DİN EĞİTİMİNDE İHMAL EDİLEN BOYUT: İNSANIN ANLAM ARAYIŞI

Din ile insanın anlam arayışı arasındaki güçlü ilişkiye rağmen günümüz din eğitiminin insanın anlamlandırma süreçlerinde yeterince yer bulmadığı çeşitli araştırmacılar tarafından dile getirilmektedir. Bunda din eğitimcilerinin insanın anlamlandırma süreçlerine ilişkin geleneksel ve modern psikolojik birikimi ve insanın anlam inşasında bilişsel ve duyuşsal güçleri birlikte değerlendiren perspektif eksikliği göz ardı edilemez. Bu makalenin amacı “din eğitimi süreçlerinde insanın anlam arayışına cevap vermede anlamlı öğrenme ve bireysel tecrübeyi dikkate almanın önemini ve yöntemini incelemektir.” Yöntem olarak alan yazın incelemesinin kullanıldığı araştırmada, psikoloji ve eğitimbilimsel açıdan dört temel kuram ve kavramsal çerçeveye dayanılarak düşünsel arkaplan yapılandırılmıştır. İnsanın anlam ihtiyacı, bu ihtiyacın karşılanma süreçleri ve anlam inşası konularında Wiktor Frankl’ın “logoterapi kuramı” referans alınmıştır. İnsanın anlam inşasında bilişsel süreçlerin rolünü anlamak için David Ausubel’in “anlamlı öğrenme”; psikolojik süreçleri anlamak için ise Abraham Maslow’un “doruk deneyim” ve Charles Glok’un “dini tecrübe” kavramsallaştırmalarından yararlanılmıştır.

NEGLECTED ASPECT OF RELIGIOUS EDUCATION: SEARCH FOR MEANING

According to the studies in the field, modern people are inclined to move awayfrom traditional religion tenets in the process of sense-making. For this reason,if educators aim to help modern people in the course of their meaning search, areligious education approach encompassing cognitive and experimental aspectsof sense-making needs to be developed and philosophical and Sufi attitudes playparamount roles in the process of establishing this approach. The current study,which is based on a body of related literature, relies on four main theories andconceptual frames within the boundaries of psychology and pedagogy. Hence,the article firstly deals with the necessity of cognitive consistency andexperimental tranquillity in the course of building sense-making as it isconsidered to be a special issue in logotherapy. Then, the meaningful learningconcept in cognitive phase of sense-making and peak experience concept inexperimental phase are examined. Within the boundary of this study, someconcepts of Islamic Sufism and Kelam (Islamic Theology) such as tahqiq (faith byverify), taqlid (faith through imitation), hikmah (wisdom) and ma’rifat(knowledge), inabe (turn to God with sincere repentance), sakeenah(tranquillity) and khushu (sincerity) are explored from the perspectives of theirpotential contributions to Sufism and philosophical attitudes in religiouseducation.

