BİLGİ TABANLI YENİ EKONOMİDE BİLGİ YÖNETİMİ VE YENİLİKÇİ İŞLETMELER

Ekonomik, sosyal, kültürel ve teknolojik değişimler, bilginin önemini arttırmaktadır. İşletmelerin değişime uyum sağlaması, güncel bilginin paylaşımı ile mümkündür. Dinamik piyasa şartları, ağ temelli örgüt yapısı, sürekli öğrenme, dijitalleşme ve rekabetin kaynağının yenilik ve yenilikçi işletmeler olduğu bilgi tabanlı yeni ekonomilerde, kurumsal bilgi yönetimi stratejik bir öneme sahiptir. Bu araştırmanın amacı, bilgi yönetiminin “bilgi edinilmesi, eğitim ve iletişim” alt boyutlarıyla ile yenilikçilik arasındaki ilişkiyi tespit etmektir. Bu amaçla çeşitli sektörlerde faaliyet gösteren, 3 yenilikçi işletmenin 120 çalışanı ile anket yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre bilginin edinilmesi, firma yenilikçiliği üzerinde pozitif yönlü anlamlı ve önemli etkiye sahip olduğu (β=0,29; t=3,10; p0,05).

KNOWLEDGE MANAGEMENT AND INNOVATIVE BUSINESSES IN NEW INFORMATION-BASED ECONOMIES

Economic, social, cultural and technological changes increase the importance of information. It is possible for organizations to adapt to change, by sharing up-to-date information. Knowledge-based new economies which consist dynamic market conditions, network-based organizational structure, continuous learning, digitalization, innovations and innovative businesses as competitive advantage source, corporate knowledge management has a strategic importance. Th eaim of this research is to determine the relationship among innovation and sub-dimensions of knowledge management as "information acquisition” and “education and communication". For this purpose, a survey was conducted with 120 employees of 3 innovative organizations that operate in various sectors. According to the results of the research, the acquisition of information has a significant positive effect on organizational innovation (β=0,29; t=3,10; p0,05).

