşünce", http://www.fikirbahcesi.org/kisisel-geli- sim/birey-ve-elestirel-dusunce.html, 26.06.2011 tarihli erişim.
o Cevizci, A. (2012). Eğitim Felsefesi. İstanbul.
o Crawford, A.,Saul, W., Mathews, S. R., Makınster, J. (2009) "Teaching And Le- arning Strategies For The Thinking Classroom", Çevirenler: Atasoy, Pelin, Uzun Oğuz, Esin, Gülgöz, Sami. İstanbul.
o Ev, H. (2010). "İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Deri Öğretim Programı Hakkında Bir Değerlendirme" DEÜİFD, XXXII/2010, ss. 139-167.
o Gündoğdu, H. (2009). "Eleştirel Düşünme ve Eleştirel Düşünme Öğretimine Dair Bazı Yanılgılar". Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Der- gisi, 7/1. s. 57-74.
o Gürkaynak, İ.-Üstel, F.-Gülgöz, S. (2008). Eleştirel Düşünme: Erg Raporları.
o Hein, E., G., (1991). CECA (International Committee of museum Educators) Conference, Jerusalem Israel, 15-22 October 1991 (www.exploratorium.edu)
o Karagöz, N. (2012). 15 Yöntem ve 15 Planla Eleştirel Düşünme Uygulamaları -Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersi Örneği-. Adana.
o Karasar N. (2002).Bilimsel Araştırma Yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım. Ankara.
o Kaymakcan, R. (2006) "Türkiye'de Din Eğitimi Politikaları Üzerine Düşünce- ler", Ekev Akademi Dergisi. Yıl: 10 Sayı: 27 (Bahar 2006).
o Kaymakcan, R. (2007). Yeni Orta Öğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretim Programı İnceleme ve Değerlendirme Raporu. İstanbul.
o Kaymakcan, R. (2009).Öğretmenlerine Göre Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Ders- leri, İstanbul.
o Kneller, G. F., (1971). İntroduction to the Philosophy of Education. California.
o MEB, (2006). İlköğretim DKAB, Öğretim Programı.
o Sönmez, V. (2009). Eğitim Felsefesi. Ankara.
o Şahbat, A. (2002). "Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmen Tutumlarının Öğ- rencilerin Eleştirel Düşünme Becerilerine Etkisi" Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Konya.
o Şahinel, S. (2000). Eleştirel Düşünme. Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
o T.C. Milli Eğitim Bakanlığı (2000). İlköğretim Okulu Ders Programları. İstanbul.
o T.C. MEB Din Öğretimi Genel Müdürlüğü (2006).İlköğretim Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersi (4, 6, 7, 8. Sınıflar için) Öğretim programı ve Kılavuzu. MEB Basımevi. Ankara. T.C. MEB Din Öğretimi Genel Müdürlüğü (2010).İlköğretim Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Dersi (4, 5, 7 ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu. MEB Basımevi. Ankara.
o Tozlu, N. (2003). Eğitim Felsefesi. Ankara.
o Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara.
o Zengin, M. (2011). Din Eğitimi ve Öğretiminde Yapılandırmacı Yaklaşım. İstan- bul. (http://www.dusunmegucu.org) o