PDF

___

ADAMS, K., BRENDAN H., RICHARD W. (2008). The Spiritual Dimension of Childhood. London: Jessica Kingsley Publishers.
AKYÜREK, S. (2009). Kur’an Kurslarında İnanç Esaslarının Öğretimi. Şaban Karaköse (Ed.), In Etkili Din Öğretimi (p. 341-346). İstanbul: Tidef Yayınları.
AKYÜZ, Y. (2013). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Pegem Akademi.
ARISTOTELES (2012) Nikomakhos’a Etik. Saffet Babür (Trans.). Ankara: BilgeSu Publishing.
AUSUBEL, D. P. (2000). The Acquisition and Retention of Knowledge: A Cognitive View. USA: Springer Science and Business Media Dordrecht.
AYTAÇ, K. (2012). Avrupa Eğitim Tarihi. Ankara: Phoneix Publishing.
BAHADIR, A. (2017). İnsanın Anlam Arayışı ve Din (Logoterapik Bir Araştırma). İstanbul: İnsan Publishing.
BILGIN, B. (1986). Çocuğun Manevi Eğitimi. Din Öğretimi Dergisi, 6, 29-37.
BUSSING, A., Mancini F. A., Heusser G. P. (2010). Aspects of Spirituality in Adolescents. International Journal of Children’s Spirituality, 15 (1), 25- 44. DOI: 10.1080/13644360903565524.
CRAVFORD, M., Rossiter G. (2006). Reasons for Living: Education and Young People’s Search for Meaning, Identity and Spirituality. Australia: Acer Press.
CÜCELEOĞLU, D. (2015). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Publishing.
DAVIE, G. (1990). An Ordinary God: The Paradox of Religion in Contemporary Britain. The British Journal of Sociology (Special Issue: Britain as a European Society), 41 (3), 395-421. URL: http://www.jstor.org/stable/590965
DAVIE, G. (1993). Believing Without Belonging. Archives De Sciences Sociales Des Religions, 38 (81), 79-89.
DAVIE, G. (2005) Modern Avrupa’da Din. Akif Demirci (Trans.). İstanbul: Küre Publishing.
DEMIR, Ö. (2015). Felsefe ve Din Eğitimi İlişkisinde Felsefi Kazanımlar. Ekev Akademi Dergisi, 19 (64), 195-224.
FABRETTI, V. (2015). Rethinking Religious Education Sociologically: A Contribution to the European Debate and Comparison. Kristina Stoeckl (Ed.) In The Future of Religious Education in Europe, (p. 19-26). Italy: ReligioWest.
FRANKL, E. V. (2014). Psikoterapi ve Din: Bilinçdışındaki Tanrı. Zeynep Taşkın (Trans.). İstanbul: Say Publishing.
FRANKL, E. V. 2016. Hayatın Anlamı ve Psikoterapi. Translated by Veysel Atayman. İstanbul: Say Publishing.
FRANKL, E. V. (1992). Man’s Search for Meaning: An Introduction to Logotherapy. Boston: Beacon Press.
FROMM, E. (n.d). Erdem ve Mutluluk. Ayda Yörükan (Trans.). Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Publishing.
GLOCK, Y. C. (1962). On the Study of Religious Commitment. Religious Education: The Official Journal of the Religious Education Association, 57 (4), 98-104.
HAY, D., HUNT, K. (2000). Understanding The Spirituality Of People Who Don’t Go To Church. A report on the findings of the Adults’ Spirituality Project at the University of Nottingham. Retrieved from (http://www.churchofscotland.org.uk/ata/assets/pdf_file/0006/367 8/ understanding_spirituality_report.pdf).
Ibn FÜREK .2014. El-İbâne an Turuki’l Kasıdîn: Tasavvuf Istılahları. Translated by Ahmet Yıldırım ve Abdülgaffar Aslan. İstanbul: Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı.
JACKSON, R. (2005). Din Eğitimi: Yorumlayıcı Bir Yaklaşım. Üzeyir Ok, M. Ali Özkan (Trans.). İstanbul: DEM Publishing.
KANT, I. (1999). Pratik Usun Eleştirisi. İsmet Zeki Eyüboğlu (Trans.). İstanbul: Say Publishing.
KASAPOĞLU, A. (2017) Kur’an’da Dinî Tecrübe Çeşitleri. Ankara: Gece Kitaplığı.
KAYIKLIK, H. (2011). Tasavvuf Psikolojisi. Ankara: Akçağ Publishing.
MASLOW, A. (1964). Religions Values and Peak Experiences. Penguin Books Limited. (PDF version by: D33k0n57r0k7’d).
MASLOW, A. (2015). İnsan Olmanın Psikolojisi. Okhan Gündüz (Trans.). İstanbul: Kuraldışı Publishing.
MASON, M., Andrew S., Ruth W. (2007). The Spirituality of Young Australians. International Journal of Children's Spirituality 12(2), 149-163.
MEHMEDOĞLU, A. U. (2015). Takdim. In Türk Toplumunda İnanç Gelişimi ve Din Eğitimi, Zeynep Kaya (Author), 11-15. İstanbul: DEM Publishing.
MEYDAN, H. (2015). Din Eğitiminde Manevi Boyut: İnsanın Manevi Potansiyeli, Maneviyatçılık ve Din Eğitimi. İstanbul: DEM Publishing.
MEYDAN, H. (2016). Doctrinaire Thinking and Religious Education: An Evaluation in the Context of Meaningful Learning and Individual Spiritual Experience. Ondokuzmayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi. 40, 85-114.
MEYDAN, H. (2016b). Bireyin Manevi Potansiyel ve İhtiyaçlarını Dikkate Alan Bir Din Eğitimi Anlayışı Üzerine Değerlendirmeler. Ali Ayten, Mustafa Koç and Nuri Tınaz (Ed.), In Manevi Danışmanlık ve Rehberlik, (vol: 2, p. 213-234). İstanbul: DEM Publishing.
Organization for Security and Co-Operation in Europe (OSCE) .(2007). Toledo Guiding Principles on Teaching about Religions and Beliefs in Public Schools. Poland: Sungraf.
ÖNER, N. (2014). Felsefi Tutum. Bayram Ali Çetinkaya (Ed.), In Akademide Felsefe, Hikmet ve Din, (p. 5-8). Zonguldak: Bülent Ecevit Üniversitesi Publishing.
ÖZKÖSE, K. (2008). Tasavvuf Ve Gönül Eğitimi. Malatya: Nasihat Publishing.
PARK, L. C. (2011). Implicit Religion and the Meaning Making Model. Implicit Religion, 14(4), 405-419. DOI: 10.1558/imre.v14i4.405
STERN, J. (2009). The Spirit of the School. London: Continuum International Publishing Group.
STOECKL, K. (2015). Knowledge about Religion, And Religious Knowledge in Secular Societies: Introductory Remarks to the Future of Religious Education in Europe. Kristina Stoeckl (Ed.) In The Future of Religious Education in Europe, (p.1-6). Italy: ReligioWest.
TOSUN, C. (2014). Din Eğitimi Bilimine Giriş. Ankara: Pegem Akademi.
WALACH, H. (2015). Secular Spirituality the Next Step towards Enlightenment. Switzerland: Springer International Publishing.
WILLEMS, J. (2015). Religious Education and The Student’s Fundamental Right to Freedom of Religion –Some Lessons and Questions from
Germany. Kristina Stoeckl (Ed.), (p. 27-38), In the Future of Religious Education ın Europe. Italy: ReligioWest.
WRIGHT, A. (2000). Spirituality and Education. London: Routledge Falmer.