PDF

___

Aydoğan, Ö. (2005). El Bilgisayarı Seçme Rehberi (2. Baskı). İstanbul: Yeni Para Yayınları.
Aktan, C. (2014). “Yeni Ekonominin Özellikleri”, http://Canaktan.Org/Yenitrendler/YeniEkonomi/Ozellikleri.html.
Bell, D. (1973). TheComing of Post-IndustrialSociety. New York: Basic Books.
Binney, D. (2001). “The Knowledge Management Spectrum: Understandingthe Knowledge Management Landscape”.Journal of Knowledge Management, 5(1), 33-42.
Carneiro A. (2000). “How Does Knowledge Management InflunceInnovationandCompetitiveness?”. Journal of Knowledge Management, 4 (2), 87-98.
Clark, J. ve Guy, K. (1997). Innovation and Competitiveness. Brighton: Technopolis.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Pegem Yayınları.
Demirci, E. (2014). Yenilik Yönetimi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
Dierkes, M., Antal, A. B., Child, J. ve Nonaka, I. (2003). Handbook of Organizational Learning and Knowledge. Oxford: Oxford UniversityPress.
Djoen, S.T. ve Uijttenbroek, A. (1997). “A New Role For Is Managers”. Information InfrastructureManagement,34.
Drucker, P. (1988). Kapitalizmden Bilgi Toplumuna, Butterworth: Woburn.
Erdal, M. (2008). İşletme Yenilik Süreçlerinin Tarihsel Gelişimi veYaratıcı Örgüt Yapısı, http://www.tedarikzinciri.org/UserFiles/FileTeknoloji%20Yönetimi
Esterby-Smith, M. ve Lyles, M.A. (2003). Handbook of Organizational Learning and Knowledge Management.Oxford: Blackwell Publishing.
İraz, R. ve Yıldırım, E. (2004). "İşletmelerde Stratejik Bilgi Yönetiminin Yenilikçi Faaliyetlerin Sürdürülebilirliğine Etkisi ", Selçuk Üniversitesi İ.İ.B.F., Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 8, 79-95.
Furman, J. ve J. E. Stiglitz (1998). “EconomicCrises: EvidenceandInsightsfrom East Asia”. BrookingsPapers on Economic Activity, 2, 1-135.
Günsel, A., Akgün, A. Ve Keskin, A. (2009). Bilgi Yönetimi ve Öğrenen Örgütler (1. Baskı). Ankara: Eflatun Yayınevi.
Günsel, A. ve Pelenk, S.A. (2017). “Yenilikçi İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Yenilik Odaklı Bir Kültür Oluşturmadaki Rolü” International Journal of Tourism, Economicand Business Sciences, 1 (2), 57-68.
Hult, G.M.T., Hurley, R.F. ve Knight, G. A. (2004). “Innovativeness: ItsAncedentsandImpact on Business Performance”, Industrial Marketing Management, 33, 429-438.
Jashapara, A., 2004, Knowledge Management: An IntegratedApproach.London: PrenticeHall.
Kanter, R. M. (1983). TheChangeMatters: InnovationFor Productivity InTheAmericanCorporation. New York: SimonandSchuster.
Karasar, N. (2015). Bilimsel Araştırma Yöntemi (28. Basım). Ankara: Nobel Yayınevi.
Karavardar, G. (2012). “Çalışan İlişkileri ve Bilgi Paylaşımı: Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama”. Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 145-156.
Kavak. Ç. (2008). “Bilgi ekonomisinin yarattığı değişimler doğrultusunda Türkiye’nin mevcut durum analizi”. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Maliye ve Ekonomi Anabilim Dalı Maliye ve Ekonomi Programı, Diyarbakır.
Kırım, A. (2007). Karlı Büyümenin Reçetesi: İnovasyon, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Kılıç, M. ve Bilginoğlu, B. (2010). “İhracatçı Türk Firmalarında Personel Sağlama ve Seçme Yöntemleri ve İnovasyon Performansı İlişkisi: Orta Anadolu İhracatçı Birlikleri Örneği”. Sosyo Ekonomi, 215-241
Lewıs, T. G. (1997). Friction-FreeEconomy: Marketing StrategiesFor A Wired World. New York: Harper Business.
Myers, P.S.(1996). Knowledge Management andOrganizational Design: An Introduction. Oxford: Heinemann.
Nakamura, L. (2002). Economicsandthe New Economy: TheInvisibleHandMeetsCreative Destruction. Business Review (July–Aug. 2000), Federal Reserve Bank Of Philadelphia, Dept. Of ResearchAndStatistics, 10 IndependenceMall, Philadelphia.
Neef, D. (1998). The Knowledge Economy.Oxford: Butterwoth-Heinemann.
Oslo (2005). GuidelinesForCollectingAndInterpretingInnovation Data, OecdandEuorostatManual (Çev: Tübitak, 2006).
Oslo Kılavuzu, Yenilik Verilerinin Toplanması Ve Yorumlanması İçin İlkeler, Ankara: Tübitak Yayını.
Özcan, K. (2007). Bilgi Ekonomisi Perspektifinden Türkiye’deki İşletmelerin Durumumu, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
Özsağır, A. (2007). Bilgi Ekonomisi (1. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Parjanen, S. (2012). “ExperiencingCreativity in The Organization: From Individual Creativity to Collective Creativity, InterdisciplinaryJournal of Information”, Knowledge and Management, 7, 109-128.
Pelenk, S.E. (2016). Yenilikçi İKY Uygulamalarının Yenilikçi Bir Kültür Oluşturmadaki Rolü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
Polanyi, M. (1966) TheTacitDimension.London: Routledge.
Prusak, L. (1997). Knowledge in Organizations.Oxford: Heinemann.
Radaelli, G., Lettieri, E., Mura, M. ve Spiller, N. (2014). “Knowledge SharingandInnovativeWorkBehaviour in Healthcare: A Micro‐Level Investigation of Direct andIndirectEffects”, CreativityandInnovation Management, 23(4), 400-414.
Romer, C. D. ve Romer, D. H (2007). “TheMacroeconomicEffects of TaxChanges: EstimatesBasedon a New Measure of FiscalShocks” AmericanEconomicReview, 100 (3),763-801.
Senge, P.M., 1990, TheFifthDiscipline: The Art andPractice of Learning Organization, Century Business, London.
Sezgin, O.B., Uçar, Z. ve Duygulu, E. (2015). “Güven, Yenilikçi İş Davranışı İlişkisinde Bilgi Paylaşımının Aracılık Rolü”. Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 16 (2), 1-20.
Sniukas, M. (2007). “ReshapingStrategy: The Content, ProcessandContext of Strategic Innovation”. ViennaUniversity of Economicsand Business Administration.
Söylemez, A. (2001). Yeni Ekonomi (1. Baskı). İstanbul: Boyut Yayıncılık.
Stewart, T. (1997). Entellektüel Sermaye: Örgütlerin Yeni Zenginliği (çev: Nurettin Elhüseyni). İstanbul: BZD Yayıncılık.
Sucu, Y. (2000). Örgütsel Değişim (3. Baskı). Ankara: Elit Yayıncılık.
Sungur, M, R. (2002). Yeni Dünya Düzeni. İstanbul: E-Yayınları.
Tapscott, D. (1998). Dijital Ekonomi Ağ Üzerindeki Akıl Çağında Umut ve Tehlike (çev. Ece Koç), İstanbul: Koç Sistem Yayınları.