Ülkemizde normal yaşıtlarından farklı özelliklere sahip kişilerin genel nüfusun % 14’ünü oluşturduğu varsayılmaktadır. Bu varsayıma göre yaklaşık 6 milyon özürlü kişinin olduğu tahmin edilmektedir. Okul çağında olduğu varsayılan 1,5-2 milyon özel eğitime muhtaç çocuktan sadece % 2!si (30 bin kadar)ı yeterli olmayan özel eğitim hizmetlerinden yararlanmaktadır. Anayasamızda “Devlet durumu nedeniyle özel eğitime muhtaç olanları devlete yararlı kılacak tedbirleri alır” denilerek.özel eğitim sorununun devlet sorunu olduğu vurgulanmaktadır. Buna karşın, özel eğitime muhtaç çocuklara götürülen hizmetlerin sınırlı ve istenilen düzeyde olmadığı görülmektedir.

Sözel iletişim insanoğlunun üzerinde ençok çalıştığı etkinliklerden birisidir. İlkokuldan üniversiteye kadar her okul düzeyinde öğrencilerden konuşma ve yazı dilinin yapılarını öğrenmeleri istenir. Öğrenciler sözel dile hakim olmadıkça gerçek anlamda eğitilmiş sayılmazlar. Öte yandan sözsüz iletişim ise insanoğlunun üzerinde çok az durduğu bir etkinlik olagelmiştir. Günümüzde bile hala devlet okullarının programlarına temel bir ders olarak girecek önemde görülmemektedir. Oysa, insanların iletişim kurarken alıp gönderdikleri mesajlardaki anlamların % 80 kadar büyük bir oranını sözsüz dil oluşturmaktadır. Bu rahatsız edici bir orandır. Demek ki insân-oğlu bu gerçek ortaya çıkıncaya kadar iletişim ile ilgili çalışmalarında yanlışın üzerinde durmuştur.