Ankara ili deliler köyündeki evli erkeklerin aile planlaması ile ilgili bilgi tutum ve davranışları

Bu çalışma, Ankara li, Elmadağ ilçesi, Deliler Köyündeki Evli Erkeklerin Aile Planlaması ile lgili Bilgi ve Tutumlarının Değerlendirilmesi amacıyla Mart 1999 ve Şubat 2001 yıllar arasında yapılmıştır. Araştırmada örneklem seçilmeyip, köyde yaşayan evli erkeklerin tümü (65) değerlendirmeye alınmıştır. Araştırma grubuna sosyo-demografik özelliklerini ve aile planlaması konusundaki bilgi ve tutumlarını saptamak amacıyla anket uygulanmıştır. Araştırma grubunun demografik özellikleri Türkiye nüfusunun genel özelliklerine göre farklılık göstermektedir. % 43.1 i 56 yaşından yukarıda olan grubun, % 67.6 s nın dörtten fazla yaşayan çocuğu, % 50.8 inin canlı doğup ölen çocuğu olduğu ve % 12.8 inin eşlerinin ölü doğum yaptığı saptanmıtır. Araştırma grubunun % 67.7 sinin aile planlaması yöntemi kullanmadığı , % 87.7 sinin artık çocuk istemediği, % 70.8 inin en fazla 2 çocuk istediği belirlenmiştir. Gebeliklerin fazla olmasının nedeni olarak % 52.3 yöntem bilmeme olduğu saptanmıştır. Bu durum araştırma grubunun aile planlaması ile ilgili karşılanmamış bilgi ve hizmet açığnı ortaya koymaktadır.

Knowledge behavior and attitute of married man in deliler village, Ankara with regard to family planning

This study was performed between March 1999 and February 2001 for the purpose of evaluating the knowledge and attitute of married men related to family planning, in Deliler village of Elmada subprovince of Ankara. No sampling met hod was performed but all the men living in the village (65) were taken place in the study. A public survey has been applied to the group in order to learn their demographical characteristics, knowledge and attitudes about family planning. Demographical characteristics of the study group show some differences comparing with those of Turkey population; 43.1 % of the men in the group was older than 56 years, 67.6 % of them got more than four children, 50.8 % of them got still birth and 12.8 % of them having wives who gave dead-birth. It was found that 67.7 % of them didn t use any method, 87.7 % didn t want any more children, 70.8 % wanted at most 2 children. It was found that 52.3 % of them didn t know any preventive method. This situation showed us that the need of group was knowledge and service but they were not properly met.

PDF

___

1. Füsunoğlu, M.: Tarımsal Üretim. Nüfus ve Çevre Konferansı. Türkiye Çevre Vakfı Yayını. Yayın No: 124. Önder Matbaası. Ankara, 1998
2. Ceylan, S. Tekbaş, Ö.: Aile Planlamasına Bütüncül Bir Yaklaşım. Erkeklerin Katılımı. Sağlık ve Top¬lum Debisi. 3:16-21. 2000
3. Communicating Family Planning in Reprodictive Health Key Messages for Communicatarors Fa¬mily Planning and Population. WHO, 1997
4. Naçar, M. ve ark.: Kırsal Alanda Evli Erkeklerin Aile Planlamasına Bakış Açıları. Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Ana Bilim Dalı I. Ulu¬sal Aile Planlaması Kongresi. Ankara, 1999
5. Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması 1998. Hacette- pe Üniversitesi, Nüfus Etütleri Enstitüsü, Anka¬ra, 1999 .
6. Özcan, C: Organization Administration and Service Models of Health Services in Turkey Population Insues in Turkey. Hacettepe Universty Enstitute of Population studies. Ankara, 1993
7. Yazıcıoğlu, B.: Erzurum ve Manisa İllerinde Fertilite Regülasyonunu Etkileyen Psiko Sosyal Faktör¬ler. Kadın Sağlığı ve Aile Planlaması Hizmetle¬rinde Ulusal Aktivite Planı Hazırlık Toplantısı Raporu. T.C. Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlı¬ğı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü Yayını. Ankara, 1994
8. Pehlivan, A.: Dünden Bugüne Her Yönüyle Elma- dağ. Elmadağ Matbaası. Ankara, 1998
9. Onbir İlde Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Hizmetlerini Değerlendirme Araştırması Özet Rapor. T.C. Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü, Hacette¬pe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, UNF-PA, WHO. Ankara, 1996
10. Kırcalioğlu, N., Dervişoğlu, A.: Türkiye'de Eşlerin Fertilite Regülasyonu Kararlarını Etkileyen Psi-ko-Sosyal Etmenler. Kadın Sağlığı ve Aile Plan¬laması Hizmetlerinde Ulusal Aktivite Planı Ha¬zırlık Toplantısı Raporu. Ankara, 1994
11. Bulut, A., Taubia, N.: Hastanelerde Gebelik Son- landırma Hizmetlerinin İşlerliği ve Etkinliği. İs¬tanbul Üniversitesi. Çocuk Sağlığı Enstitüsü Ya¬yını. İstanbul, 1994