İkinci Dünya Savaşı’ndan sonraki yıllarda, “eğitimi demokratikleştirme” ve herkese, eğitimde “fırsat, ve imkan eşitliği” sağlama amaçlarıyla, gelişmiş ve gelişmekte olan hemen her ülkede, izlenen' eğitimi yaygınlaştırma politikaları, eğitimin her düzeyinde öğrenci sayılarının artmasına neden olmuş; bu da beraberinde sunu-istein dengelerinde bozulma ve finansman yetersizliği sorunlarını getirmiştir. Aşağıda ilkin eğitim sistemlerinde-bir “bunalım”1 yarattığı ileri sürülen dengesizlikler kısaca .açıklanmakta; sonra da eğitimin finansmanı konusundaki 'tartışmalar, kısaca özetlenmektedir.

Sözel iletişim insanoğlunun üzerinde ençok çalıştığı etkinliklerden birisidir. İlkokuldan üniversiteye kadar her okul düzeyinde öğrencilerden konuşma ve yazı dilinin yapılarını öğrenmeleri istenir. Öğrenciler sözel dile hakim olmadıkça gerçek anlamda eğitilmiş sayılmazlar. Öte yandan sözsüz iletişim ise insanoğlunun üzerinde çok az durduğu bir etkinlik olagelmiştir. Günümüzde bile hala devlet okullarının programlarına temel bir ders olarak girecek önemde görülmemektedir. Oysa, insanların iletişim kurarken alıp gönderdikleri mesajlardaki anlamların % 80 kadar büyük bir oranını sözsüz dil oluşturmaktadır. Bu rahatsız edici bir orandır. Demek ki insân-oğlu bu gerçek ortaya çıkıncaya kadar iletişim ile ilgili çalışmalarında yanlışın üzerinde durmuştur.