Öz Türk dilinin kaynakları arasında Kitâbu Cevâhiru’n-Nahv; Kitâbu’l-Ef‘âl; Zahru’l-Mülk fi Nahvi’t-Türk; Kitâbu Tuhfetü’l-Melik gibi adlarını bildiğimiz ancak kayıp olan eserler vardır. Bunlardan biri de Kitâb-ı Beylik’tir. Kitab-ı Beylik’in diğer kayıp olan eserlerden ayrılan bir özelliği vardır. Bu da Ebu Hayyân’ın bu kitaptan bazı kayıtları aktarmış olmasıdır. Makalede Kitâb-ı Beylik’ten alınan 39 örnek tekrar kontrol edilerek bir araya getirilmiş ve değerlendirilmiştir. Eldeki örneklerden Kitâb-ı Beylik’in halis Memluk Kıpçakçasını temsil eden bir eser olması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.