Sinan HAŞHAŞ, A. Metin KARKIN, M. Can PELİKOĞLU

BAĞLAMA ENSTRÜMANININ ÖĞRETİM YÖNTEMLERİ KAPSAMINDA YÖRESEL TAVIRLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ

GelenekselTürkhalkmüziğininenönemlienstrümanlarındanbiriolanbağlamanınöğretiminde çeşitliproblemlerinvarolduğubilinmektedir.Buproblemlergenelolarak;icra,pozisyon,mızrap vuruşyönleriveterminolojikaçılardanstandartolmayan bir bağlamaöğretimişeklindeortaya çıkmaktadır.Birhalkçalgısıolanbağlamanınöğretimininkonservatuvarlarvemüzikbölümlerinde sistematikbirşekildesürdürülmeçabalarıylabirlikte,buproblemlerinçözümüneyönelikyapılan çalışmalar hız kazanmakta ve konuya yönelik yapılan araştırmalarda, standart bir bağlama öğretiminingerekliliğisavunulmaktadır. Buaraştırmada;bağlamanıntarihçesi,öğretimivebuenstrümanaözgüyöredenyöreyefarklıçalış tekniklerigeliştirmişolan,yöreselbağlamatavırlarıincelenmiştir.Araştırmakapsamındayöresel bağlama tavırlarından, Zeybek, Ankara, Konya, Yozgat, Teke, Karşılama ve Aşıklama tavırları örneklem olarak alınarak, mızrapvuruşyönleri açısından değerlendirilmişve butavırlarla icra edilenhalkezgilerinintavırlı/tavırsıznotalarındanbireradetörnekverilmiştir. İncelenenyöreselbağlamatavırlarındakimızrapvuruşyönlerindebelirlibiricrastandardınınvar olduğu ve yöresel bağlama tavırlarının bu özeliklerinden dolayı, bağlama öğretimindeki standardizasyon problemlerinin önemli bir kısmını çözebilecek niteliklere sahip oldukları sonuçlarınaulaşılmıştır.

REVIEW OF REGIONAL BAĞLAMA PLAYING STYLES IN BEHALF OF INSTRUMENTTEACHING METHODS

It is known that there are various problems teaching the bağlama which is one of the mostimportant instrument in traditional Turkish folk music. These problems are generally play,position, plectrum stroke direction and nonstandard teaching the bağlama in terminology. There isan attempt to maintain standard teaching the bağlama in conservatory and the deparment ofmusic systematically as well as picking up solutions of the problems and it is argued that there is anecessity of a standard teaching how to play the folk instrument, the bağlama in surveys aboutthat topic.In that survey it was searched the history and teaching of the bağlama and different playtechniques from region to region. It was considered the regional bağlama playing styles, Zeybek,Ankara, Konya, Yozgat, Teke, Karşılama and Aşıklama in terms of plectrum stroke direction andgiven an example of position and disposition notes that were played folk tune with these playingstyles.The results were attained that there is a particular play standard in plectrum stroke direction ofthe regional bağlama playing styles and because of these features of the regional bağlama playingstyles they have the qualities that can be solved a part of standardization problems of teaching thebağlama.

PDF

___

AKDOĞU, O., (1996). Türk Müziğinde Türler ve Biçimler, Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir-Bornova.
ALTUĞ, N., (1997). Müzik Eğitiminde Metot ve Yöntem, 1. Türk Müziği Sempozyumu, Taner Ofset, Balıkesir.
AKÇALI, C., (2012). Bağlama Metotlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Müzik Ana Bilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
DEMİRSİPAHİ, C., (1975). Türk Halk Oyunları, Türkiye İş Bankası Yayınları, Ankara.
EKİCİ, S., (2006). Bağlama Eğitimi Yöntem ve Teknikleri, Denizyıldızı Matbaacılık, Ankara.
EMNALAR, A., (1998). Tüm Yönleriyle Türk Halk Müziği ve Nazariyatı, Ege Üniversitesi Basımı, İzmir.
HAŞHAŞ, S., (2013). Bağlama Eğitiminde Bağlama Tutuş, Mızrap (tezene) Tutuş-Vuruş Yönlerinin Yeri ve Önemi Üzerine Bir İnceleme, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müzik Ana Bilim Dalı, Erzurum.
KAPLAN, A., (1991). Türk Halk Müziği Yayınlarında Ozan ve Ozanlama Sorunu, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halk Bilimi Anabilim Dalı, Ankara.
ORAL, M., (2010). Bağlamada Belli Başlı Yöresel Tavırların İcrasında Bozuk Düzen İle Bağlama Düzeni Arası Transpozisyonda Oluşan Duyum Farklılıkları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Türk Musikisi Ana Sanat Dalı, İstanbul.
ÖZBEK, M, A., (2000). Türkiyede Çalgı Eğitiminde Metot İhtiyacı ve Bağlama Metodu, Türk Halk Müziğinde Çeşitli Görüşler. Kültür Bakanlığı, Ankara.
PARLAK, E., (2000). Türkiyede El İle (Şelpe) Bağlama Çalma Geleneği ve Çalış Teknikleri, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
PELİKOĞLU, M, C., (2012). Geleneksel Türk Halk Müziği Eserlerinin Makamsal Açıdan Adlandırılması, Atatürk Üniversitesi Yayınları, Erzurum.