Mısır (Zea mays L.) ve fasulye (Phaseouls viulgaris L.)'nin gelişimi ve bitki besin maddeleri içeriğine farklı tuz uygulamalarının etkisi

Tuzluluk problemi, kurak ve yarı kurak bölgelerde yağışın yetersiz yada dağılımının çok dengesiz olduğu alanlarda doğal olarak bulunmaktadır. Bunun yanında, sulamaya açılan arazilerde aşırı ve bilinçsiz sulamanın tuzlulaşmaya neden olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada, farklı dozlarda uygulanan çeşitli tus:ların bazı toprak özellikleri ile mısır ve fasulye bitkilerinin gelişmesine ve mineral içeriğine etkisi incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, toprağın pH, elektriki iletkenlik ve % tuz değerleri yükselmiştir. Uygulanan tuz dozu arttıkça tuz çeşidine bağlı olarak bitki gelişmesi yavaşlamış, bitki kuru madde miktarları ve bitkilerin N, P, K, Ca, Mg, Fe, Mn, Zn ve Cu içerikleri genel olarak azalmıştır. Bitki gelişimi ve mineral içeriği üzerine sülfat tuzlan klor tuzlarına oranla daha olumlu etki göstermiştir.

Effects of different salt sources on Zea mays and Phaseolus growth and mineral content

There are naturally salt problems in arid and semi-arid regions because of insufficient precipitation or highly unbalanced precipitation in those of the areas. It is also known that excessive and unconscious irrigation cause salt problems in cultivation areas. In this study, the effects of different salts and their doses on some soil properties, growth of com and bean, and mineral contents of the plants were investigated. According to the research results, pH value, electrical conductivity and % salt values of the soil increased. Plant development decreased depend on different salt levels and kinds, and dry matter and N, P, K, Ca, Mg, Fe, Mn, Zn and Cu of the plants generally decreased. Sulfate salts importantly affected on plant development and mineral contents when compared to chlor salts

PDF

___

Akalan, L, 1982. Türkiye'de toprak kaynaklarının kullanılması ve sorunları."Çevre 2" Sempozyumu. Ege Üniv. Atatürk Kültür Merkezi, îzmir.
Aydın, A., Sezen Y., 1995. Toprak Kimyası Uygulama Kitabı. Atatürk Üniv. Ders Yayınları No: 174. Erzurum.
Aydın, A., Turan M., Sezen Y., 2000. Effect of sodium salts on growth and nutrient uptake of spinach (Spinacia olerecea) and beans (Phaseolus vulgaris). International Symposium on Desertification, p:525-530,13-17 June, Konya-Turkey
Demiralay, 1. 1993. Toprak Fiziksel Analizleri. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:143, Erzurum.
Elgala, A.M., İsmail A.S., Osman M.U.,1986. Critical levels of iron., manganese and zinc in Egyption soils. Journal of Plant 9 (3- 7):267-280.
Ergene, A., 1995. Toprak Biliminin Esasları (Genişletilmiş 5. Baskı). Atatürk Üniversitesi Yayın No: 586, Ziraat Fakültesi Yayın No: 267, Ders Kitapları Serisi No: 42, Erzurum.
Gee, G.-W., Bauder, J. W., 1986. Particle-Size Analysis. Methods of Soil Analysis. Part 1. Physical and Minerlogical Methods Secand Edition. Agronomy N:9. 2. Ed. P:383-409.
Hajrasuliha, S., 1980. Accmulation and toxicity of chloride in bean plants. Plant and Soil. 55, p:133-138.
Kaçar, B., 1972. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri II. Ankara Üniv. Ziraat Fakültesi Yayınları: 453. Uygulama Klavuzu:155. s:55-390
Karadavut, U., 1995. GAP'ta Üretim Potansiyeli. Türk Kooperatifçilik Kurumu Karınca Dergisi, s:54-57, Ankara.
Lauter, D.J., Munns D.N. and Clarkin K.L., 1981. Salt response of Chikpea as Influenced by N Supply. Agronomy Journal 73:961- 966.
Lindsay, W.L., Norwell W.A., 1969. Development of DTPA Soil Test for Zinc, Iron, Manganese and Cüpper. Soil Sci. Soc. Amer. Proc. Vol:33, p:49-54.
McLean, E.O., 1982. Soil pH and Lime Requirement. Methods of Soil Analysis. Part 2. Chemical and Microbiological Properties Second Ed. AxgOn. N:9. 2. Ed. P: 199-224.
Nelson, R.E., 1982. Carbonate and Gypshim. Methods of Soil Analysis. Part 2. Chemical and Microbiological Properties Second Ed. Argon. N:9. 2. Ed. P: 191-197.
Nelson, D.W., Sommers, L.E., 1982. Organic Matter. Methods of Soil Analysis. Part 2. Chemical and Microbiological Properties Second Ed. A.rgon. N:9. 2. Ed. P:574-579.
Olsen, S.R., Sommers, L.E., 1982. Phosphorus. Methods of Soil Analysis. Part 2. Chemical and Microbiological Properties Second Ed. Argon. N:9,2. Ed. P:403-427.
özdemir, S., 1993. Tuzluluk stresinin bazı nohut çeşitlerinde çimlenme, bitki gelişimi ve simbiyotik sisteme etkisi. Çukurova Üniv. Fen Bilimleri Enst. Doktora Tezi, Adana.
Rhoades,, J.D., 1982. Cation Exchange Capacity. Methods of Soil Analysis. Part 2. Chemical and Microbiological Properties Second Ed. Argon. N:9. 2. Ed. P: 149-157.
Robinson, S.P., Downton W.J.S., Millhouse J.A., 1983. Photosynthesis and ion content of leales and isolated chloroplasts in relation to ionic compartmentation in leaves. Arch. Biochem. Biophys. 228:197-206.
Shannon, M., 1984. Breeding, Selection and Genetics of Salt Tolerance. Salinity Tolerance in Plants, Strategies for Crop tmprovoment. Ed. R.C, Stables and G.H. Toenniesen. John Willey and Sons, New York.
Soil Survey Manuel, 1993. Soil Survey Division Staft United States Department of Agriculture Handbook No: 18
Taban S, Güneş A, Alpaslan M., Özcan H., 1999. Değişik Mısır (Zea Mays L.) Çeşitlerinin Tuz Süresine Duyarlılıkları. Tr. J. Agricultural amd Foresty, 23,Ek sayı 625-633.
Thomas, G.W., 1982. Exchangeable Cations. Methods of Soil Analysis. Part 2. Chemical and Microbiological Properties Second Ed. Argon. N:9. 2. Ed. P: 159-164.
Turan M., Sezen Y., 2002. Effect of salt stres on plant nutrition uptake. International Conferance on sustainable land use and management. P;454-456,10-13 June Çanakkale / Turkey.
Turhan, O. Y., Kızılöğlu, F. T., 1999. Toprak Tuzluluğunun Değişik Rhizobium phaseoli İzolatları ile Aşılanan Fasulye (Phaseolus vulgaris) Çeşit ve Gelişimine Etkisi. GAP. I. Tarım Kongresi, 26-28 Mayıs 1999, S:937-945, Şanlıurfa.
Yıldız, N., Bircan H., 1991. Araştırma ve Deneme Metodları. Atatürk Üniv. Yayınları No:697. Ziraat Fak. Yayınları No:305, Ders Kitapları Serisi No:57, Erzurum.