YEŞİL LİMAN UYGULAMALARI PERFORMANS KRİTERLERİNİN DEMATEL YÖNTEMİ İLE ÖNCELİKLENDİRİLMESİ: İSTANBUL ÖRNEĞİ

Öz Pazarlama faaliyetlerinin yürütülmesi sürecinde önemli bir unsur olan dağıtım fonksiyonu özellikle ürün dağıtım yönetiminin küresel çapta faaliyet gösterdiği işletmelerin rekabet üstünlüğü sağlayabilmesinde stratejik bir öneme sahiptir. Günümüzde işletmelerin her alanında yürütülen faaliyetlerin sürdürebilir olması önemli bir hadisedir. Son dönemde ticari ürünlerin gerek yurtiçi gerekse yurtdışı pazarlara ulaştırılması noktasında da çevre koruma faaliyetlerine önem verilmeye başlanmıştır. Zira sürdürebilirlik kavramı bazen işletmeler tarafından gönüllü olarak uygulanabilmekte iken bazen de tüketiciler ya da devlet tarafından bu tür faaliyetlerin yürütülmesi dayatılabilmektedir. Sürdürülebilirlilik, işletmelerin her alanında uygulanabildiği gibi ürettiği ürünlerin dağıtımı sürecinde de uygulanması söz konusudur. Özellikle deniz aşırı ülkelerle ihracat ithalat işlemleri yapan işletmelerin çoğunlukla tercih ettiği taĢıma türü olan deniz yolu taşımacılığında güncel sürdürülebilir faaliyetler yürütüldüğü gözlemlenmektedir. Bu çalışmanın amacı, İstanbul ili’nde yeşil liman sertifikası alan işletmelerde yeĢil liman uygulamalarının performans faktörlerinin belirlenmesi ve önceliklendirilmesinin yapılmasıdır. Bu doğrultuda Dematel yöntemi ile belirlenen performans kriterlerinin ağırlıklandırılması yapılmış ve konunun paydaşlarına yönelik 13 uzman görüşü alınmıştır. Dematel yöntemi sonuçlarına göre, yeşil liman uygulamaları performans kriterlerinin en önemlileri “Sürdürülebilir Çevre Yönetimi”, “Minumum Kirlilik“ , “İsrafın Minimize Edilmesi” olduğu saptanmıştır. Öte yandan en az öneme sahip kiriterlerin sırasıyla “Sera Gazı Emisyonunun Azaltılması”, “Taşıma Hareketlerinde Kargaşanın Azaltılması”, ”Gürültü Azaltımı”, “Daha iyi Taşıma Yapılarının Oluşturulması”, “Tabiattaki Baskının Yönetilmesi”, “Dağıtım Verimliliğinin Artırılması”, “Kaza ve Yaralanmaların Azaltılması”, “Ekonomik Düzeyde Kara Nakil Yoğunluğunun Azaltılması” olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Liman, YeĢil Liman, YeĢil Liman Uygulamaları

