21. yüzyılda eğitim, gerek öğrenci gerekse öğretmen boyutunda dijital bir bölünmeyi yaşamaktadır. Endüstriyel çağın öğrencileri olan “dijital göçmenler” den birçok anlamda farklılıklar gösteren ve dijital kültür içinde doğan “dijital yerliler” ile daha çok karşı karşıyayız. Öte yandan, son yıllarda teknolojiyi bir anlamda çağın gerisinde kalmamak amacıyla geçici ya da zorunlu olarak kullanan yeni bir grup olan “dijital göçebeler” dijital çağdaki varlıklarını sürdürmeye çalışmaktadır. Dijital bölünmenin yoğun olarak yaşandığı günümüzde sözü edilen grupların sağlıklı biçimde tanımlanarak özelikle eğitim ortamlarında gerekli önlemlerin alınması önem taşımaktadır. Böylelikle, dijital göçebelerin ve göçmenlerin dijital yerli özelliklerini belli ölçüde taşımalarının sağlanması eğitim ortamlarındaki öğrenci-öğretmen arasındaki anlaşmazlığı ve iletişim eksikliğini en az düzeye indirebilecektir. Bu bağlamda çalışmada, dijital yerli ve dijital göçmen özelliklerinin öğretme-öğrenme yaşantılarına yansımaları dijital göçebelik kavramı eşliğinde ele alınmıştır.

21th century education lives a digital divide from many aspects in the view of learner and teacher characteristics. We face with digital natives who born to a digital culture and differ from digital immigrants of industrial age. On the other hand, a new group, digital settlers rise with different behaviour and attitude characteristics by the use of technology to keep up with the times. It is quite important to determine the aformentioned groups in this digital divide world and promoting digital immigrants to acquire characteristics of digital natives in order to reduce the conreoversy between them. In this direction this study purposes to draw attention to digital native and digital immigrant characteristics, reflections to learning and teaching experiences and also the concept “digital settler”.