Süleymanname'de Eski Türk Destanlarına ait Unsurlar, Dil-Üslup ve Motifler

Süleymânnâme, konu itibariyle Hz. Süleymân devrinin menkıbelerine dayanmaktadır. Süleymânnâme, Hz. Süleyman'ın mücadeleleri ve savaşlarını anlatan bir eserdir. Eserde Hz. Süleyman ile Turan Hakanı Alp Er Tunga'nın savaşlarına büyük bir yer verilmiştir. Firdevsî-i Rumî, eserinde dini inançları daha ağır bastığı için, savaşların sonunda, Hz. Süleyman'ı galip göstermiştir. Süleymânnâme'de, Firdevsî-i Rumî'nin Türk kimliğiyle gurur duyan ifadelerine de rastlanılmaktadır. Eserin manzum bölümlerinde dil ağır, nesirde ise daha sade bir dil kullanılmıştır. Manzum bölümleri nesir bölümlerinin bir tekrarı gibidir. Eserin 42. cildinde bir metin incelemesi yapılmıştır.

The Elements Belonging of Ancient Turkish Eposes, Language-Genre and Motifies in Süleymanname

Süleymânnâme has depended on the verbals of the era in respect of its subject. Süleymânnâme is a work which tells the fights and the battles of Dear Süleyman. Great place has been given to the battles of Dear Süleyman and Turan Khan Alp Er Tunga in the work. As his religious beliefs have predominated in his work, Firdevsî-i Rumî has always showed Dear Süleyman as a victorious. In Süleymânnâme Firdevsî-i Rumî’s expressions, which have showed the feeling proud of Turkish identity, have been encountered in the work. In verse part of the work, the language is complex; on the other hand, the purer language is used in prose. The parts of in verse are the repetitions of the parts of prose. A study of text has been done in 42 nd volume of the work.

PDF

___

BANARLI, Nihat Sami (1971), Resimli Türk Edebiyatı Tarihi, Cilt 1, İstanbul: M.E.B.Yayınları.

Fîrdevsî, Orhan Bin Kenek (1978), Süleymânnâme, 72.cilt (Haz. Ata Çatıkkaş, doktora tezi) İstanbul.

Fîrdevsî, Orhan Bin Kenek (1990), Süleymânnâme, 44.cilt (Haz. Asuman Akay, doktora tezi) İstanbul.

Fîrdevsî, Orhan Bin Kenek (1980), Kutbnâme (Haz. İbrahim Olgun, İ. Parmaksızoğlu), Ankara.

Fîrdevsî, Orhan Bin Kenek (1994), Firdevsî-i Rumî’nin Süleymânnâme’si, 42. cilt (Haz. Hamdi Güleç, basılmamış doktora tezi ) İzmir.

GÖKYAY, Orhan Şaik (1976), Dede Korkut Hikâyeleri, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.

GÜLEÇ, Hamdi (2004), “Eski Türk Destanlarından Alper Tunga Destanındaki Ünlü Turan Hakanı “Alper Tunga” (=Efrâsiyâb-Afrasyâb)”, Türk Halklarının Edebi Geçmişi: Türk Destanları Uluslar Arası Sempozyumu (Tebliğler) (06–07 Mayıs 2004, Bakü), Bakü-Azerbaycan: Sempozyum Kitabı. İslam Ansiklopedisi (1964), Cilt 4, İstanbul: M.E.B. Yayınları.

KAŞGARLI, Mahmut (1943), Divanü Lügat-it Türk Dizini, (Haz. Besim Atalay), Ankara:T.D.K. Yayınları.

KOCATÜRK, V. Mahir (1970), Türk Edebiyatı Tarihi, Ankara.

TAHİR, Bursalı Mehmet (1972), Osmanlı Müellifleri, İstanbul.

TOGAN, Zeki Velidi (1982), Oğuz Destanı, İstanbul: Enderun Yayınları.

Türk Ansiklopedisi (1968), Cilt 16 (Fîrdevsî maddesi), Ankara.

Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi (1977), Cilt 1 (Fîrdevsî maddesi), İstanbul.