PDF

___

ACCIARO, M., GHIARA, H. ve CUSANO, M. (2014), “Energy Management in Sea Ports: A New Role for Port Authorities”, Energy Policy, 71: 4-12.
AKGÜL, B. (2017), “Green Port/ Eco Port Project - Applications and Procedures in Turkey”, World Multidisciplinary Earth Sciences Symposium (WMESS 2017), 1-8.
ANASTASOPOULOU, D., KOLİOS, S. ve STYLIOS, C. (2011), “How will Greek Ports Become Greenports?”, Geo-Eco-Marina 17: 177-184.
BADURİNA, P., CUKROV, M. ve DUNDOVİC, C. (2017), “Contribution to the Implementation of “Green Port” Concept in Croatian Seaports”, Scientific Journal of Maritime Research, 31: 10-17.
BHATTACHARYA, A., MOHAPATRA, P., KUMAR, V., DEY, K., P., BRADY, M., TİWARİ, M. K. ve NUDURUPATİ, S, S. (2014), “Green Supply Chain Performance Measurement Using Fuzzy ANP-Based Balanced Scorecard: A Collaborative DecisionMaking Approach”, Production Planning & Control The Management of Operations, 25, 8: 698–714.
CHANG, C. C. ve JHANG, J. W. (2016), “Reducing Speed and Fuel Transfer of the Green Flag Incentive Program in Kaohsiung Port Taiwan”, Transportation Research Part D, 46: 1–10.
CHIU, R.H., LIN, L.H. ve TING, S.C. (2014), “Evaluation of Green Port Factors and Performance: A Fuzzy AHP Analysis”, Hindawi Publishing Corporation Mathematical Problems in Engineering, 1-12.
CUSANO, I. M. (2013), Green Ports Policy: An Assessment of Major Threats and Main Strategies in Ports, XV Riunione Scientifica Della Società Italiana Di Economia Dei Trasporti E Della Logistica (SIET) Trasporti, Organizzazione Spaziale E Sviluppo Economico Sostenibile, Venezia.
DANIŞMAN, İ. K. ve ÖZLAP, A. G. (2016), “Karbon Ayak İzinin Azaltılmasında YeĢil Liman Uygulamasının Rolü: MARPORT Örneği”, Dokuz Eylül Üniversitesi Denizcilik Fakültesi Dergisi, ULK 2015 Özel Sayısı, 99-116.
DEY, S., KUMAR, A., RAY, A. ve PRADHAN, B. B. (2012), “Supplier Selection: Integrated Theory Using DEMATEL and Quality Function Deployment Methodology”, Procedia Engineering, 38: 3560-3565.
DOOMS, M., HAEZENDONCK, E., ve VALAERT, T. (2013), “Dynamic Green Portfolio Analysis for Inland Ports: An Empirical Analysison Western Europe”, Research in Transportation Business & Management, 8: 171-185.
ERDAL, H. (2017), Tedarik Zinciri Ağında Riskin Yönetimi: Tedarik Yönlü Bir Karar Destek Sistemi Tasarımı, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, YayınlanmamıĢ Doktora Tezi, Erzurum.
KAVAKEB, S., NGUYEN, T. T., MCGİNLEY, K., YANG, Z., JENKİNSON, I., ve MURRAY, R. (2015), “Green Vehicle Technology to Enhance The Performance”, Transportation Research Part C, 60: 169–188.
KORUCUK, S. ERGÜN, M. MEMİŞ S. ve ERDAL, H. (2018), “An Implementation for Determination of the Importance of Green Logistics Applications in Manufacturing Enterprises EskiĢehir Case”, ICATES, 2018, 97-106, Ukrayna.
KORUCUK, S. TURPCU, E. ve AKYURT, H. (2018), “BütünleĢik Dematel ve GİA Yöntemleri İle Seyahat Acentalarında Lojistik Performans Unsurlarının Ölçülmesi ve En İdeal Seyahat Acentası Seçimi: Giresun İli Örneği”, İĢletme AraĢtırmaları Dergisi, 10/4: 820-842.
LIRN, T-C., WU, Y-C. J. ve CHEN, Y. J. (2013), “Green Performance Criteria for Sustainable Ports in Asia”, International Journal of Physical Distribution & Logistics Management, 43, 5/6: 427-451.
MARITZ, A. ve YEH, S.-P. (2014), “Innovation and Success Factors in the Construction of Green Ports”, Journal of Environmental Protection and Ecology,15, 3A: 1255- 1263.
MARZANTOWİCZ, Ł. ve DEMBİŃSKA, I. (2018), “The Reasons for the Implementation of the Concept of Green Port in Sea Ports of China”, Logistics Infrastructure, 37: 121- 128.
ÖZDEMİR, Ü. (2018), “Türkiye’de YeĢil Liman Uygulamaları Üzerine Bir Değerlendirme Örneği”, Social Sciences Studies Journal, 4/16: 1209-1218.
OECD (2009). Environmental Impacts of International Shipping: A Case Study of the Port of Vancouver, OECD Publishing, Paris, France, http://www.oecd.org/officialdocuments/publicdisplaydocumentpdf/?cote=ENV/EPOC/W PNEP/T(2009)7/FINAL&doclanguage=en (02.10.2018)
PARK, J.-Y. ve YEO, G.-T. (2012), An Evaluation of Greenness of major Korean ports: A Fuzzy Set Aproach, The Asian Journal of Shiping and Logistics, 28, 1: 67-82.
PAVLIC, B., CEPAK, F., SUCİC, B., PECKAJ, M. ve KANDUS, M. (2014), “Sustaınable Port Infrastructure, Practıcal Implementatıon of The Green Port Concept”, Thermal Science, 8, 3: 935-948.
PERIS-MORA, E., OREJAS, J., SUBIRATS, A., IBÁNEZ, S. ve ALVAREZ, P. (2005), “Development of a System of Indicators for Sustainable Port Management”, Marine Pollution Bulletin, 1649-1660.
PUIG, M., PLA, A., SEGUÍ, X. ve DARBRA, R. (2017), “Tool for the Identification and Implementation of Environmental Indicators in Ports”, Ocean & Coastal Management, 140: 34-45.
ROOS, E. ve NETO, F. (2016), “Tools for Evaluating Environmental Performance at Brazilian Public Ports: Analysis and Proposal”, Marine Pollution Bulletin, 115: 211- 216.
SATIR, T. ve SAĞLAMTİMUR, D. N. (2018), “The Protection of Marine Aquatic Life: Green Port (EcoPort) Model Inspired by Green Port Concept in Selected Ports fromTurkey, Europe and the USA”, Periodicals of Engineering andNatural Scinces, 6, 1: 120-129.
TSENG, W.-J., DING, J.-F. ve CHANG, K.-H. (2017), “Evaluating Key Environmental Risk Factors for Pollution at International Ports in Taiwan”, Brodogradnja, 68, 1: 1-15.
WU, H.,CHEN, H. K. ve SHIEH, J. (2010), “Evaluating Performance Criteria of Employment Service Outreach Program Personnel by DEMATEL Method”, Expert System with Applications, 37: 5219–5223.
WU, H. H. ve TSAI Y. N. (2011), “An Integrated Approach of AHP and DEMATEL Methods in Evaluating the Criteria of Auto Spare Parts Industry”, International Journal of Systems Science, 1-11.
YANG, Y.-C. (2013), Determinants of Container Terminal Operation from Green Port Perspective, International Forum on Shipping, Ports and Airports (IFSPA), 3- 5 June 2013, Hong Kong, 276-286.
YANG, Y. C. ve CHANG, W. M. (2013) “Impacts of Electric Rubber-Tired Gantries on Green Port Performance”, Research in Transportation Business & Management, 8: 67–76.
ZHAI, L. Y.-K., LI P.-Z. ve ZHAO, W. (2009), “Design Concept Evaluation in Product Development Using Rough Setsand Grey Relational Analysis”, Expert Systems with Applications, 36: 7072–7079.